We logeren in Bandung, bij de oom en tante van mijn vrouw. Vandaar maken we verschillende tochten door het bewonderde eilandenrijk van het verre Oosten.
Hierbij vertel ik over een uitstapje, dat mijn aanverwante neef en ik gemaakt hebben.
Samen met mijn neef stap ik op de trein naar Sukabumi. In deze plaats stappen we uit om verder te reizen met een bus. De grote wagen wacht lang met vertrekken. Intussen stappen er bijna te veel mensen in. De reizigers wringen zich langs elkaar heen.…

Wat een regen en wind, ik duik het plaatselijke café restaurant in; even een lekkere cappuccino met een warm broodje bestellen.
Ik ga alvast aan de leestafel zitten, waar een oudere man de krant zit te lezen. ‘Goedemorgen,’ zei de man.
‘Ook een goede morgen meneer,’ wenste ik hem, terwijl ik m’n jas en de paraplu op hing.
‘Wat een regen toch hè, en het houdt maar niet op, de hele week al,’ bracht ik als open deur in, om een gesprek met de oude man op te starten.…

Wat een rel, wat een absurd gedrag van een moeder die ook nog eens “in de picture staat” als het ware? Je kunt je als bekende (nou ja) Nederlander nou eenmaal geen fratsen veroorloven, zoveel is zeker maar als je leest waarom Glennis nu dus achter de tralies zit, snap je best waarom want wat is het geval?
Haar zoon A, die gezellig in de Jumbo (oké, niet mijn favoriete zaak maar wel heel leuke reclames) een E- sigaret rookt, wat trouwens best knap is want de mondkapjes moeten nog steeds op…

Ergens in het mooie, rustige Groene Hart van de provincie Zuid-Hollend speelt een klein dartel meisje op de kwekerij van haar vader.
De vrolijke Tess danst heen en weer tussen bloemenrijen, die heerlijk geuren en haar wilde bewegingen bemoedigen. Vlinders, kevers en bijen smullen hier naar hartenlust en laten Tess hun meerstemmig lied horen:
"Lieve meid, jij hebt begrip en oor voor onze stemmen."
Het kind wordt geestdriftig en gaat zelf ook zingen. De fee van zang en toonkunst benadert haar.…

Soms komen dingen van toen, bovendrijven zegt ze en ineens luister ik met aandacht naar het verhaal wat ze vertelt, een verhaal van lang geleden, meer dan een halve eeuw zelfs? Soms - zo zegt ze, denk ik terug aan : toen ik kind was met een paar broers en 1 zusje, een stel ouders waarvan de vader dusdanig streng was dat je er ( mits je de hand niet omdraaide voor straf dan ) niet over dacht om iets uit te halen wat niet kon- mocht of wat: beter achterwege kon blijven, immers de straffen logen…

'Doe mij maar twee haringen met uitjes!', zegt Rinke Bokkinga tegen de jonge medewerkster in de 'Lemster Vishal' aan de Kortestreek 3 in Lemmer. Wietske Schippers krimpt in elkaar van de angst en de walging, maar ondanks haar trillende handen weet ze toch twee gesneden haringen met uitjes op een wit kartonnetje te krijgen. 'Vergeet je niet wat?', zegt Rinke stuurs en duidelijk geërgerd. 'O, pardon, wilt u er ook wat zuur bij?', vraagt Wietske gauw. 'Nee, meisje, het leven is al zuur genoeg,…

Ze zijn zo heerlijk bezig op de prikpoli, blijven dag in dag uit de poli bezetten, op een goede manier natuurlijk, mensen een naald in de arm parkeren en een aantal buisjes bloed afnemen. Talloze naalden, gaasjes, buisjes en pleisters komen door hun handen en ook vandaag mocht ik me weer present melden, want wat was het geval, wel: vorige week was ik ook al aan bod, de uitslag werd me telefonisch meegedeeld: de arts vertelde dat er veel dingen goed waren maar: er was er ook eentje die dus echt…

Morgenkou gaat over het wonderbare Sprookjesrijk. Het gebouw aan de spoorweg "Station de Oost" is een groot eethuis voor treinreizigers en rustig wandelende mensen.
De onbekende elfen en kabouters die daar in de verborgen hoeken van zalen en keukens leven, praten die ochtend met vogels. Ja, als het nog vroeg is, huppen daar dikwijls mussen en mezen door de ruimtes. Gauw wat kruimels oppikken voordat er mensen komen!
"Vogeltjes, hoor eens," zeggen de elfen en kabouters. "Gaan jullie eens gauw…

De Winter is nu. Maar waar is de sneeuw?
Ooit, een aantal jaren geleden, was er altijd sneeuw.
Ieder jaar, soms meer en soms minder.
Maar de sneeuw is verdwenen. Jammer, vind je ook niet?…

Het stelt niks voor, is amper 3 mm groot en toch: zorgt het voor een enorm probleem, nooit geweten dat: iets van zo’n omvang je zo vreselijk voor het blok kan zetten, maar toch is dat precies wat hier gebeurde! Dwergjes zijn leuk, lief ook, maar als we het hebben om een inimini klein niemendalletje, dan wordt het een heel ander verhaal, zoveel is zeker! Een paar weken geleden moet- zoals bij iedereen die een stofzuiger in huis heeft, de zak worden vervangen, op zich een actie die dus niks…

Geert staat weer zijn mannetje, zoals hij dat eigenlijk altijd wel doet maar ditmaal is ie wel zo boos en zo terecht want wat is het geval? Een lid van de VVD, met het knappe salaris van een slordige €6000 per maand, jaja, je leest het goed, de man staat aan de microfoon te debatteren dat: in tijden van Zoom, in tijden van het “ thuis werken “ in tijden van dure brandstof het dus- gezien het feit dat hij voor een PO of een ander soort bijeenkomst het niet nodig vindt om zijn neus in de…

Het zal een jaar of twintig ( meer kan ook ) geleden zijn toen meneer T en mijn persoontje richting Limburg gingen, naar Arcen om precies te zijn want daar zitten die geweldige thermaal baden waar je zo zalig verwend wordt dat je lijf al bij voorbaat warm aan gaat voelen, maar dit even terzijde. Het verschil in de weersomstandigheden is per provincie groot te noemen, want daar- waar we vanaf de randstad vertrokken in redelijke temperaturen, kwamen we in het zuiden aan in de sneeuw! Jawel, het…

We toeren wat door onze mooie gemeente en nemen zo en passant wat winkels mee die op de route liggen, zo blijf je op de hoogte van het inmiddels toch wel gewijzigde assortiment want deze winkels bezoek je alleen maar als je iets speciaals nodig hebt, juist die dus! En 1 van die winkels is de Action, echt een winkel waar je op zijn minst een keer per maand moet zijn, al is het alleen al omdat zo vreselijk veel spullen er vele malen goedkoper zijn dan bij onze gebruikelijke supers, zelfs; als…

'Ik heb haar gisteravond gevolgd en je zult het niet geloven, maar die verleidelijke kapster woont op Foksdiep 53, weet je wel hoe duur dat huis is?', zegt Jaap Roggebrood, die als garnalenvisser het hoofd amper boven water kan houden. 'Richting de miljoen, vermoed ik', antwoordt zijn vriend Pieter Zoudenbalch, die al jaren in een viswinkel werkt en het ook niet breed heeft, maar beiden zijn trouwe kerkgangers en wat de dominee hen zondag's in de Oud-Gereformeerde kerk vertelt, slikken ze als…

"Ik weet waarom je hier bent," bromde hij met een stem als een orkest van contrabassen.
De hertogin luisterde stomverbaasd: nog steeds hing ze ondersteboven tussen de ijswanden.
"Je wilde het poollicht zien en dat ook in je eigen woning hebben," ging de spookachtige ijsbeer verder. "Nu, ik weet hoe je eraan kunt komen."
Hij vertelde heel wat. De hertogin verstond het maar half, omdat ze draaierig en duizelig in haar hoofd was. Dat kwam vooral door de hete adem van dat verschrikkelijke beest.…

Of we nou- met zijn allen op het verkeerde been staan, erop gezet zijn of dat eigenlijk niemand precies weet wat te doen bij deze nare periode, ik weet het niet! Of we allemaal in de maling genomen worden- ik weet het niet, of niemand weet wat er nu precies aan de hand is ( en was), ik weet het niet maar wat we inmiddels allemaal wel weten is: dat die oervervelende nare, idiote vijand niet weg te bombarderen is, niet weg te vegen- te schuiven en evenmin te spuiten! Of we nou wel- of niet op het…

Buiten het dorp, aan de rand van het bos, woonde een houthakker met zijn vrouw. De kleine woning van het echtpaar was wel heel eenvoudig.
Het hutje van boomtakken en bladeren vonden ze heus mooi genoeg. 's Nachts waren ze helemaal tevreden met het licht van één lantaarn of met wat maneschijn, die door het bladerdak drong.
'Winters moesten de wanden van de hut wel dikker worden gemaakt. Dat deden ze met aarde en droog gas. Heel gezellig zaten man en vrouw bij het houtvuurtje, dat rustig…

De dame die me belt zegt: nee U moet echt vandaag komen om bloed te prikken want: de arts heeft precies op elkaar afgestemde afspraken. Nou dat vind ik heel knap, precies op elkaar afgestemde afspraken, nog niet eerder had ik te maken met een arts die én op tijd is én afspraken had die, op elkander afgestemd waren. Maar je ziet: nooit te oud om te leren, duidelijk. Omdat ik net binnenstapte en het buiten dus gruwelijk koud was, dacht ik heel even: ik ga morgen wel dat kostbare vocht af laten…

Ze zit in de zorg, een magnifiek beroep ook nog en is er gelukkig, is er blij en zit er op haar plaats, tot nu. Ze zit in de zorg, ziet de hele wereld aan ellende aan zich voorbijkomen, haar bureautje ligt vol, telefoon roodgloeiend en ze vult de dagen! Ze zit in de zorg, ook met het - eerst virus, toen epidemie en nu een pandemie, de werkzaamheden werden uitgebreid natuurlijk toch: komt ze elke dag met een opgeruimd gezicht en humeur aan en verzet spreekwoordelijke bergen! Dat dit collega’s…

Volop in het nieuws- de misstanden achter de schermen van een tv programma en wel van The Voice, met een enorm voordeel want: de voice oftewel de stem, is gehoord na diverse jaren alleen maar op de achtergrond gehoord te zijn, nu volop in het nieuws. Alles staat er vol van- iedereen heeft een mening en niemand weet momenteel waar de schoen nu precies wringt al zijn de verhalen niet van de lucht. Misbruik wordt bestraft.
De stem is eindelijk gehoord en “ op waarheid “ berusten feiten komen…