Waar rook is, is vuur
Even kijken of er nog nieuws is. Monumentaal fabriekspand Utrecht in brand, kopt het AD op de website. Ik denk als eerste aan de voormalige sojafabriek. Nee, het zal toch niet dat pand van Cereol op een steenworp-afstand van mijn huis zijn? Dan had ik toch wel iets gezien of geroken? Ik klik het berichtje aan en ja, mijn vermoeden klopt. Verdomd als het niet waar is. Ik ben er nota bene zaterdag nog langs gelopen, zoals ik dat zo vaak deed.
De fabriek moest in 2002 de deuren sluiten vanwege stank- en geluidsoverlast. Nooit iets geroken of gehoord, om de simpele reden dat ik er toen nog niet woonde. De in 1908 geopende Stichtsche Olie- en Lijnkoekenfabriek stond op de nominatie om te worden gesloopt. Alleen de buitenkant zou overeind blijven, zo was het idee. Op het terrein moeten woningen en horecagelegenheden komen. Of de gevels nog sterk genoeg zijn voor hergebruik, is echter de vraag.
Vanochtend even langs gefietst om de schade op te nemen. De brandweer was nog aan het nablussen, het terrein was afgezet met hekken. Het aantal ramptoeristen viel me tegen. Moeders met kinderwagens passeerden alsof er niets aan de hand was en een vrouw van een jaar of vijftig maakte een foto, maar daar hield het wel mee op. Het was misschien al oud nieuws voor de direct omwonenden.
Rest de oorzaak van de brand, waarover de AD-lezers al druk aan het speculeren waren. Was het werk van een ongeduldige projectontwikkelaar? Hmm, zo had ik er zelf nog niet over nagedacht. Een andere lezer had het over de verzekering laten betalen voor het opruimen van de zooi en nog sneller aan je nieuwbouw kunnen beginnen. Tja, het zou zomaar kunnen. In ieder geval duiden de eerste signalen wel op brandstichting. De brand is op meerdere plekken ontstaan, begrijp ik. De brandweer bluste dit weekend al twee kleine brandjes op het terrein. Laat zo'n pand dan ook niet zo lang leegstaan, oordeelde deze columnist, maar dat was makkelijk roepen.
Geplaatst in de categorie: actualiteit