Ik weet het niet
Toen mevrouw Toorenburg (CDA) op 13 november het woord kreeg en zij zei ze dat ze wist “niet op mijn best te zijn als ik wítheet word,” had ze groot gelijk.
Zij was één van de velen die mijnheer Azarkan (DENK) aanvielen, omdat hij het waagde een petitie serieus te nemen waarin gevraagd werd om belediging van profeten strafbaar te stellen. De reden was dat het inzamelen van handtekeningen gestart was twee dagen na de moord op die Franse docent die naar aanleiding van een les over een cartoon was vermoord. Blijkbaar mag je na de moord op een docent je niet meer zorgen maken over wat er op dat cartoon stond.
De moord zelf is verwerpelijk en het is logisch dat het verboden is om leraren te vermoorden – om wat voor reden dan ook. Dat stelde Azarkan ook helemaal niet ter discussie. Het ging hem erom dat burgers die een petitie indienen, serieus worden genomen – ongeacht het onderwerp dat ze inbrengen. Als we regels maken die het mogelijk maken dat burgers iets op de agenda van de Tweede Kamer zetten, dan moet het op de agenda van de Tweede Kamer ook als één of meer fracties redenen hebben om tegen het onderwerp van dat initiatief zijn. Je kunt niet later zeggen dat petities die om een bepaalde reden of op een bepaalde datum zijn gestart niet zullen worden behandeld. Leg in het debat maar uit, waarom je het verzoek niet overneemt en zelfs dan gaat het niet om het moment waarop dat voorstel is gemaakt, maar over wat het voorstel behelst!
Dat is dus de reden dat we moeten constateren dat mevrouw Toorenburg niet op haar best was. Ze had de regels van de democratie moeten eerbiedigen en beargumenteren dat het ‘twee dagen na een moord’ gestart is en dat behandeling van de petitie een mes in de rug van de Franse leraar is. Daarmee ontkent ze wat in de petitie staat en zet je namelijk de regels van de democratie opzij. Met dat laatste beknot zij - en met haar degenen die naast haar hetzelfde deden - de vrijheid van meningsuiting.
Nu de petitie zelf: wie in de Kamer had hem gelezen? De petitie is best kort dus hier is hij helemaal:
1) Wij moslims veroordelen met klem alle vormen van geweld naar aanleiding van de spotprenten.
2)
3) Dit gezegd te hebben, vinden wij moslims ook dat het beledigen van onze profeet Mohammed niets te maken heeft met de vrijheid van meningsuiting. Het is eerder een tekort aan fatsoen en leidt ook nog eens tot maatschappelijke spanningen alsook het structureel beledigen van moslims.
4)
5) Wij roepen de overheid dan ook op om het beledigen van de profeet (zelfs alle profeten) strafbaar te stellen.
6)
Vanwege de eerste zin kan ik het niet ondertekenen, want ik ben geen moslim, maar met de rest van de zin is niets mis. De tweede zin kan ik ook billijken. Ook de derde zin vind ik een redelijk verzoek, maar vergt diep nadenken voor ik hem beantwoord. Strafbaarstelling betekent dat een rechter moet beslissen of iemand in de spotprent beledigd wordt: het is de bescherming van een redelijke norm waarvan een groep Nederlanders vindt dat die nogal eens overtreden wordt. Tot voor kort hadden we een dergelijke regel in ons wetboek. Dat een meerderheid van de Kamer ervan af wil, wil niet zeggen dat er minderheden mogen bestaan die een dergelijke regel terug willen.
Wie dit leest, moet ook constateren dat de Franse leraar op grond van deze regel niet strafbaar was. Een leraar mag ook concentratiekampen bespreken, zonder dat hij ervan verdacht wordt het gedachtegoed van de fascisten te onderschrijven. Het is nu eenmaal een feit dat er bepaalde zaken zijn die voor sommige mensen heilig zijn en dat anderen grote moeite hebben te begrijpen waarom dat heilig is. Heilige symbolen zijn middelen om groepen te definiëren en mensen zijn nu eenmaal groepswezens – we sluiten er ons bijna even graag bij aan als dat we anderen uitsluiten. In de Verenigde Staten mag je de vlag niet beledigen, hier mag je de holocaust niet ontkennen, elke groep heeft wel bepaalde heilige symbolen die niet besmeurd mogen worden. Voor degenen voor die dat symbool niet erkennen is het soms moeilijk te zien, dat een spotprent echt pijn doet. Voor de leden een de groep doet het echt pijn. Het is fatsoenlijk om daar rekening mee te houden. De regel waar de petitie om vraagt is de bescherming van een fatsoensnorm – geen mes in de rug van een vermoorde man.
Een spotprent is te vergelijken met een grap op het schoolplein. Die grappen worden vaak door de meerderheid leuk gevonden. Als grappen stelselmatig bepaalde pispaaltjes diep raken, zie je dat het pispaaltje soms witheet wordt en naar geweld grijpt. Als het pispaaltje een mes grijpt, moeten we de messentrekker veroordelen, logisch, maar een goed rechter kijkt ook naar de omstandigheden waarin de messentrekker tot zijn daad komt. Structureel pestgedrag, ook in de vorm van grappen ‘waar je maar tegen moet kunnen’, kunnen een verzachtende omstandigheid zijn.
De positie van pispaal is vergelijkbaar met de situatie waarin veel moslims zich voelen. Ze voelen zich structureel gediscrimineerd en moeten dan ook nog accepteren dat grappenmakers hun heilige symbolen besmeuren. Dan blijft het, zelfs voor de meest oprechte christen, moeilijk om steeds weer de andere wang toe te keren – en dus ook voor moslims, want dat zijn ook mensen. Om dan de volksvertegenwoordigers te vragen hun gevoelens een beetje te beschermen met een regel, is hen niet kwalijk te nemen. Ze willen niet getergd worden. U wel?
De opstellers veroordelen met klem alle vormen van geweld naar aanleiding van spotprenten – dat is vele malen vredelievender dan de tekst van Wilders (PVV) in hetzelfde debat dat de premier “met de islam een monster naar ons land geïmporteerd (heeft) dat ons land in groot gevaar heeft gebracht”. Als iets ons land, of althans de democratie van ons land in gevaar brengt is als we weigeren een petitie serieus te nemen die door 123.000 vredelievende moslims is ondertekend en die tot doel heeft een fatsoensregel te beschermen. Fatsoen is immers bedacht om de vele verschillende groepen binnen een land vriendelijke met elkaar om te laten gaan.
Ik wens dat de Kamer in de toekomst over de petitie een waardig debat gaat voeren – over alle religieuze symbolen. Ik ben nieuwsgierig naar de argumenten voor of tegen strafbaarstelling, want, zoals gezegd, ik weet niet wat verstandig is.
Ondertussen schaam ik mij voor het debat dat de Kamer op 13 november voerde. Mevrouw Toorenburg en alle collega’s die haar bijvielen moeten de petitie toch maar eens lezen en zich afvragen of ze de heer Azarkan nog excuses willen aanbieden.
Fatsoen hoort in een democratie.
home.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
politiek
178
Geef je reactie op deze inzending:
De regels van onze democratie werken niet echt meer, door mensen als zij. Kamerleden hebben te veel nevenfuncties en velen komen niet meer hun eigenlijke werk toe. Zie toeslagenaffaire. Ik hoor er slechts twee parlementariërs serieus over opwinden Renske Leijten en Pieter Omtzigt. Verdorie geef die mensen hun geld en een meer dan voldoende compensatie - niet lullen maar poetsen. Niet eerst een schuldige zoeken want die vind je, net als een naald, niet in een hooiberg. De rest zwijgt, omdat ze er allemaal blijkbaar van af wisten? Ze kijken er naar en doen niks. TaTa Steel mag vrijuit ten koste van omwonenden haar gang gaan. De Gasunie en Nam rotzooien maar aan in Groningen.
En nu gaat mevrouw van Toorenburg ons geweten zogenaamd verwoorden - om alvast te scoren. We moeten ons eens beraden over het functioneren van onze 'democratie' en een idiote petitie gewoon niet aanvaarden. En mevrouw Toorenburg moet een bijscholingscursus volgen en zij niet alleen. O, ja ongenuanceerd schelden helpt natuurlijk niet, het zegt iets over degene die het doet.