KIKKER IN DE SLOOT EN PAD IN DE PUT OUDERWETS DIERENVERHAAL FOPPE Kikker was een vrolijke kikker en zwom elke dag zijn rondjes drie maal in de sloot. Hij was gelukkig en wilde niets anders dan een kikker zijn want hij was helemaal in zijn element. Hij kon zwemmen en pootje baden en in de zon liggen of in de schaduw liggen en lekker eten. Pad…

Het mistige tranendal vertroebelt de zich los-wrikkende beelden uit de wurggreep van verborgenheid. In breekbaarheid gaan gedachten zich openvouwen en de zegels verbranden van het verleden, terwijl ze wandelt door de straten van gebroken dromen waarin haar jeugd is vervlogen... Adembenemend pijnlijk wordt de nabijheid van wat zo lang vergeten was.…

ik heb dat tedere gevoel voor mijn vrienden met wie het samenzijn steeds weer een feest is want genegenheid zindert door de kamer. Een samenzijn waar wat je eet of drinkt niet zo belangrijk is want "we vieren vriendschap" staat in hoofdletters op het menu. Waar kleine attenties en complimentjes de vitamientjes zijn voor de ziel. Waar iedereen gaandeweg…

De roze gorilla kwam soms in een droomwereld, hij herinnerde zich dan het witte klooster waar hij als kind was opgegroeid. De dagen tussen de nonnen die met een streng gezicht naar hem glimlachten. Zijn gevecht met zijn ongeloof, wat zich uitte in verzet tegen de komst van Sinterklaas. De roze gorilla had ook nachtmerries, dat hij in een zak werd…

Ze had zo graag een man willen hebben. Een gewone man, die zou vragen; 'heb je het druk gehad?' als ze vermoeid uit het werk zou komen. Die voor haar zou koken dan. Niet dat je daar zo gelukkig van werd, van die kookkunsten van hem . Aardappelen, groenten uit blik, een stukje vlees of zo. Nee, daar moest je het niet van hebben. Maar toch, zo'n man…

Vroeger ging ik naar tandarts Velinga. Dat was jaren zeventig vorige eeuw.Hiervoor moest ik een herenhuis betreden, een nare holle trap op en plaatsnemen in een wachtkamertje met een halfopen schuifraam. Damesbladen lagen er en verder weet ik het niet meer.Behalve dan dat er op de muur een poster hing met een Germaans meisje erop dat uit haar vuist…

Het was half elf in de morgen toen Wouter aan zijn eerste bakkie koffie zat te slurpen. Hij had het rijk alleen, want Mien was op de fiets naar de markt. Net toen hij zijn tweede bakkie wilde inschenken ging de huisbel. Hij liep door de gang en opende de deur en schrok, want de hem bekende barones stond voor de deur. ''Goedendag, mevrouw de barones…

Vroeger toen ik nog een kind was had mijn vader een biggetje voor me gekocht.Ik was daar erg blij mee vooral toen ik ontdekte, dat het lieve beestje kon vliegen. Op een mooie zomerdag wilde het biggetje een tocht door de lucht maken naar zijn geboortegrond, namelijk het plaatsje Kolhorn in de kop van Noord-Holland. Toen we zaten te ontbijten vroeg hij…

Wat er met mij aan de hand is weet ik niet, maar de laatste tijd voel ik mij heel sterk en ik heb toch geen spinazie gegeten. Gisteren kon ik nog geen zak aardappelen optillen, maar vandaag zag ik tijdens een wandeling op de stadswallen grote kanonnen staan, die vroeger gebruikt werden om de stad te verdedigen tegen vijanden. Ik liep naar een kanon…

Kinderen. Daarover schrijft Tirza mooi. Hoe ze doorgeeft wat ze in zich heeft, ze liedjes laat zingen die ze ze heeft geleerd, ze naar de vogels leert luisteren en met ze naar de sterren kijkt. Hoe ze ze troost als ze verdriet hebben en met ze meeleeft als ze geluk hebben, een tien halen op school of mee mogen doen met het volleybaltoernooi. Hoe ze…

Al dagenlang worden mevrouw T. en ik uit de slaap gehouden door een knaagorgie die zich boven onze hoofden afspeelt. Het is de vloek van Sylvio, de veldmuis die we vorig jaar in onze voorraadkast verschalkt hebben. Of beter gezegd met een duivelse val de nek hebben gebroken. Het lijkt of tientallen familieleden besloten hebben ons deze winter letterlijk…

Ok, vanavond is het weer zover. Dan herdenken we in de kerk dat Jezus geboren werd. Dan zullen wij met ons koor De Westenwind allerlei ontroerende kerstliedjes zingen en hopen dat er ooit eens vrede op Planeet Aarde komt. Gelooft u er nog in? Ik heb er moeite mee. Ben ik dan zo’n negatieve mens? Nee, alleen realistisch. Elke dag worden wij overspoeld…

Daar zit je dan. Op de verjaardag van je inmiddels hoogbejaarde moeder. Gastvrouw te spelen voor je inmiddels al bijna even hoogbejaarde tantes en ooms. Voor zover er nog mannen over zijn tenminste. Het altijd en eeuwig hetzelfde slagroomgebak te serveren. Van de warme bakker, dan moet het wel goed, nee excellent zijn. Want geld of niet, standing hebben…

Eindelijk ontwaakte de struik weer, en zag allemaal sneeuwklokjes en krokussen om zich heen. Opgewekt keek hij naar de tulpen, die zich na enige tijd ook lieten bewonderen. De rododendronstruik vertoonde tussen zijn bladeren al grote knoppen. Dat beloofde veel voor de volgende maand. De heer van het kasteel genoot van al die lentepracht. Al kuierend…

Middenin het bos, onder een grote eikenboom, stond een jonge struik. Hij was pas volgroeid. Die struik had mooie takken en dichte bladeren, maar geen bloesems of vruchten. Dat speet hem wel een beetje, maar hij troostte zichzelf. Luisteren hoe de eiken en beuken om hem heen ruisten... Dat deed hij graag! Ruisende, vertellende bomen, dat is wel een…

Vandaag is het dus de langverwachte 21e december 2012, de dag dat misschien de wereld zal vergaan. Kan nog, we hebben nog drie uren te gaan eer het begin van de winter een feit is. Tja, wat te doen op een dag dat voorspeld is dat de Apocalyps plaats zal vinden? Bibberend zitten niksen? Helemaal niet! Zo iets past helemaal niet bij mij. In actie schieten…

''Zeg Wouter, moet je horen. Ik sprak vanmorgen Rosie, je weet wel de vrouw van Rob. Ze had gezien, dat wij vorige week op de markt bonje hadden. Jij ging toch te keer, omdat je wilde hebben, dat ik bij de bakker krentenbollen moest kopen, maar ik wilde liever suikerbollen, weet je nog? Omstanders bleven naar ons kijken, belust op een rel. Dat…

Lida zat in de mist en luisterde naar de roep van de nachtzwaluw. Haar kroontje zette ze nog eens goed stevig op haar hoofd. Ja, zij moest en zou de koningin van dit plekje worden. Ook ademde ze diep, heel diep. Ha, straks zou zij wel kunnen blazen op de trompet. Het was helemaal donker. Lida beefde... Een groot, wit spook zweefde langzaam naar haar…

Ik kom hier met enige regelmaat. De plek jaagt me geen angst aan, het is thuis voor oma, opa, andere opa en oma, tante, oom en neef. Hun namen staan gegraveerd in steen, het is de enige tastbare plek waar ik ze nog kan bezoeken. Sinds kort kom ik iets vaker, mijn moeder is een half jaar geleden overleden en ik mis haar nog elke dag. Niet dat ik hier…

Lida was een klein meisje, dat steeds in het bos wilde zijn. Als het zomer was, huppelde ze op blote voetjes door het gras en over het mos. In haar tasje verzamelde ze bloemen en mooie steentjes. De bosbessen liet ze zich smaken. Er was één plek in het bos, waar Lida niet durfde te komen. Dat was een klein veldje en daarboven hing altijd heel dikke…