Mijn gepensioneerde buurvrouw, van oorsprong een Groningse boerendochter van het hoge kale platteland. Gehard en een flink verweerd gezicht, ontstaan door de genadeloze weersinvloeden in dat bijna boomloze gure mistroostige landschap ( meningen hierover zijn verdeeld), vertelde me gisteren dat ze er zo veel moeite mee heeft dat haar directe omgeving…

Oma, mag ik komen logeren, domme vraag want natuurlijk mag ze dat en ik vraag haar: kom je op de fiets, want dan rij ik je tegemoet of: je doet je ‘ oortjes ‘ in en laat weten wanneer je weggaat dan hoor ik waar je bent…het blijft even stil en ze zegt: ehhh Oma, de oortjes hebben in de appelsap gelegen en doen het niet. Tja, ongelukje dus en daar kunnen…

We kregen de eerste week van April onze eerste vaccinatie en vooral meneer T was er hondsberoerd van, zo beroerd dat de huisarts er toch maar even voor langskwam. Schreef pijnstillers voor en na twee dagen waren we weer het mannetje en het vrouwtje zeg maar, druk maken om de tweede deden we ( nog ) niet….maar dan nadert de datum voor de tweede, om precies…

Bepaalde mensen moet je niks wijsmaken. Ook al heb je het bij het juiste eind. Het is het soort wat, laat me maar zeggen tot het nuchtere type behoort. Mijn aardige Groningse buurvrouw is ook zo’n type, probeer haar maar niets op de mouw te spelden, want dan neemt ze je te grazen. Als je haar iets vertelt, ook al is het waar, let dan alsjeblieft op…

We leerden elkaar kennen op het moment dat ik eigenlijk net gezegd had: geen nieuwe vriendschappen meer aan te gaan, niet alleen omdat ons balboekje vol is, maar ook vanwege de teleurstellingen in vorige aangegane vriendschappen. Jullie twee zetten me op beide benen terug en het verhaal dat ik de afgelopen weken te horen kreeg is bijkans teveel om mee…

In het weiland aan de bosrand liepen een paar paarden en enkele ezels en pony’s. De trotse en gemoedelijke paarden hadden de ezels al helemaal geaccepteerd. Het zijn dan wel een beetje vreemde snuiters die hier ook niet helemaal thuis horen; maar goed, ondanks dat ze niet hinniken maar klagend balken en een eigenzinnig en vrij koppig karakter hebben…

Begrijpen doe ik het niet meer, snappen nog veel minder want wat wil het geval, wel: elke maand ontvangen wij net als heel veel andere gezinnen een rekening van het CAK, een soort van eigen bijdrage die je nou eenmaal betalen moet. Niks mis mee natuurlijk en sinds het over ging naar de gemeente ging dat bedrag omlaag en tja dat is alleen maar fijn te…

Ze rekt zichzelf eens heerlijk uit, terwijl ze poedelnaakt voor het grote raam staat. Annechien Belleflamme glundert van geluk nu ze de eigenares van kasteel Schaloen is. Als weduwe van een Franse miljardair hoeft ze zich financieel nergens meer zorgen over te maken. Ze had die vorige eigenaar, Cor Bot, zelfs wel het dubbele willen betalen, want ze…

Jawel, de eerste werden gesignaleerd en krap een week later ging de boel los en met die boel bedoel ik dat de populieren die hier staan, een stuk of tien dacht ik ( uit mijn hoofd) hun pluizen gingen verliezen. Nou is verliezen nooit leuk, zeker niet als je daar ook al niet tegen kan maar in dit geval worden we hier hartstikke knetter van die talloze…

Catrinus bracht een leuk verhaal met de titel: "soms verandert er niets" en ik plaatste er een reactie bij. Jammer dat er zo weinig reacties geplaatst worden, maar dit terzijde. Hij bracht me aan het denken omdat zijn verhaal contra het mijne is als het gaat om toiletteren. Natuurlijk zit er geen grenzeloos verschil in mensen, ook in hun gedrag als…

Er verandert zoveel tegenwoordig. De tijd gaat snel en alle veranderingen ook. Wie had ook kunnen bedenken dat we tegenwoordig zo in onszelf gekeerd zouden raken. Vroeger had je de krant of Libelle waar man of vrouw zich even achter of in kon verstoppen. Maar wie leest nog de krant of Libelle, pure tijd- en papierverspilling. En toch soms verandert…

De telefoon gaat, nou gebeurt dat meer natuurlijk maar in deze herken ik dus het nummer niet en dat komt weer omdat de persoon in kwestie me normaliter op mijn mobiel belt, alwaar ze met naam en toenaam in staat, dus: dan zie ik wie er belt. Niet als ze ditmaal met hetzelfde nummer naar de vaste lijn belt vanzelf! Ik neem op met : Goedemorgen, meer…

Hij had van het ongelukkige ongeval gehoord en dus was de duif even bij de uil langs gegaan, om hem eventueel enige troost te bieden. In ieder geval om hem te zeggen dat hij met hem meeleefde. De duif had gehoord dat tijdens z’n vlucht er een dode tak precies op z’n vleugel was terecht gekomen en de uil daardoor vleugellam was geworden. ‘Ach duif…

Oh jawel, na een dag dat drie hazen gezellig achter elkaar aanzaten in de gemeenschappelijke tuin beneden, het een hartstikke leuk gezicht was om te zien, ik daar natuurlijk wat kiekjes van gemaakt heb (leve de camera in de mobiele telefoon). En oh jawel, we hebben een dak boven ons hoofd, een bed om te slapen, een koelkast en een vriezer vol eten,…

Zo lag ik gisteren in bed het laatste stukje van Winston te kijken met het programma "rij je met me mee", dacht ik dat de naam was, al doet de naam niet zoveel ter zake. Ik viel midden in het verhaal van Linda, die ogenschijnlijk gezond en vitaal maar vooral positief in beeld was, een prachtig mens die al heel wat voor haar kiezen had gehad. Ze werd…

Het meisje Tanja zat op een Zaterdagavond druk te borduren. Het gaas op de tafel toonde al een groot bruin hek. Daarbij begon al een boerderij op te komen. "Werk maar lekker, zusje," moedigde haar broer Fred aan. "Ach, mijn ogen beginnen te jeuken van dat strakke turen," begon Tanja te mopperen. "Nou, laat mij het maar eens overnemen," lachte…

Ooit had ik een dierbare vriend die de cactussen kweekte en elke keer vroeg hij me: weet je zeker dat ik voor jou geen mooie hoef mee te nemen, waarop mijn antwoord hem altijd liet schateren, want ik keek hem alleen maar aan met een blik van: meen je dat nou en zei erachteraan: we houden het wel leuk hè lieverd? Nee, je doet me echt geen plezier met…

Gisteren zat ik met mijn kleindochter Irene in de tuin, te genieten van het mooie weer. We zaten onder het lover van de bomen, lekker in de schaduw, de ergste hitte vermijdend. Plotseling daalde er een rups aan zijn zijden draadje naar beneden. ‘Kijk opa,’ zei de kleine meid, ‘een rups, die op avontuur gaat.’ ‘Inderdaad,’ zei ik, ‘zo zou je dat…

Althans dat denk ie, dat straalt ie uit, ( probeert ie dan ) en zet mensen aan het denken, een soort van doem- denken volgens mij, want het maffe idee om een soort cult groep te gaan formeren, met een soort cult gemeente en een cult dorp, een cult munt, moet ik even denken aan het stenen tijdperk, de flinstones om precies te zijn. Dat ie van alles in…

Door omstandigheden reis ik de laatste tijd heel regelmatig met de taxi. Als je van mensen houdt, dan is dit een prachtige manier van reizen. Mijn vader hield mij voor redelijk mensenschuw. Ach ik wist wel beter, het was puur een kwestie van verlegenheid en een gedeukt zelfvertrouwen. Maar goed over echte taxichauffeurs: dit zijn vaak mensen die…