''Zeg Kees, je ziet tegenwoordig vrouwelijke soldaten tussen de mannen rondlopen, was dat bij jullie in de jaren vijftig ook zo?'' ''Nee, bij ons bij de luchtdoelartillerie niet, we waren allemaal dienstplichtige jongens van ongeveer negentien jaar. We waren opgekomen in Bergen op Zoom en toen we daar op het kazerneterrein stonden werden we…

Het was een rijkelijk eufemistische tekst, die stond gedrukt op de grijze, fleece trainingsbroek die ik bij "Zeeman" voor 6 Euro 75 had aangeschaft: "Athletic" en deze kon beslist niet van toepassing zijn op de activiteiten die ik van plan was uit te gaan voeren. In het Fitnesscentrum was een klein "zoldertje" waar de fitnessapparaten stonden…

FOPPE OP VAKANTIE IN INDONESIE MET BEGELEIDSTER PETRA ja hoor het is zover foppe is niet meer te houden. Na de indonesische tuin wil hij er naar toe met petra want die is er al geweest. Maar hoe zou dat gaan meneer foppe wel zo denkt hij..... FOPPE heeft al drie dagen niet geslapen en trilt van de zenuwen en komt niet door de douane van het…

Als je je atletengestalte in de fauteuil tegenover mij elegant drapeert en opvouwt, is in het driehoekje tussen je benen de fraaie hoorn zichtbaar, die je lichaam van een Apollo completeert...... En dan stel ik me weleens voor hoe je je zachte, lieve, kwetsbare, weerloze wimpers, die als een klein schermpje je kobaltblauwe ogen, die de wereld en de…

De moeder blikt met een welhaast onbeschrijflijke uitdrukking op haar gezicht de camera in; triomfantelijk, zelfverzekerd, vervuld van rustige vreugde om het moederschap. Zij houdt het zoontje omklemd in de armen dat in de mollige handjes een speelgoedje vasthoudt. Zal de Wereld, zal de Liefde de jongen, zullen zij de man in een perfide omstrengeling…

Wie had kunnen denken dat het uitgerekend op zo'n mooie, rustige augustusdag zou gebeuren, waarop een zacht briesje de wereld streelde, waarop de Natuur stil, vredig en zachtmoedig aandeed? Ik was de kruising al vaak gepasseerd, op weg naar het benzinestation om enkele aankopen te doen. Hij kwam mij tegemoet op de fiets en met een goed gerichte…

In de stilte van mijn werkkamer hoor ik een geritsel dat alleen van binnenuit kan komen. Op mijn knieën ga ik onder het bureau op onderzoek. Er zit een grote gekleurde Atalanta achter de kast van de PC tegen het raam gedrukt. Hij heeft zijn vleugels ingevouwen alsof hij zich al bij het onvermijdelijke heeft neergelegd. Achter het gesloten gordijn is…

Sluipend en geleidelijk had ze mij verlaten; ze onttrok haar op handen zijnde desertie aanvankelijk nog aan mijn spiedende blik en aan het volle, heldere daglicht van mijn verstand en waarneming; zei, dat ze zoveel vrienden had om te bezoeken (vrienden die ze zorgvuldig van mij weghield om redenen die ik niet begreep, maar ik vermoedde dat ze zich schaamde…

De telefoon rinkelde. Mien riep: ''Pak jij maar de telefoon, ouwe.'' ''Kan niet, ik zit te poepen.'' Zij nam de telefoon en noemde haar naam. ''Ja hier met Joop, dag schat van me.'' Hij hoorde de stem van Mien en had vroeger verkering met haar gehad. Zij keek of haar vent nog op de wc zat, dan kon ze iets liefs zeggen tegen Joop…

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en sfeervolle restaurants met vriendelijk, attent en wellevend personeel hebben we elkaar ontmoet, mijn oude tante en ik, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgehouden in onze familie en de gelederen gedecimeerd en…

Het was zondagmorgen en het regende en Foppe was al om half vijf wakker. Hij zette koffie en de tv aan en zag op de Friese Omrop een vrouw opstijgen in een F16 straalvliegtuig. Dat wilde Foppe ook graag, oh ja, dolgraag en hij schrijft snel een verhaaltje. Foppe heeft gehoord dat Sabine wil skydiven nou dat kan hij ook en in Drachten is een vliegtuigje…

Ik zit gewoon al jaren achter de geraniums. Is niks mis mee. Ach soms wat saai, maar wel fijn dat ik elke dag mijn geraniums kan water geven. De bloemen zijn er weer elk jaar. Rode monnikskapjes. Ze wiegen me weer in slaap elke nacht. Want ik zie niets meer dan een ruit met daarvoor woekerende planten. Er is verder niks meer. Ik ben ook niks aan.…

Ook vrijheid is een beperkt begrip. Neem nu die man met die hond in het park. Hij is gepensioneerd, nooit getrouwd geweest en familie heeft hij niet. Soms komt er een vrouw bij hem thuis, die steevast na een uurtje weggaat. Het is nooit dezelfde vrouw en het gaat al jaren door. De buurvrouw vindt dat maar niks en ze heeft hem er wel eens op aangesproken…

Mien was aan het stofzuigen toen de telefoon ging. Ze pakte de hoorn en zei haar naam. ''Dag mevrouw, hier met het kabinet in Den Haag.'' ''Sorry, dat geloof ik niet, u maakt een geintje.'' ''Neen mevrouw, namens de minister-president mag ik u met een echtgenoot uitnodigen een rondgang te maken in de Tweede Kamer van het parlement. U krijgt…

Sweet is the Lore that Nature brings, our meddling intellect Disshapes the beautaneous forms of things; we meddle to dissect Shelley Het was een kind, een kind nog, dat lang geleden aantrad om de universitaire studie in de psychologie te volgen. In het atrium van de Hogeschool stapten in dat jaar parmantig flamingo's rond die op langgerekte…

Greet is gescheiden van haar man. Hij dronk teveel en was vaak beschonken en sloeg haar. Kinderen waren uit het huwelijk niet geboren. Ze is pas dertig en kwam uit een eenvoudig milieu. Greet was zachtaardig van karakter en altijd bereid te helpen als je het moeilijk had. Helaas werd daar ook wel eens misbruik van gemaakt. Zeven jaar was ze toen haar…

Op een zaterdagavond zat ik in mijn stamcafé. Ik zat alleen aan een tafel voor het raam en pakte mijn pijp en vulde die met de heerlijk geurende tabak, strijkt een lucifer aan en de vlam deed de rest. Net in de twintig was ik en vrijgezel. Toen mocht je nog roken in een café. Het was nog stil. Twee mannen zaten aan de bar een pilsje te drinken en een…

De bakstenen zijmuur van het huis waarin ik geboren ben, droeg een scheur, die van rechtsboven tot linksonder liep. Deze was veroorzaakt door het bombardement van 1944, dat ook de stalen spoorbrug over het Wilhelminakanaal getroffen had, die als een voorwereldlijk aandoend staketsel boven het kolkende, zwarte water gehangen had. Maar acht jaar na de…

De stilte van de nacht overvalt mij als ik in mijn ogen wrijf. Een blik op mijn wekker zegt dat het pas half drie in de nacht is. Wat maakte mij wakker dan? De stilte van de eenzaamheid? Het gemis van jouw warme lichaam tegen me aan? Het zachte ademen waar ik altijd zo vertrouwd naar luister, wanneer ik niet in slaap kan komen? Nee, niets van dit…

Voor mijn bejaarde ouders was het kleine, hardstenen beeldje, voorstellende twee grijsgeaderde olifantjes aan weerszijden van een dobbelsteen. Ik schonk het hen ter gelegenheid van hun verhuizing van het grote, vooroorlogse huis waarin ik mijn jeugd had doorgebracht, naar de kleine bejaardenflat. De symboliek die ik met mijn geschenk beoogde, werd…