Mensch, vererger niet zo
De mens haat wat af. In alle talen van de regenboog, draaien met z'n allen in hetzelfde kringetje rond en krijgen het land aan de andere kant, is er dan hetzelfde aan de hand. Zoals het wel vaker niet hoort; wat het ene oor in gaat, komt het andere altijd uit...zo dodelijk vermoeiend allemaal.
Of isme iets anders verteld...wat niet te vatten is; ieder hokje draagt een eigen kruis als een verrekt correct woord, dan mag discrimineren de naam van gezichtsverlies krijgen...zeg maar: Mensch, vererger niet zo...
aan de zogenaamde Integraat, vol van homo en haat en maar geld lusten, niet de lasten. Om als een ongeleid projectiel in nog geen fatsoenlijk Nederlands het woord kankerhoer op mij af te vuren...are you tokking to me, schatje?
En nu we toch van alle kanten scherp voor schut gaan; het schiet niet op. We kunnen hele dagen vullen met gelijk, schrijven zo het lijkt van honderd jaar geleden ofzo..wat weer tweehonderd jaar baggah aan reacties oplevert...
en het blijft een mager excuus met daarachter altijd die maar van een haat wat nooit verjaart.
Vrijheid duurt het langst
Zwijg liever een eeuw of wat
over het doden niets dan goeds
op wat beestachtigheid na
liep geen mens blootsvoets
maar dat was vroeger...
vroeger wist men nog hoe
om een of andere duistere reden
het geel van sterren zag
als ik zo vrij mag zijn
wat rust zachter, in de holte van woorden?
Geplaatst in de categorie: discriminatie