Mea fitna
Het huis waar ik woon met mijn geliefde heeft vele huurders gezien voor ik het kocht. De geschiedenis van de vorige bewoners vulde onze brievenbus nog lang na de koop op hinderlijke wijze. Dus vroeg ik het postkantoor of ik een stapeltje ‘retour afzender-stickertjes’ kon krijgen, zodat ik de verzenders kon informeren over de verhuizing van de geadresseerden. Maar ik kreeg geen stickertjes, die zijn namelijk voor intern gebruik.
Ik stelde voor om dan zelf een sticker op de bus te plakken met onze namen erop en het verzoek om alle andere post retour te nemen. Maar zo werkt het niet. ‘De post heeft bezorgplicht meneer, wij moet het spul afleveren op dat adres ongeachte de naam die erop staat.’
Ik dreigde dat ik de ongewenste post linea recta bij het oud papier zou dumpen, maar dat boeide de beambte maar matig. ‘Meneer, ik zou hetzelfde doen.’ Waaruit blijkt dat bezorgplicht en zorgplicht niks met elkaar te maken hebben.
Brave burger als ik ben, stopte ik tot voor kort eens in de twee weken een stapeltje brievenbusvervuiling in een grote enveloppe gericht aan het postkantoor met het verzoek om de afzenders te informeren over de onbekende bestemming waarheen de voormalige bewoners zijn vertrokken. Dat ging goed tot vorige week de hele stapel ‘return to sender’ weer in onze bus lag (zorgplicht?).
Ik belde de klantenservice van de TPG-postgroep, met gering resultaat: geen handige stickers, geen medewerking om mijn bus selectief te vullen en een inmiddels bekende onverschilligheid ten opzichte van het lot van de poststukken; met uitzondering van deurwaarderspost, die kon ik beter niet verbranden. ‘Als de geadresseerden nog op uw adres staan ingeschreven, kan de deurwaarder beslag laten leggen op uw spullen meneer. Ik zou de gemeente even bellen.’
Nu zaten er in de poststapel twee brieven van een incassobureau, dus toch maar even gebeld met de gemeente. ‘Er staan meer dan twee personen ingeschreven op het genoemde adres’, vertelde de mevrouw aan de andere kant van de lijn. Ik vroeg naar de namen van de verstekelingen, maar die mocht ik niet weten. ‘Privacywet meneer; ik kan u alleen zegen dat er nog twee anderen staan ingeschreven.’
Ik probeerde de dame te bewegen om ze per direct uit het register te verwijderen, maar zo werkt dat niet. ‘Als u zich kunt legitimeren, kunt u hier een formulier invullen en starten wij een onderzoek.’ En nee, de dame zou niet van die procedure afwijken. ‘Privacywet, hè…’ Vreemde zaak dat de wet de privacy van de laksheid beschermt en die van mij daaraan opoffert. Het is een onheilspellend gevoel om met twee geesten onder een dak te leven.
Het was duidelijk dat mijn telefoontje aan de gemeente de dreiging van een foutieve beslaglegging niet had weggenomen dus belde ik de deurwaarders die op de enveloppe stonden. ‘Wat is uw dossiernummer?’ wilde een nurkse man weten. Ik corrigeerde hem: ‘het is niet míjn dossiernummer, maar dat van iemand waarvoor u aan het verkeerde adres bent.’ De man was niet onder de indruk.
Al snel werd duidelijk dat hij mij hield voor de zoveelste slechte-smoezenverteller van die dag en dat stak hij niet onder stoelen of banken. ‘Ja, u kunt wel zeggen dat u bent wie u bent, maar dat kan ik natuurlijk niet controleren.’
Met mijn laatste beetje geduld legde ik hem uit hoe ik deze fitna was beland. Maar dat kon zijn wantrouwen niet wegnemen. Heel vreemd, post die zomaar op het verkeerde adres wordt bezorgd.
‘Dus u kent die persoon echt niet?‘, probeerde hij, om het daarna over een andere boeg te gooien: ‘als u mij uw geboortedatum geeft dan check wel even bij de gemeente of die persoon nog op uw adres staat ingeschreven.’
Nu kreeg ik het even te kwaad, want ik besefte dat hij niet blufte; dat hij via de politie en gemeente kan achterhalen wie er naast mij en mijn lief nog meer op hetzelfde adres zouden kunnen wonen; dat het recht zijn onaangename beloop kan hebben, omdat mijn voorgangers niet de moeite hebben genomen zich uit te schrijven.
Ik weigerde de man meer persoonlijke details te verschaffen, dit raakte aan een nog niet ontdekt principe: Hoever moet je als dienstige burger door het stof om je te vrijwaren van de idiote bijwerkingen van postwet, privacywet en de laksheid van anderen?
zonnet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: woede
fitna
602
Geef je reactie op deze inzending: