Eerst had ik hierboven de uitdrukking ‘met je ziel onder je arm lopen’ willen zetten, maar dat dekt de lading niet. Het betekent zoiets als: niets te doen hebben, lanterfanten of soms verwijst het indirect naar eenzaamheid.
Tegenwoordig ga ik met mezelf lopen c.q. wandelen, niet omdat ik niets te doen heb, maar gewoon een dik uur of zo om een beetje in conditie te blijven en de spijsvertering te stimuleren. Tevens voor een frisse neus.
Voorheen ging ik wandelen met mijn drie herders –…

De versoepelingen kwamen op tijd, voor de helft van de mensen dan, voor die helft die het gewoon niet meer zag zitten, die helft die in een depressie terecht kwamen, waarvan sommigen ook nog zo diep dat het nog maar de vraag is of ze er sowieso nog uitkomen. Heel triest maar onvermijdelijk blijkbaar.
De andere helft volgt voor een belangrijk deel nog steeds: zoals we ooit de maatregelen zijn ingegaan dus - met afstand, met mondkapje, met beleid en met heel veel wantrouwen jegens die mensen die…

Op de terugweg van een verjaardag waar we waren, zeg ik tegen meneer T: wat maakt jouw scootmobiel een raar geluid. Tja, zegt hij, ik hoor ook wat, maar geen idee wat er aan de hand is. En zo toeren we in de kou richting huis, hebben het er ook al over dat - zodra we thuis zijn - meteen de verwarming aan gaat, want oei wat was het koud! Thuis komt in zicht en we rijden de berging binnen, hij eerst want dat werkt het beste dus…
Als ook ik de cabrio voorzichtig achteruit rij, hoor ik een…

Dit kan toch niet, ik droom, dit kan en mag niet waar zijn wat hier gebeurt. Een rechtstreekse uitzending van het journaal met beelden die zo onwerkelijk schokkend zijn, dat het niet eens gedroomd kan zijn!
Een mensenmenigte belaagt de Tweede Kamer, waarbij de voorste groep luid schreeuwt ‘Tribunalen, tribunalen’. Een groep met hun gezichten verstoppend in hoodies, bivakmutsen, achter mondkapjes en maskers, gewapend met knuppels en enkelen zelfs met angstaanjagende messen en/of manchetes,…

Ze kennen elkaar al vanaf de kleuterschool en ondanks hun verschillende studies ontmoeten ze elkaar nog geregeld, wanneer ze weer in hun oude, vertrouwde Stavoren vertoeven. Meestal bouwen ze dan samen een flink feestje, ergens in de open lucht, uit het zicht van de benepen, roddelzieke lui. Botte Engwirda, die journalistiek in Zwolle studeert, is meestal de aanstichter en de aangever van de nodige sterke drank en maffe drugs. Drie studeren aan de RUG, Holle Ripperda studeert er geschiedenis,…

Diverse mensen, evenzovele smaken ook al op het gebied van televisie kijken, vanzelf. In huize T is dat niet anders natuurlijk maar soms, jawel soms kijken we dezelfde programma’s , soms wel, vaak niet maar dat geeft niets want hij houdt van tv en ik vermaak me op diverse andere manieren ook wel. Om terug te komen op smaak verschil zou er afgelopen week weer een nieuwe episode komen van dat knikkerspel, marble mania heet het en nu gaat het niet om de knikkers maar vooral om de wijze waarop…

Laatst heb ik een ‘gedicht’ gemaakt geheten ‘Wat is toch die Stilte’, waarin geprobeerd is meerdere facetten van stiltes te benoemen. Hoe ik daartoe ben gekomen weet ik niet meer, maar opeens was het er weer eens – het besef van en over stilte.
Iets wat we op het platteland zo af en toe nog wel eens kunnen ervaren op een zomerse avond, wanneer blijkbaar iedereen zich er aan overgeeft – heerlijk.
Stilte is iets wat steeds zeldzamer wordt. De jeugd van tegenwoordig zal het begrip zo…

Als je in een oudere woning woont op het platteland voel je dat je nog in en met de natuur leeft. Er is altijd wel een kiertje waar wat tocht door komt. Dit in tegenstelling tot de tegenwoordig vereiste couveuse-woningen die ons steeds kwetsbaarder maken.
Hier voeren we de koolmezen en andere vogeltjes nog een beetje bij, helaas kan het dan niet anders dan dat je soms ook last krijgt van muizen. Op zich niet zo erg, als ze maar blijven waar ze horen – buiten.
Echter de huismuis is een…

Oudejaarsavond 2021, langzaam gaan de wijzers richting het grote moment dat we elkaar een Gelukkig, Gezond en Mooi Nieuwjaar kunnen wensen. Net als vorig jaar, toen deden we dat ook, net als de talloze jaren ervoor! Oudejaarsavond - een vuurwerkverbod waar men zich al maanden niet aan houdt maar dit terzijde - een samenkomen van niet meer dan twee personen, waar ook niet veel mensen zich wel aan houden, maar net zoveel mensen dus niet! Net als met sluiten van winkels, de ene is netjes dicht de…

Boer Harm Makkinga kijkt naar de trein, die even stilstaat op station Hindeloopen. In zijn verbeelding ziet hij de beginscene van 'Once Upon a Time in the West'. Hij fluit even wat Charles Bronson de hele film op zijn mondharmonica speelt. De trein is al snel weer weg, want op dit station zie je haast geen kip in- en uitstappen. Terwijl hij een biet uitschudt, hoort hij een ander fluittoontje uit een andere film, uit 'Kill Bill'. Verschrikt kijkt hij op en ziet hij de geel-zwarte outfit van…

Laatst zag ik een tv programma met de titel ‘seksengeltjes’, natuurlijk was mijn nieuwsgierigheid gewekt. De daarin geïnterviewde dames leken echt. Maar je weet het maar nooit, misschien waren het actrices die eindelijk aan de slag wilden en dus dit klusje dan maar aan gingen pakken. Of was het toch hartstikke echt en proberen de dames zo nog meer klandizie te trekken.
Natuurlijk heeft dit niets met echte liefde te maken – het is gewoon het bevredigen van seksuele behoeftes van meestal…

Wie denkt dat grote dingen mensen gelukkig maken heeft het mis. Wie denkt dat mensen veel blijer zijn met gigagrote cadeaus, zit ernaast want geloof me: dat doet er niet toe, waarbij ik de kanttekening maak dat er natuurlijk wel mensen zijn die gaan voor glitter, glamour, diamanten en dan het liefst zo groot mogelijk. Dat zegt meer over de individu dan over de hand die het gaf denk ik zo….Kleine dingen zijn vaak onbetaalbaar maar er zijn weinig mensen die kleine dingen op waarde weten te…

Laatst hoorde ik van een buurman, dat er regelmatig een oudere man in het buurtcafé neerstreek die fantastisch kon vertellen. Zelf kom ik bijna nooit in een café, maar goed ik denk: laat ik mijn gezicht er toch maar eens zien en ging er aan de tafel met lectuur zitten en bestelde een cappuccino.
Er zat ook al een ouder iemand aan de tafel, aan wie ik vroeg of hij er bezwaar tegen had dat ik er ook ging zitten. ‘Nee joh,’ zei de man, ‘wordt het misschien nog gezellig ook.’ Ik pakte…

Nog niet zolang geleden woonde er een heel groot gezin in een oude plaggenhut op de Drentse heide. Nee ik bedoel niet Bartje en zijn familie dat was jaren later. Vader werkte zich de hele dag kapot in het veen. Turfsteken tegen een hongerloontje. Het gezin met 8 kinderen had vaak niet veel te eten. Het was een armoedige tijd maar toch klaagden ze niet veel.
Tegen de winter werd het leven nog harder. De kachel kon het tochtige hutje nauwelijks verwarmen en soms was er helemaal geen brandstof…

Het loopt tegen kerstmis 2021 en de jonge dichter Bokke Bullema loopt met zijn gefrustreerde ziel onder zijn als een klepel slingerende arm. 'Was ik maar een klok!', denkt hij, 'dan zou ik continu keihard luiden!'. De corona-varianten vliegen hem aan en hij vreest, dat het nooit meer zo zal worden als voor die verdomde wereldepidemie. In zijn mondkapje heeft hij een gaatje geknipt, waar het mondstuk van zijn pijp doorheen steekt. Met de zoete tabaksgeuren probeert hij de onzichtbare vijand op…

Dat ons land achterloopt met boosterprikken weten we zo langzaamaan wel, dat men er te laat achterkomt weten we ook, maar wie kan vertellen wat mij/ ons overkwam zit vast met gefronste wenkbrauwen, want:
Vorige week bel ik met de assistente om een receptje door te geven, als dat gedaan is vraag ik- omdat we de eerste vaccins ook bij de huisarts kregen: hoe zit het met de boosterprik! Nou gebied de eerlijkheid me te zeggen dat er hier pogingen gedaan zijn om een date met de GGD te maken, maar…

Wat een tijd, 43 jaar geleden is het dat je ter wereld kwam. Het lijkt de dag van, oké niet van gisteren of vorige week maar dan op zijn minst, een maandje of wat - dat je geboren werd. 43 jaar geleden alweer en ik weet nog dat het op een woensdag was, jawel! Na een lastige zwangerschap - nee geen vervelende, gewoon een zwangerschap met haken en ogen, met constante controles die uitgevoerd werden, kwam je uiteindelijk nadat de bevalling was ingeleid om 1 minuut voor twaalf op de wereld.…

Nog snel even op pad om de laatste kerstinkopen binnen te halen. De boom was thuis al opgetuigd; verlichting zat erin, de kerstballen en de engeltjes.
Nog even een paar cadeautjes voor de kleintjes scoren en een cadeau voor m’n vrouw – die dat meer dan verdiend heeft. In de bijna verlaten winkelstraat – het was tegen sluitingstijd en het begon nou echt serieus te sneeuwen – kwam ik haar tegen. Ze had een lange witte mantel aan en iets vreemds op haar rug. Haar gezicht was wit zo wit…

Onze gemeente heeft een bedrijf ofwel- een aannemersbedrijf ingezet om een groot deel van de slootkant te her- inrichten, dat wil dan weer zeggen dat: al het groen qua struiken, onkruid en sommige andere groene dingen ( geen bomen hoor) met de grond gelijk wordt gemaakt, alhoewel terwijl ik dat schrijf moet ik bekennen dat: het gekapte en gesnoeide spul afgevoerd werd en ik zeg je, dat waren bergen, echte Mont Blancs die we weg zagen halen!
Nou stond het zo vol dat menig dier er zijn heil in…

En weer is het zaterdag. En weer kan ik niet wandelen. Niet werken, niet fietsen, niet sporten, niets. Sinds die noodlottige derde oktober is mijn narcistische koninkrijk, zoals Woemi het boos eens genoemd heeft, ingekrompen tot haar huis, de Dekamarkt en – stiekem, want eigenlijk heeft de huisarts mij dat ook verboden - het zwembad.
Ik, het Perpetuum Mobile, de eeuwige beweger, die meer dan eens heeft verklaard fietsend het graf in te willen rijden, zoals de vader van een vriend ooit. Viel…