'Ik ben het spuugzat!', mompelt de neo-nazistische, extreem-rechtse Heinrich Steinmann, 'dat irritante beeld gaat vandaag nog tegen de vlakte!'. Voor het gemak heeft hij even de bulldozer van zijn werk geleend en is hij op weg naar hartje Laren, waar zijn vijand zich bevind. De niets vermoedende kamergeleerde en succesvolle romanschrijver Ludovico Liefrinck staat pal voor het kolderieke standbeeld van Albert Mol. Hij kijkt vol bewondering naar het bronzen meesterwerk van Anton ter Braak. 'Het…

In een dorp hier ver vandaan, woont een hondenfamilie naast een kattenfamilie. De familie Poedel is rijk en deftig. Ze hebben vier kinderen, vier goed opgevoede puppy’s. Ze wonen in een mooi huis, met een goed onderhouden tuin en een prachtig grasveld.
Maar dan het huis van de buren! Het huis van de familie Kat met hun vier drukke kittens. Meneer Poedel ergert zich groen en geel aan die kleine katjes en aan hun huis en tuin.
‘Wat een zootje ongeregeld is het daar,’ zegt hij boos tegen…

'Ik wil een omelet,’ zegt het boze jongetje, terwijl hij met een vies gezicht naar zijn gekookte eitje kijkt.
'Ik wil geen harde schil om mijn ei, die ik af moet pellen. Als ik geen omelet krijg, gooi ik dit ei tegen de muur,’ dreigt hij.
Zijn moeder doet net of ze niets hoort en gaat rustig door met het pellen van haar ei. Ook zijn vader reageert niet.
Het jongetje zegt nog een keer met stemverheffing:…

Kijkend naar buiten zeg ik: oh kijk eens wat een prachtige vogel er hoog in de boom zit? Spierwit ook nog, ik kan alleen niet zien wat voor soort het is, waarop man zegt: vast een meeuw. Nee joh het is geen meeuw, dat weet ik zeker, maar we zien het beiden wel - en niet dus. Het beestje zit zich op te poetsen, veren uitgestrekt aan alle kanten en ik kijk weer weg… na een half uurtje iets anders gedaan te hebben kijk ik opnieuw omhoog, verroest het dier zit er nog, zich te wassen, te poetsen,…

Gravin Pellina de Constant Rebecque tuurt door een raam van haar kasteel Rechteren op de Rechterensedijk 3 in Dalfsen. Zij verwacht ieder moment de gele Porsche 911 van Charlotte Roodbaard te zien naderen. Het is de derde opdracht, die Charlotte voor haar heeft uitgevoerd en zij krijgt deze keer een bonus in de vorm van een echte Marc Chagall, 'Hommage à Apollinaire' uit 1912, die in opdracht van Pellina uit het Van Abbemuseum in Eindhoven is gestolen. De kunstroof laat zij altijd door haar…

Het is vrijdagavond. In het grote bos is dit de leukste avond, dan hebben de dieren hun dansavond. De grote open plek, midden in het bos, is de danszaal. Het is altijd erg druk, veel dieren dansen zelf, maar er zijn ook veel, die komen kijken. Er wordt voornamelijk stijlgedanst. Kijk, daar gaan pa en ma Konijn, ze dansen de foxtrot. Even later dansen de herten de tango, prachtig om te zien.
De kinderen van de dieren zijn er ook. Ze zitten zich te vervelen aan de kant. ‘Wat een saaie…

Sneeuwvlokjes dwarrelen naar beneden. Ze vallen op bomen, huizen, auto’s, mensen en op de grond. Veel vlokjes smelten al voordat ze op de grond vallen, maar er komen steeds meer en na een poosje is alles wit.
Eén sneeuwvlokje wil dolgraag op een boom in het bos terechtkomen. Want ze weet dat de sneeuw in het bos lang mooi wit blijft. Haar zusjes en broertjes willen naar de stad, want daar is van alles te zien.
Het sneeuwvlokje heeft tegen ze gezegd dat het niet zo’n goed idee is, want in…

Op de zolder staat een grote koffer naast een tas. Op de koffer zitten een heleboel stickers. Op de stickers staat waar hij allemaal geweest is. De tas gaat nooit ver weg. Die wordt alleen meegenomen als de familie ergens een paar dagen gaat logeren in eigen land. Maar de koffer, die gaat mee op de verre reizen, die ze elk jaar maken. Soms wel twee keer per jaar.
De koffer kan hele verhalen vertellen en dat doet hij maar al te graag. De tas luistert vaak ademloos naar hem.
‘Wat ben jij toch…

Het idee waar hij deze ochtend was opgekomen en waar hij niet voor was opgestaan – misschien omdat er nog een joint in de asbak lag waar hij enkele trekken van had genomen en toen weer de deken over zich heen had getrokken en daarmee zijn ontwakende geest smoorde en in een urenlang katzwijm had gehouden – behelsde een tekst, misschien wel een kort verhaal, waarin een personage de autoriteiten inlicht aangaande een mogelijke vogelgriepvirusbesmetting van de duivenpopulatie van zijn…

Het was halverwege de eerste maand van het nieuwe jaar. Een kleine winterzon verscheen met onregelmatige regelmaat vanachter grote wolken aan een lichtblauwe hemel. Het was koud. De vrouw besloot de korte weg naar huis te nemen. Eenmaal thuis, verzorgde ze de vacht van haar nieuwe kleine wolf, die zwaar in de rui was. De dikke vacht verloor al wekenlang flinke hoeveelheden haar. De plukken hingen aan de vacht en de vrouw plukte en kamde haar viervoeter om het proces van een nieuwe vachtgroei te…

Graaf Finn de Ficquelmont laat er geen gras over groeien, wanneer hij zijn oog op een schone dame heeft laten vallen. Volgens zijn trouwe vriend, graaf Noah de Keverberg barst het in Vries en omstreken van de geile wijven en hoeft hij maar met zijn vingers te knippen, of ze komen op hem af. Volgens Noah bezit Finn een wonderlijk magnetisme, waardoor de vrouwen automatisch naar hem toe schieten. Dat de geilheid van Finn daar grotendeels debet aan is, staat buiten kijf. Hij doet er dan ook alles…

Ik ben een paar keer in Turkije geweest. Voor vrienden, voor een vrouw, voor avontuur. In Antalya raakte ik overdag eens aan de praat met een politieagent. We mochten elkaar wel en spraken af samen een keer uit te gaan. Ik leende de auto van mijn vriend Ali, bij wie ik verbleef, en ging 's avonds op pad.
Adnan heette die agent. Hij was nog jong. Aan de balustrade in de kustplaats lag bovenop een rots een hip verlichte nachtclub. Het publiek zag er fout uit. Bij de ingang kreeg Adnan…

Het was op de Albert Cuyp. De kramen en de karren waren al een poosje opgeborgen. Donker was het, en ik moet een missie gehad hebben. Zoals James Dean met een opgetrokken been tegen de bumper van een auto staat op zijn iconische geworden foto – zo was het niet, maar zo herinner ik het me wel – zo stond ik tegen de gevel van het pand aan de overkant van de lege straat, waar overdag zes dagen per week markt is.
Zij stond in de raamopening, met slechts een handdoek om zich heen geslagen. De…

Ze heeft een cursus gevolgd over kleuren en wat ze betekenen. En vooral wat kleuren kunnen uitstralen. Ze weet nu precies welke kleur ze moet dragen voor een bepaalde gelegenheid.
Vandaag heeft ze een sollicitatiegesprek bij een makelaarskantoor. Ze kiest voor een blauwe outfit. Op de cursus werd er verteld, dat blauw betrouwbaarheid en zakelijkheid uitstraalt.
Bij het kantoor aangekomen, wordt ze naar de wachtkamer gebracht. Daar zitten nog twee vrouwen.
Eén vrouw is in het rood gekleed.…

Blankenberge, augustus. Ik zit al vroeg op het strand, om de grootste drukte te vermijden. Er staat een lekker zonnetje en ik heb me dicht tegen de duinen in een put genesteld. Boekje, drankje, de dag kan niet meer kapot. Als ik over het kaft van Stephen King's Tommyknockers gluur wordt de horizon aangenaam gebroken door het profiel van een eveneens boekenlezend meisje. Ze zit er alleen, op een handdoek, slechts gehuld in haar eenzaamheid en een minuscule gele bikini. Terug naar de…

De edele heer Pierre de Beaufort geniet van zijn vooralsnog onaantastbare weelde in zijn luxe onderkomen Huis te Leuvenum aan de Jonkheer Doctor C.J. Sandbergweg 60 in Leuvenum. Ooit heeft hij de ware liefde van jonkvrouw Leonora van Barchem afgewezen en dat knaagt nog steeds aan zijn gewonde ziel. De intens tedere jonkvrouw Leonora woonde in Kasteel Staverden op de Staverdenseweg 283 in Staverden. Leonora en Pierre waren destijds zeer goed bevriend met elkaar en er hing een huwelijk in de…

Vandaag voor het eerst even bij onze nieuwe warme bakker in het dorp wezen kijken.
Ik moest een pakje roggebrood. Mijn vrouw had dat er onder andere vorige week ook gehaald en het was heerlijk.
Toen ik de zaak binnenliep was er slechts één klant die een heel verslag deed aan de oudere vrouw achter balie.
Naast haar stond een jongste bediende, vermoedelijk haar dochter, die gespannen meeluisterde.…

De laatste keer dat ik mijn vriend Harry zag, was op dat feestje bij de eerste minister. Mijn vermoeden dat hij niet aan de kost kwam als hondenkapper (wat hij altijd beweerde) werd daar bewaarheid. Ik verdacht er hem namelijk al lang van een spion te zijn. Welnu, toen ik hem op dat feest een onderbroekendans met de eerste minister zag uitvoeren, viel me meteen het draadje op dat uit zijn gulp stak. Dit zit niet snor, dacht ik. Met de nodige discretie verdween ik met de vrouw van de premier in…

De mier is druk bezig. De eekhoorn ligt lui op het gras naar haar te kijken.
'Waarom ben je toch zo ijverig?’ vraagt hij aan de mier.
‘O, ik heb zoveel te doen. Ik moet een nieuw nest graven voor mijn kindjes en eten voor ze zoeken. Ik heb een zieke tante, die moet ik ook verzorgen. Nou, dag hoor, ik heb geen tijd om met jou te kletsen.’
En weg is de mier.…

De tram zit natuurlijk vol. Vol met grimmig kijkende forenzen die het liefst de deur voor mijn doorweekte hersens zouden willen toesmijten. Vanuit hun dominante positie kijken ze koel op me neer. Ik zet aarzelend een voet op de onderste trede. De tramman gunt me geen blik. Wat doe ik hier? Ik aarzel. Deze wezens hebben niets menselijks meer. Moet ik vluchten, nu het nog kan? 'Doorschuiven!' Ja, ja, ik schuif al. Ik heb een hekel aan kiezen. Links of rechts, ja of nee, wit of zwart, op de tram,…