Als één Blokker

Old angry man Jan Blokker pleit in zijn column van 21 september in de NRC.Next (blad voor de jonge multimediale lezer) ervoor dat mede-columnisten (de Cliteurs, de Holmannen, de Zwagermannen etc.) als één blok hun beste krachten zullen wijden aan het onoverbrugbaar houden van de kloof tussen de hardwerkende burgerij (ironisch voor Blokker met de zijnen) en de politiek van Wilders.

Ironie wás de kracht van de stukjes van Jan Blokker. Natuurlijk waren er zuurpruimen die meldden dat als je 10 stukjes van Blokker gelezen had, je ze allemaal gelezen had. Maar de meeste lezers van zijn columns maalden daar niet om, omdat ze toch even 5 minuten per dag het gevoel wilden hebben dat zij mét de oude schoolmeester het morele gelijk weer volledig aan hun zijde hadden.

Met ironie beoog je een beetje spottend te prijzen wat je in wezen afkeurt.

Is het ironie dat Blokker Geert Wilders als volgt probeert neer te zetten:
• Rassenscheider
• Bleekmiddelenhoofd
• Bleekmiddelenmond
• Racistisch geachte afgevaardigde
• Peroxidekapsel
• Uitgebleekte apartheidsaanhanger
• Bleekzuchtige racist
• Peroxideracist

Mij ontgaat de ironie. Ik denk niet dat columnisten zo een bijdrage leveren aan een betere samenleving. En als lezer krijg je bij deze column nu niet het gevoel dat het morele gelijk aan jouw kant is.

Waar zoveel beschrijvingen van iemands uiterlijk nodig zijn, waar zoveel scheldwoorden (die niet aan de feitelijke betekenis getoetst zijn) nodig zijn, verliest de columnist zijn geloofwaardigheid.

Ik vind het niet aan te bevelen dat columnisten (maar het geldt ook actievoerders) hun gedachtegoed er proberen in te rammen met oneigenlijke middelen als lichamelijke diskwalificaties en zware beledigingen (en dat geldt ook voor fietskettingen en loden pijpen).

Ík ga dus niet als één blok achter Blokker staan.

Blokker Wilders iron Wilders ironie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 13 stemmen 580