In deze barre, nare tijden waarin mensen teruggeworpen worden op zichzelf, gaan je gedachten soms allerlei kanten op en ineens denk ik aan jou, mijn jongste spruit, het cadeautje dat ik als laatste kind mocht krijgen. Net voor de kerst kwam je ter wereld met wat hulp van de artsen weliswaar, maar toch! In die tijd was het een vanzelfsprekendheid om…

‘Beste C., wat me opvalt aan jouw verhaaltjes is dat het wel heel veel over de natuur gaat. Waarom eigenlijk?’ vroeg Sjors me laatst. ‘Nou lees jij weleens gedichten?’ vroeg ik. ‘Om eerlijk te wezen – heel weinig; ik heb er niet zoveel mee. Veel van wat ik lees begrijp ik niet en bij herlezing meen ik weer iets anders in de tekst te zien. Zo verwarrend…

Omdat Picnic groter wordt, de kleine klanten links laat liggen, zijn we genoodzaakt naar de winkels te gaan. Oh ik weet best dat we dat nog kunnen, maar ja het was toch prettig toen je nog gewoon kon bestellen, men het thuis bracht en je het alleen op hoefde te bergen maar: grotere klanten zijn nu eerder aan de beurt, het lukt je niet meer om er sowieso…

Gisteren ging bijtijds de telefoon, dat ik om tien uur naar de tandtechniker mocht komen, jazeker wel en dat in deze “blijf maar weg tijd”. Man nam het gesprek aan want ik had mijn handen vol en tja dan is de telefoon toch even een dingetje...ik knikte driftig dat het tijdstip me prima uitkwam en vertrok om even na negen uur, een prima ritje al was…

Of kleinzoon Barry een weekje langs kan komen. De vraag werd gesteld door mijn jongste dochter. Een leuke meid, maar zwaar katholiek (heeft ze niet van mij hè – niet mijn schuld) en dus een heel koppel kinderen daar in hun afgrijselijke betonstad. In deze tijd komen de muren en ook de kinderen op haar en op elkaar af. Prima, stuur hem maar langs.…

Het kan Marlies allemaal niets meer verdommen en als stalkster van de kunstschilder Bruno Hazelaar heeft ze nog flink wat appeltjes met hem te schillen. 'Wat denkt die klootzak wel, mij een beetje een straatverbod opleggen, terwijl hijzelf gaat en staat waar hij wil, die geniepige hoerenloper, die afgekloven paardelul!', denkt Marlies, terwijl ze bij…

Er was eens een kabouter die heel erg van aardappels hield van alle soorten aardappelen. Hij was ook in de buurt van het aardappelenveld gaan wonen waar de boeren de aardappels verbouwden Hij vond het rooien een mooi gezicht hoe de aardappels groot en klein uit de grond kwamen Maar hij hield ook van het schillen, van het wassen, in stukjes…

Allemaal zijn we in de ban van: de narigheid buiten de deur en ik beken nu eerlijk dat: omdat het dichterbij komt, als een geluidloze onweersbui, ik nu huiverig word. Het is een angstige periode een tijd waarin we eigenlijk anderen moeten helpen maar omdat we allemaal moeten luisteren naar de regels die zijn afgegeven wordt het lastig iemand te helpen…

(vervolg op 'Nienke's nieuwe woede') Nu Nienke alweer drie jaar op een gesloten afdeling in de psychiatrische inrichting te Franeker zit, is de rust in Kollum goddank weergekeerd. Slechts de bejaarden in het ouderencentrum 'Betesda' hebben het er nog wel eens over, omdat er verder niet zoveel te bespreken valt. Vooral Harmen Rypkema, die vroeger…

Het telekinetische ruimtevaartuig, met ongeveer soortgelijke vermenselijkte robots met verregaande telepathische krachten, landde op de planeet aarde, en na hun eerste bevindingen zond de bemanning de resultaten van hun onderzoek razendsnel weer terug naar Mars. Na een crash destijds, in de informatievoorziening en archieven op Mars, was er een groot…

En zo was ik vandaag in overtreding, jawel! Toen mijn jongste kleinzoon hoorde dat zijn moeder, mijn jongste kind dus, even naar Oma ging om het broodnodige wc papier op te halen, dat weer gehaald was door Opa, omdat het bij hen dus niet meer te koop was, ging het zesjarige jochie compleet over de rooie...mam, ik wil mee naar Oma, toe nou. Grote tranen…

Wat een groot voordeel, wat een geweldig fenomeen om nu te zien dat elke dag onze verguisde zon steeds weer laat zien. Gedempte stralen, omdat de sluier van mist nog moet optrekken, stromen ons huis binnen, gratis warmte want de kou is de lucht nog niet uit natuurlijk. Natuurlijk is het niet ineens opgewarmd nu. Zo af en toe gaat ook de verwarming…

Laatst een oud vriend opgezocht in Zwolle. Even een beetje bijpraten en zo. Als je wat verder uit elkaar woont, dan verwateren contacten enigszins en ja dan is het goed om zo af en toe een bezoekje af te leggen. ‘Hoe lang woon hier je nu ook al weer.’ ‘Zo’n vijftien jaar, ja de tijd gaat snel jongen.’ Sjors was nu vijfenzestig en ging met vervroegd…

(een vervolg op 'De laatste filmopnamen') Terwijl Nienke de blauwe deur van haar woonhuis opent, kijkt Sjoerd Butterman met turende argusogen naar haar bevallige gestalte. 'Er is iets niet in de haak met die vrouw, wat ik je brom!', zegt hij tegen zijn vaste klant Siebren Terschuur, die rustig van zijn glaasje beerenburg nipt. 'Je hebt teveel Sonnema…

(een vervolg op 'Simon van Collum in Kollum') Fokke Sukerbolle wordt met een lichte koppijn wakker, maar hij springt meteen als een waterhoentje uit zijn hotelbed. Beneden wordt hij hartelijk begroet door de eigenaar van 'De Roskam', Sjoerd Butterman, die naar het journaal op de televisie boven de bar kijkt. 'Het gaat van kwaad tot erger met die…

In mijn vrouw zit echt een goed hart, daarom is ze ook mijn vrouw natuurlijk. Ik ben zo kieskeurig op dat gebied, dat ik er al van uit was gegaan eeuwig vrijgezel te blijven. Heb jaren lang naar zo iemand gezocht. Een vrouw waar je op kunt bouwen en die je kunt vertrouwen, met een hartje van goud en een eigen mening. En ondanks dat ik niet perfect ben…

Vorige week, heb ik toen het, in verband met de morele verplichting tot sociale onthouding, nog verantwoord was een oude kennis opgezocht. Z’n vrouw liet me binnen terwijl hij in de kamer zat naar de laatste beelden van een aflevering van het programma ‘Spoorloos’ te kijken. Het liep net af; een jongeman had z’n nooit gekende vader gevonden en er vond…

Wat een onwerkelijke tijd waar we in zijn beland, wat een rare dagen maken we nu, omdat we luisteren naar wat ons wordt geadviseerd, tenminste veel mensen die de adviezen opvolgen dan. Het is zo surrealistisch, het is zo vreselijk vreemd om niet in je gewone doen te zijn! Waarmee ik dan weer niet bedoel dat we hier zo ongeveer achteruit zijn gaan lopen…

'Mijn getroebleerde psyche is één grote, surrealistische heksenketel!', zegt Fokke Sukerbole tegen de eigenaar van Hotel De Roskam, 'maar gelukkig speelt mijn hoofdrolspeelster Nynke Laverman de sterren van de hemel!'. 'Speelt de film alleen in Kollum?', vraagt Sjoerd Butterman, de nieuwsgierige eigenaar met zijn toegeknepen oogjes en de rode…

Mijn vrouw had een werkelijk prachtig vogelhokje gekocht bij het plaatselijke tuincentrum. Echt mooi, maar wat minder mooi was, was het feit dat het hokje volgens mijn inschatting niet voldeed aan de afmetingen die nodig zijn voor een verantwoorde bewoning en het erin stichten van een vogelgezinnetje. Helaas had ik, na enig speurwerk van mijn vrouw…