Sinds zijn buurman, de vereenzaamde boer Zwier Kalverkamp, zichzelf heeft opgehangen, is Lubbert Kannegieter nog meer in de war, dan hij al was. Lubbert heeft het zienderogen zien achteruit gaan met Zwier, die sinds de media-ophef van de stikstofcrisis in een zware depressie wegzakte. Ook al deed hij nog mee aan de landelijke boerenprotesten, de rondvliegende kogels van de autoritaire, onderdrukkende, zinloze politiehonden waren de nekslag voor hem. Het idee dat hij zijn toch al minimale…

Twee tot driemaal per week hield ik een uurtje of twee vrij, om - zoals ik het zelf noem - de “oudjes“ even te bellen, zodat we op de hoogte bleven van het wel en wee. Zo ook met haar, mijn ‘buurmeisje‘ zeg maar! Dat ze ruim over de tachtig jaar werd deed er niet toe, we hadden heerlijke gesprekjes die overal en nergens over gingen, zoals het oudere mensen betaamt zeg maar. En in de corona-tijd hield ze zich afzijdig van alles en iedereen, zoals zoveel ouderen deden. Haar kinderen…

Vanmorgen liep ik langs een weiland waarin een paard en een pony liepen. Ze keken naar mij en dus liep ik even naar het hek en krabde beide even op de hals en het voorhoofd. Ze vonden het leuk en bleven mij daarna een poos nakijken, zo van: hé blijf nog even.
Al doende overviel me een rare gedachte. Ik bedacht dat de tijd voor een kind is als een oud paard of misschien beter een pony. Hij sleept zich voort. Het kind wil dat het dier sneller loopt dan het gaat. Hij ervaart de tijd als een oud…

Op een zonnige dag in Ede wandelt de keurig, maar sexy geklede Petra de Jager met haar vriendinnen langs een openbare zitbank in het winkelcentrum. Er zitten drie asielzoekers met hun konten op de rand van de rugleuning. Zij zoeken het duidelijk hogerop, maar dat kan ook uit angst zijn, zodat zij de voor hen onbekende omgeving beter kunnen bekijken. Hoogte kan een gevoel van veiligheid en vrijheid geven. Roofdieren zweven ook vaak hoog in de lucht. De middelste jongeman, Nada Safari, drinkt uit…

Het was weer zo ver, ik moest met haar mee naar die middelgrote bijna onbereikbare stad in het noorden van het land (inderdaad Groningen) om kleding te kopen. Er was weer een deel afgevoerd naar het Leger des Heils en dus moest de voorraad weer aangevuld worden. Met name natuurlijk de jurken, rokjes en mantelpakjes. Een kostuum voor mij zou ook niet gek zijn, gewoon voor noodgevallen – bruiloft of sjiek etentje of zo.
Ter voorbereiding op deze lange dag had ik ’s morgens snel de…

Je kunt het niet zo gek bedenken, of er is wel een coach voor. Op o.a. Facebook rijzen de coaches de pan uit. Zo heb je o.a.: (quantum)healingcoach, relaxcoach, yogacoach, kundalinicoach, massagecoach, intimiteitscoach, nowlevelup coach, energycoach, pure power coach, tantracoach, selflovecoach, Reikicoach, transformatiecoach, karmaverwerkingscoach en mindfulnesscoach. Iedereen noemt zich vandaag de dag maar een coach, zodat er meer coaches in de omloop zijn, dan leerlingen van deze…

Met in m’n oor een kleindochter die op de fiets naar de drogist gaat om hoestdrank te halen, staat ze bij de Etos, alwaar de dame vraagt hoe oud (jong) ze is en ze antwoordt: 13 jaar mevrouw.
Oh hoor ik op de achtergrond, dan mag ik je dat niet meegeven! Heel goed, die regels maar ik zeg haar, Jasmijn, zet me eens op de luidspreker? Als ze dat doet, zeg ik met mijn liefste stem: oh wilt u het alstublieft aan haar meegeven, ik kan onmogelijk die kant opkomen! Geef (subtiel) mijn naam en…

Na het avondeten zit baron Ludovicus Von Innhausen und Kniphausen zoals gewoonlijk in de salon wat na te genieten. De streekbiefstuk was vandaag iets minder van smaak, maar dat kan ook aan de bijgeleverde wijn gelegen hebben. Ludovicus strijkt een paar keer over zijn chique maatpak van Ermenegildo Zegna en hij neemt een deftig slokje van zijn kristallen glas met Glenfiddich 1937. Hij steekt zijn King of Denmark sigaar weer aan en in combinatie met de fluweelzachte whisky worden zijn…

Af en toe een buitje, aan de andere kant van ons land, tenminste dat zou het geval zijn maar niets is veranderlijker dan het weer en ook zo- met de voorspellingen daaromtrent! Af en toe een buitje wilde vandaag dus zeggen: in het zuidwesten valt een ongekende hoeveelheid regenwater omlaag die menige regenton vol laat stromen, dus bezitters van een ton, blij, boeren…ook al dolblij maar ik verbreek net de verbinding met mijn jongste super dochter, zeik en zeiknat is ze. Af en toe een buitje,…

En jawel, sinds vandaag besef ik dat er wel degelijk mensen zijn die dus absoluut wielrenners een doorn in het oog vinden, beetje laat misschien, maar nooit te oud om te leren want wat overkwam ons vanmorgen op het geweldige zondagse ritje?
Terwijl we rijden over de dijk, komt er genoeg verkeer aan, logisch want iedereen geniet van het zonnetje, de waterkant ( we reden langs de IJssel en dat is al mooi op zich) en van elkaar.
Hier en daar vriendelijk groetten we ook nog en niemand maakte ergens…

Een warme avond in de zomermaand juni. Het matte avondschilderij voltooid, kijkt hij, de oude man, uit het raam. De rijke mensen eten bij de pizzeria. Er wordt volop drank geschonken. Het geroezemoes dringt zijn woonkamer binnen. En haar naam verduistert, in herinnering van heimwee. Met een houten kop komt ze op de fiets voorbij. Een psychologe van niets. Totaal ongeschikt voor haar beroep.
Altijd zelf het hoogste woord. Nu pas ziet hij goed hoe leeg de blik in haar ogen is. Ze herkent hem niet…

Vooraf alvast even ter geruststelling – ik heb niks tegen vreemdelingen zo lang ze zich maar ‘normaal’ gedragen en zich niet bezondigen aan ongeoorloofde activiteiten.
Op mijn dagelijkse wandeling door het dorp kom ik van alles tegen – een Somalische mevrouw in lang gewaad en een soort van hoofddoek op zonder begeleiding, en haar gezicht was volledig te zien dus zal het een soort van klederdracht zijn.
Even verderop een moeder en vermoedelijk haar dochter die duidelijk een…

Het is duidelijk, duidelijker kan niet, dat zij niet verder komt dan haar verlangen. Haar grootste zwakte ooit was toen zij hem liefhad in het wolkengroen achter de grauwe horizon van vergeten dagen. In het daglicht is zij een fladderende vlinder, geboren om geschilderd te worden, door hem die het zonlicht niet kan verdragen.
Ze staat bij hem, dichterbij zal hij niet komen. Er ligt een vreemd verlegen blauw landschap in zijn roze gedachten. Hij schildert rode straatstenen. Hij legt wegen aan…

Aan de Rue de la Grotte in het schone dorpje Bohan langs de Semois ligt het idyllische huis van de lesbische geliefden Gwenaëlle de Gramont en Clémence Blanchet. De voortuin staat vol wilde, bloeiende, kleurrijke bloemen en in het midden staat een marmeren beeld van een sierlijke, naakte jongedame, die haar armen naar de hemel strekt. Gwenaëlle en Clémence zijn dolgelukkig met elkaar. Zij werken al jaren in hun Cafe Des Ardennes op de Place Henri de la Lindi 33, wat zeer goed loopt en waar…

Tenzij je kiest voor drastische maatregelen, weet geen mens hoe lang hij- of zij vertoeven mag op deze grote aardbol, niemand die het weet en soms kom je zomaar in een situatie die je eigenlijk helemaal niet gewild had maar die gewoon kunnen voorkomen, want: als ze binnen stapt nadat ik haar een paar weken niet gezien heb, is mijn logische vraag: hoe gaat het met je moeder? Het blijft stil, ik zie haar slikken..oei, foute vraag denk ik..
Ze was niet echt oud?
Ze kijkt van me weg en zegt: ze is…

Het is niet langer onverschillig, het geduld waarmee haar ijver wordt beloond. Nu zij de eerste stap naar de rivier maakt. Naakt en onbedorven in haar schoonheid. Haar subtiele rondingen zijn sensueel in het gesluierde zonlicht van de verlegen zomer. Ze twijfelt niet langer.
Er valt een druppel verf van het recente schilderwerk, haar ogen volgen de rivier, eindelijk op weg naar nergens. Het moet een vlinder voorstellen, maar het lijkt meer op een kleurige vogel, die niet meer weet waar de…

Hoe iets simpels je soms ten einde raad kan maken, ongelooflijk.
Komt mijn vrouw aangezet met een klein potje yoghurt. ‘Ik heb wat van die yoghurt, die ik gisteren bij die boerderij heb gekocht, voor jou in een potje gedaan – moet je eens proeven, ik vind er niks aan, het lijkt wel karnemelk.’
Ik draai het dekseltje van het potje, leg dat links van me neer en pak daarna mijn potje honing uit de kast. Want ja, sinds ik ooit in Griekenland ben geweest neem ik de yoghurt altijd met honing.…

In een ver, groot land zwierven de landlopers Ivan, Robin en Norbert door bossen en velden, over vlaktes en heuvels.
Waarmee hield het drietal zich in leven? Dat is niet helemaal bekend. Maar soms stalen ze uit winkels wat levensmiddelen. Toch wisten die slimme mannen altijd aan hun achtervolgers te ontkomen.
Op zekere dag bevonden ze zich in een uitgestrekt woud. Terwijl Ivan en Norbert het avondeten bereidden, zat Robin een eind verder onder een hoge pijnboom. Tussen de takken, ver boven…

‘Hoi buurman, even aan de wandel?’
‘Ja, ik heb zin om iets op te halen.’
‘Kun je dan niet beter met de auto gaan, de lucht dreigt.’
‘Nou nee dan lukt het me niet om het op te halen.…

En weer haalt discriminatie het nieuws - nu in de vorm van: als men zich discriminerend uitlaat tegenover een collega agent, volstaat een ‘foei ‘ dat mag niet - of een afkeurende blik, net als een eventuele aantekening op je dossier, niks hoor, wanneer je nu zegt: kijk, die donkere man - of vrouw bedoel ik dan zou je zomaar je ontslag kunnen krijgen.
Geen strafregels, niet in de hoek, geen vermanende vinger, geen boete of bekeuring of iets van die aard, men overweegt gelijk sappige…