Ik wilde de kobaltblauwe vazen met de leuke, parmantige leeuwtjes op hun dekseltjes wegbrengen; ik wilde ze verkwanselen, maar het was niet zonder tranen dat ik probeerde dit besluit te nemen omdat de vazen het blauw droegen van mijn liefste, overleden oma, van wie ze een erfstuk vormden. Ik was aanvankelijk vastbesloten de gang naar het Veilinghuis…

Ik verlangde naar een schouwburgvoorstelling in Hoogeveen. Daar hebben ze een schouwburg met buitenproportionele grote afmetingen. Het staat aan een vreemde laan en het is een bezichtiging meer dan waard. Tsjonge wat een super schouwburg hebben ze daar in Hoogeveen! Het gebouw is vijfennegentig meter hoog en in het gebouw staan twintigduizend…

Dit is een verhaal van een man zonder woorden, maar óók zonder gehoor. Hij was doofstom. Pas geleden had hij zijn vrouw verloren en dat was héél moeilijk voor hem. Hij miste haar. Maar óók het feit dat ze samen geen kinderen konden krijgen. Hij rouwde een lange tijd en voelde zich eenzaam. Op een gegeven moment werd hij overgeplaatst naar een…

In een niet-afgeladen, maar wel gezellig-drukke,volle Morrison's Irish Pub heb ik samen met een aantal anderen aan een whisky-proeverij meegedaan. Deze pub met Ierse wortels en verstand van zaken, zette de proevers glaasjes whisky voor. Echter wel Schotse, bovendien afgewisseld met voortreffelijke hapjes en gedegen kennis. Onze tafel zag vaak de…

Zojuist, vlak voor vertrek, deed zich in in de stiltecoupé in de trein richting Schiphol een situatie voor, die ik u met plezier niet wil onthouden. Een wat oudere, nogal streng ogende vrouw nam het op zich een stel links van haar op de geldende bepaling der stilte (die in overeenstemming wordt voorgeschreven) te wijzen. Ze fluisterde het ze toe,…

Het speelde zich af in 1942, toen ik elf jaar was en grote belangstelling had voor hoe de oorlog verliep. Mijn ouders woonden met hun vier zoons, waarvan ik de oudste was, in Amsterdam, aan de rand van de stad. De lagere school waar ik op zat was gevorderd door Duitse militairen, dus moesten de leerlingen naar een andere school. Het enige wat ik van…

Duiken kan iets onbekends zijn. Je doet je onderbenen en je voeten in een onzekere wereld. In stille wateren. Deze wereld is de wereld van onderen. Ik ben ook wel een beetje bang omdat ik met passie voor het avontuur om in stille vennen en sloten te willen zijn en daarom zojuist een snorkelset heb aangeschaft en een onderwaterlamp. Waar ben…

Op een tochtvlaag is ze mee naar  binnen gedreven en heeft tot de nacht viel een beschut plekje opgezocht. Toen kwam de geur, in golven, warm en zoet. Ze zette zich af tegen de muur en vloog, cirkelend op zoek, jankend van begeerte. Moeiteloos vond ze het walmende ding in de diepte, landde en boorde zich in de weke massa. Ze zit op het nachtkastje…

Leentje, pas zestien jaar, was al moeder geworden. Een jaar geleden ontmoette ze Klaus in het havencafé, een forse blonde zeeman. Leen kwam uit een groot gezin en woonde bij haar ouders, dichtbij de haven van Rotterdam. Ze zag er aantrekkelijk uit en moest vaak van moeder haar vader ophalen in het café, want daar zat hij vaak, omdat de baas daar het…

Toen voor het eerst een borst bij haar verwijderd moest worden, was ik ongeveer getuige, voor zover men van een dergelijke gebeurtenis getuige kan zijn en ongeveer tezelfdertijd wandelde ik, om haar een dienst te bewijzen, met haar twee schattige hondjes (waarvan het ene bruine en zwarte vlekken droeg en het andere, wat kleinere en slankere, met een…

Chantal had haar vriend de bons gegeven, ze had hem betrapt bij haar vriendin in bed. Op een warme zondagmiddag besloot ze een wandeling te maken over de boulevard van Noorwijk aan Zee. Ze droeg witte gympen en onder haar blauwe jumper een korte leren rok en haar blonde krullende haren wapperden in de stevige zomerbries. Ze keek op haar horloge en vond…

Afgelopen donderdagavond trof ik mijzelf in de buurt van de RAI, waar ik tot mijn verbazing - zo begreep ik later - een stoet huisvrouwen op mij af zag komen. Alhoewel, naar als het klinkt, zo erg was het niet; ze passeerden mij allen op doodnormale wijze, volgepakt met spullen en tassen - je kon er niet omheen: de jaarlijkse huishoudbeurs was weer…

De Vincent-Shop is een gezellige winkel met een binnenplaats die ligt in de schaduw en als het ware onder de bescherming van de majestueuze, neogotische gewelven van de Heuvelse Kerk. Op een dag, begin oktober, snuffelen er diverse armoedzaaiers rond tussen de kledingrekken, terwijl een sfeer van zorgeloosheid en een reminiscentie aan de zestiger jaren…

De ochtend was vol gegons van allerlei kevers. Bonte vlinders sierden het roggeveld. Lucas ontwaakte, sprakeloos van al die pracht. "Zo maat, we zien elkaar weer eens," klonk het bij zijn oor. "Ha, fijn jullie weer eens te ontmoeten," riep Lucas verschrikt, maar tegelijk verblijd uit. Hij herkende Peter en Paul. Vroeger hadden ze nogal eens overnacht…

De hoge groene heuvel had vier zacht glooiende hellingen. Drie zijden waren bedekt met dicht bos. Maar de ene helling bestond uit een groot, goudkleurig roggeveld. De golvende aren wachtten op de oogst, die maar niet kwam. Want de boer woonde te ver naar zijn zin van die akker af. Vlakbij zijn huis had hij een nieuw graanveld gekocht. "Dat veld op…

Het was in het jaar 1926. Bovenaan de deur van een apotheek aan de Noorderbuurt van Drachten werd een stenen plaat ingemetseld. Het grijze steen vertoonde het zijaanzicht van een vrouwenhoofd, bedekt met een statige Friese muts. Haar lange oorbellen _ nou, die mochten er wezen. Die vrouw stak haar tong heel ver uit, liet deze tegelijk diep neerhangen…

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer C. uit de Bellinistraat in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplubak was daarvan de stille en enig overgebleven "getuige…

Te Parijs zag ik een man diep verwikkeld in een telefonisch onderhoud. Tenminste, in zoverre dat waarvan hij sprak vol woede was. Zo vol woede waren de woorden, dat hij dat wat hij zei door zijn telefoon schreeuwde in plaats van dat hij het zei, laat staan besprak. Ik zag hem het plein waaraan ik zat naderen, met haastige stappen kwam de man dichterbij…

Een bejaarde buurvrouw gaf ons, kinderen nog, eens een boek cadeau, nog uit haar eigen jeugd, met als titel: "Het vrolijke freuletje". Daarin wordt verhaald over vrolijke "bakvissen" die zich door hun minnaars laten ophalen in vandaag de dag gedateerde auto's, die tennissen en snoepen van bonbons, dan wel, figuurlijk gesproken, van de feestelijke…

''Zal ik een afspraak maken met de dokter, darling? Ik ben de hele dag zo moe en mijn benen voelen zo zwaar.'' ''Ja, doe maar en voor mij ook, want mijn hart gaat zo te keer.'' ''Goed, dan bel ik. ''Goedemorgen verpleegster, moet u eens horen, U spreekt met Niesse.'' '''Waar belt u voor, mijnheer.'' ''Het zit zo, ik ben de…