Twee rammen, qua sterrenbeeld dan en alle twee hebben ze veel zaken gemeen, niet alles natuurlijk maar veel wel! De ene werkt, de andere niet meer en dat wil weer zeggen dat overdag het contact merendeels via de app verloopt. Ook goed natuurlijk en elkaar op de hoogte houden van elkaars wederwaardigheden hoort daar natuurlijk ook bij. Zo wil het geval dat: als de ene weet dat ze ander op pad gaat- het laat weten en wanneer zij: die aan het werk is, zogenaamd op de schouder meelift naar welke…

Geen voorstelling te maken van het feit dat- het vrede zou zijn, overal! Niet alleen in de Oekraïne, maar overal, vrede…stel je toch eens voor dat: er nergens narigheid zou voorvallen, dat er niemand het in z’n - of haar hoofd zou halen een ander te belagen met welk wapen dan ook?
Er is voor van alles een dag uitgevonden, een - schelpenzoek dag, een dag voor de vrouw- een dag voor de man, een dag voor de vrijheid, een dag om de gevallenen te gedenken, een dag voor de arbeid, een dag…

Bijna iedere dag maak ik een wandeling door het dorp. Eerst langs de zuidkant. van de er door lopende, vaart tot de fraaie Meidoornlaan me opwacht. Een straat die er vroeger minder florissant bij heeft gestaan – volgens zeggen.
Nu is het een mooi straatje, met nog ouderwetse klinkers en opgeknapte huizen en boerderijtjes. Oudere bomen aan weerskanten van de weg. Het heeft de charme van een Drents dorpje. Een sfeervol straatje waar aan het eind een modern groot huis staat, wat qua…

We gaan op pad, met z’n tweetjes dit keer want afgelopen week was ik in mijn eentje weg en thuiskomend zit dan mijn maatje toch een tikkie verpieterd zeg maar, met z’n ziel onder de arm, niet letterlijk natuurlijk want dat zou niet goed zijn en waarom zat ie dat dan - wel dat is omdat: hij een heerlijke hobby heeft, waarbij gereedschap aan te pas komt. En nou is er dus niks mis met gebruik van dit soort attributen, maar dat speelt wel op als hij er een houtje van maakt een verwonding op…

Het is zaterdag en op het winkelcentrum staan talloze kraampjes van de meeste politieke partijen zich te profileren, allemaal op hun eigen manier natuurlijk. Als we eerst even een rondje gereden hebben, besluiten we de horde te nemen en rijden in de scootmobiel het centrum op.
Ondanks de schijnveiligheid (immers lopen besmettingen nog altijd op) houden we gepaste afstand en rijden we langzaam richting de kraampjes… eega rijdt een slordige tien meter voor me, waarbij ik eerlijk beken dat hij…

Daar zat ze dan, even van het zonnetje te genieten in het park, waar ze niet al te vaak kwam. En hij kwam aan lopen; hij die er regelmatig vertoefde, vooral nu moeder Natuur op het punt stond de lente in al haar glorie los te laten. Hij liep richting het bankje waar zij zat en geloofde z’n ogen bijna niet. ‘Verdorie,’ zei hij in zichzelf, ze is het, dat moet Ans wel zijn – een oudere versie, maar nog steeds mijn oude liefde Ans.’
Hij ging naast haar op het bankje zitten, na eerst…

Heerlijk in het zonnetje rijdend, afkomend van een artsenbezoekje naderen we een overgang die prachtig gemarkeerd wordt door een stoplicht en warempel het ding doet het nog ook! Reagerend op een sensor in de weg, lukt het me soms om- gas terugnemend net op tijd door het groene licht te rijden. De weg die ik dan oversteek- is een vrij rustige weg met een aantal bedrijven, dus al te vaak staan we daar niet stil, maar als ik het kruispunt nader, rijdt er voor me een wat oudere dame op de fiets.…

Ach, in ons kasteel is het goed wonen," bromde het spook. "Maar om hier altijd en eeuwig gevangen te zijn en er nooit eens uit kunnen... O, mochten wij geesten maar eens naar buiten zweven!" kwamen deze laatste woorden er luid klagend uit.
Er kwamen veel meer spoken bij de ramen staan. Die keken allemaal neerslachtig naar buiten, naar beneden.
"Wat staren jullie allemaal naar de grond," merkte Robert op.
"Ja!" schalde Liannes hoge stem. "Jullie moesten eens naar de boomtoppen kijken en naar de…

Dichtbij het dorpje lag een groot bos, waarin een oud kasteel stond. Er woonde niemand in dat sombere, vervallen gebouw. Wat zag dat er naargeestig uit! De muren waren grauw, overal beschimmeld. En op sommige plaatsen gebarsten. Een van de vier torens was helemaal in elkaar gezakt. Je kon dat kasteel allesbehalve mooi noemen.
De mensen van het dorpje vertelden vaak dat er in het kasteel gevaarlijke spoken woonden. In ieder geval waagde niemand het om 's avonds laat in de buurt van dat…

Vandaag weer voor een klein checkupje naar het UMCG en het oordeel erover aanhoren.
De taxi is extra extra vroeg dit keer in verband met de werkzaamheden in het centrum van Groningen.
Ja zei de chauffeur: ‘Ik moet ook nog een klein jongetje ophalen uit een naburig dorp. Daarom ben ik even extra vroeg, want anders zou ik hem eerst moeten ophalen en dan weer terug naar jou rijden, dat lijkt me een beetje verspilling.’
‘U heeft gelijk, een beetje rekening houden met het milieu kan geen…

Oh het is maar een kater zouden veel mensen denken en zeggen maar deze was er eentje die zijn bazinnetje vertroetelde, omdat zij dat ook deed voor het dier, het was zo’n kater die bijna stond te lachen als ze thuis kwam, Binky stond achter de deur te wachten op haar- het bazinnetje en die twee vulden elkaar aan als de vork en de lepel, als het bordje en het kopje, ze waren metgezellen, partners, al was zij het bazinnetje en hij de kater…Binky.
Er was altijd wel iets om te vragen, hoe is het…

Een heerlijke zonnige dag noopt natuurlijk om naar buiten te gaan en zo deden we dat ook. Normaal lastig op donderdag maar vandaag dus niet, hoewel de voortekenen wezen op een minder geslaagd uitje want: buiten gekomen wordt ons pad geblokkeerd door een enorme vrachtwagen aan onze gebruikelijke afrit en- aan de andere kant een opengebroken stoep, dus na overleg het meest irritante pad gekozen waarbij gezegd moet worden dat je nieren bijkans achter je blijven, zo hotst en botst dat dus.
De…

Gisteren liep ik op weg naar de apotheek, even de buurtwinkel binnen, een paar kleine dingetjes kopen.
Zoals gewoonlijk deed ik buiten een mondkapje op en stapte de winkel binnen.
Op zoek naar wat ik nodig had, fluistert een van de winkelbediendes mij heel voorzichtig toe: ‘Meneer, vanaf vandaag hoeft het niet meer hoor.’
‘Wat bedoelt u jongedame?’…

Verhalen in de jeugd over de diverse oorlogen die grootouders en ouders hadden meegemaakt, ja natuurlijk kregen we dat mee, net als de verhalen van schoonouders, die veel acties meegemaakt hadden en dus de oorlog op een andere manier hadden meegemaakt, omdat ze in een andere omgeving vertoefden en dus, was mijn beleving en waarneming van die ellendige tijd er eentje vanuit: een ver en grijs verleden waar ik niet rouwig om was, zeer zeker niet!
Natuurlijk werden er ook later diverse oorlogen…

Lugubere verhalen maskeren het nieuws. Bloederige toestanden komen de woonkamer binnen. Daar, waar we voorheen moeite hadden met het gedrag van de vorige Amerikaanse president, je weet wel die met dat blonde haar, daar worden we nu geconfronteerd met een idioot die een land regeert alsof hij een spelletje stratego speelt. Zou hij niet doorhebben dat het om levende mensen gaat? De toon in zijn interviews is die van: ik wil, ik zal, ik moet!
Vanmiddag in een interview met een journalist bleek dat…

Gisteren liep ik de plaatselijke apotheek binnen om enkele medicijnen te bestellen. Ik vroeg voor de zekerheid of dat mogelijk was. Ze bekeek m’n medisch dossier en zei: ‘Dat kan, maar van dat ene middel weet ik het niet zeker. Ik zal het nakijken. Zo niet dan bel ik u.’ Het was een middel dat ik blijkbaar voor het eerst bij hun bijbestelde. Meestal loop ik naar de apotheek in het ziekenhuis zelf, als ik er ben, omdat ik toch een poos op de taxi moet wachten.
De volgende dag belde ze me,…

Koster Willem Bloembol gaat de laatste tijd steeds harder achteruit en hij doet steeds gekkere dingen. Dat is dominee Henk Terkerke ook opgevallen, maar die gedoogt inmiddels alle malligheid van zijn medewerker. Zelfs toen koster Willem de kansel met honderden narcissen had versierd, kon dominee Henk daar alleen maar om lachen, echter, toen Willem een keer een gekooide kanarie op de preekstoel had gezet, ging hij voor Henk ook iets te ver. Die heeft hij trouwens zonder mokken weer weggehaald.…

Het ziekenfonds houdt van me en niet een klein beetje maar een beetje veel! Ze zijn smoor op me, eerlijk waar! Kijk, elke inwoner van dit heerlijke landje betaalt ziekenfondspremie en dat is logisch, alhoewel sommige mensen ervan uitgezonderd zijn natuurlijk, de dak- en thuislozen, net als de mensen die in centra’s zitten, immers krijgen die een zakcentje, of is het nou een zak-eurootje, dat kan natuurlijk ook, omdat we de guldens kwijt zijn? Dit terzijde, er zijn dus mensen die geen premie…

Het coronavirus is nog niet verslagen of er duikt al weer een nieuw op. De digitalisering is hier samen met het coronavirus debet aan. Sommige ouderen kunnen het niet meer volgen wat je allemaal online kunt bestellen en/of aan gekkigheid uitvreten. Ze wagen zich er niet meer aan. Net zoals sommige schrijvers die alles nog met pen opschrijven en het later op hun remmington uittikken.
Het nieuwe virus, heeft zich door de digitalisering van onze samenleving verder kunnen ontwikkelen. Alhoewel…

Een troosteloze zondag met een stormachtige zaterdag er voorafgaand, een vrijdag die- een klein zesje verdiende en dat: terwijl het winter is, nog steeds! Zelden zaten we in een weekend zo ontzettend met de voeten in het water, stonden de bomen ( die de storm overleefden dan ) eveneens met wortels in de kletsnatte grond, langzaam lopen de boom spiegels vol water. Een troosteloze dag die- je eigenlijk alleen op kunt leuken als je een goede hobby hebt als je jezelf dus niet hoeft te vervelen,…