Op de kermis had je natuurlijk wel wat geld nodig want anders werd het toch wel een beetje een saaie boel. Dat geld verdiende ik met bessen en aardbeien plukken bij een fruitboer in de buurt van Tynaarlo. Dat was in meerdere opzichten dus een vruchtbare bezigheid te noemen. De verdiende munten brandden altijd in mijn broekzak maar toch kon ik er maar…

Plotseling stond er in het voorjaar een tuinhuisje in de benedentuin, waar voorheen altijd vroeg in de ochtend de muziek van André Hazes had geklonken, was nu een grasveld van stille ruimte. Ik was teruggekomen van een weekendje uitwaaien en uitrusten aan zee, vanaf het balkon zag ik het groen en bruin geschilderde huisje fier in de hoek van de tuin…

Ik ben op de Afdeling "Short Stay" van het St. Elisabeth Ziekenhuis. Hulpeloos en kwetsbaar, met bebloede lippen, ligt daar mijn vriend, en hij huilt. Inderdaad heeft hij zijn ondergebit, dat groenachtig was uitgeslagen en meters in de rondte zijn stank verspreidde, onder narcose laten trekken. Toch draagt hij in zekere zin zijn toestand mannelijk…

Toen ik een jaar of acht was voltrok zich een klein drama op de markt dat een grote invloed had op ons gezinsleven en vooral op mij. Mijn moeder was op een avond met m’n oudere zus nog even naar de kermis gegaan. Het was zoals gewoonlijk behoorlijk druk en ze wilde de kortste weg nemen door over een dissel van een zware aanhangwagen te stappen die tegenover…

Zuidlaren was natuurlijk meer dan de Oranjelaan. Een jaarlijks terugkerend feest was de Zuidlaarder paardenmarkt waarvan we op school leerden dat het de grootste paardenmarkt van West-Europa was. Het is maar dat u het weet. Buiten de paarden was er ook een hele week kermis en ik kon me daar uren vermaken. Het was vertier van de bovenste plank. De…

De dag vóór Kerstmis: onbeschrijflijk grauw, troosteloos en droefgeestig is de aanblik van de stad, van de straten; als de hel. Merkwaardig nu genood, genodigd te zijn in een brandpunt van commercie, van jeugd, schoonheid en glamour; een brillenzaak annex contactlenscentrum aan de Bredaseweg. Ongelooflijk diep is de tegenstelling tussen de dodelijke…

"Ik ruik heerlijke geuren van de aarde. De fee heeft mij verteld dat ik zowel een kobold als een grondelf ben. Daarom zal ik me in die aarde ook best thuis voelen. Als het om mij heen maar donker blijft." Rrroetssj, daar ging het door dat nauwe gangetje heen. Wijnvlek maaide met zijn armen en benen, ging zo tussen de aardkluiten vooruit. "Ja, ik…

Het was doodstil in Groede. Het Slijkstraatje lag er mooi witbevroren bij. Op sommige plekken lag de sneeuw wel twintig centimeters dik opgewaaid! Het was kerstavond. Er was wegens de felle koude maar weinig beweging op straat. De meeste mensen zaten knus in huis. Ze dronken een kop warme chocolademelk of een glaasje Glühwein. Poes Mientje liep echter…

Woonachtig in een dorp voel ik mij gelukkig in een rijtjeshuis. Achter mijn woning zijn landerijen en een smal pad naar een bos. Jong volk in het dorp is te tellen, ze wonen liever in een stad waar werk voor ze is. Naast mij woont een echtpaar, die kwaad op mij zijn. Toen ik nog werkte als fabrieksarbeider was ik de hele dag weg en mijn hond Picco was…

's Avonds woei een koude herfstwind door de grote wijngaard van Jacob, de druiventeler. In de geweldige kelder van het huis brandde heel gezellig een olielamp. Schaduwen dansten als wriemelende vingers op de ronde houten vaten vol wijn. Jacob zat bij de lamp, samen met zijn vrouw Miranda en zijn medewerkers Jozef en Marjolein. Miranda tapte uit een…

Het was kerstavond. De hele dag had het gesneeuwd. Alle schapen, die nog buiten waren, haastten zich langs de dijk van Breskens naar Hoofdplaat naar hun warme stal in schapenboerderij: ‘De Goede Hope’. Dat was best een heel eind lopen. Wel zes kilometer door de vrieskou! Helemaal vanaf Port Scaldis tot aan de tweede rotonde langs de Westlangeweg!…

De Schrijver lag moe in bed en hij was boer dus had er ook alle reden toe. De koe was ziek en de ezel had last van de hoeven, het schaap was mank, de haan kukelde al tijden niet en de muizen aten het stro en hooi op en de haver van het paard van de buurman met wie hij ruzie had over een stukje land dat altijd onder water stond. Maar het werd kerstavond…

''Ouwe, hoe kan je nou in godsnaam Joop en Annie uitnodigen om met Kerstmis hier te eten. Ik mag haar niet met haar kapsones. Joop vind ik wel aardig, maar haar niet. Ze doet altijd voorkomen of ze meer is dan wij.'' Alie kreeg een idee, en zei: ''Nou ze toch blijven slapen, jij hebt toch zo'n apparaatje met een microfoon? We plaatsen die…

Vanmorgen zat ik te ontbijten met daarbij ook een snee Kerstbrood met spijs. Gisteren zat ik voor het raam ook te ontbijten toen de mij bekende ekster met zijn snavel tegen het raam tikte en duidelijk naar me riep: ''Hé Niesse, krijg ik geen Kerstbrood?'' Ik kende deze ekster en die was net twee jaar en lid van een jeugdbende van zijn soortgenoten…

Ze zagen wel dat dit kleine kamertje overging in een lange gang. Die konijntjes waren dan wel een beetje angstig, maar meer nieuwsgierig. "We gaan eens in die gang kijken," besloten ze. Verderop werd die gang wijder en hoger. Tenslotte kwamen de konijntjes in een geweldige, donkere zaal. Het was daar griezelig. Grote spinnen en vette wormen kropen…

Het was stil in de bus, hoogstens tien passagiers. Buiten was het koud en winderig en de zon verschool zich achter een gesloten wolkendek. Bij een halte stapte een zwaar gebouwde man in, die ik in de zestig schatte. Hij ging naast mij zitten en zei met een vriendelijke stem: ''Goedemorgen mijnheer, troosteloos weer, hé? Al dagen geen zon gezien.…

Een helder, bruisend beekje stroomde van een mooie heuvel, waarop veel bomen en bloemen groeiden. Maar dat beekje was vol wonderwater! Elke dag kwam er een fee die met haar toverstokje op het water sloeg. Dan kwam er toverkracht in. Ja, dan werden de planten die naast het beekje groeiden heel, heel lekker om te eten. Ja, alle planten op de heuvel smaakten…

Het is niet vanwege mijn verzakte oogleden, vanwege mijn grijze lokken of wegens de lijnen in mijn gezicht, dat ik vandaag op stap ga; ik ben weliswaar razendsnel tot de "zestigers" gaan behoren, maar vandaag is het letterlijk mijn (lots-)bestemming mee te gaan met de "BoodSchappenPlusBus" naar een hotel in Gilze voor een kerstdiner; ik heb deze…

Chantal is een mooie vrouw van in de dertig, een mannenvreetster. Ze werkt op een bank en daar lopen de hoge heren in mooie zwarte kostuums en dat doet haar verlangen naar seks enorm toenemen, want ze krijgt na de daad een mooi bedrag in haar smalle handjes gestopt. Vlak voor het weekend zitten de heren in een gezellig restaurant in de buurt. Ze praten…

"Heb je nou die taperecorder aan laten staan joh?” “Die batterijen zijn zo leeg man." Vroeg ik verbaasd. We liepen naar binnen en het zat er vol met jongens en meiden. Een stuk of tien op onze luchtbedjes opeengepakt. Met een beetje 'naakt in mijn blote reet staand' gevoel probeer ik het hoofd koel te houden maar wilde me ook weer niet laten kennen…