Pfizer Persprijs 2008
De inschrijving voor de Pfizer Persprijs 2008 is geopend. Vakblad De Journalist ruimde de achtercover in voor deze aankondiging. De hoofdprijs bestaat, evenals bij de eerste editie vorig jaar, uit 5000 euro en een sculptuur. De vier overige genomineerden krijgen ieder een geldprijs van 1000 euro. Da’s een smak geld voor een verhaaltje over diabetes, het thema van dit jaar. Ik heb nog even gekeken in mijn publicatiearchief van het afgelopen jaar, maar helaas.
Waarom trekt geneesmiddelenfabrikant Pfizer eigenlijk 5000 euro uit om ‘goede journalistieke berichtgeving over aandoeningen te bevorderen’? Omdat diabetes een groeiend probleem is en onwetende diabetespatiënten door degelijke publieksvoorlichting op tijd de symptomen kunnen signaleren? Omdat diabetespatiënten door het innemen van de juiste medicijnen hun levenskwaliteit kunnen verhogen? Gezien de payoff van Pfizer, onderaan de advertentie, ligt de motivering daar ergens tussenin. Pfizer wil naar eigen zeggen ‘Samen werken aan een gezondere wereld’.
Natuurlijk wil Pfizer geen gezondere wereld. Pfizer is een Amerikaanse geneesmiddelenfabrikant. En geneesmiddelenfabrikanten zijn alleen gebaat bij heel veel zieke mensen. Voor Pfizer als bedrijf zou ‘t het beste zijn wanneer zoveel mogelijk mensen hun diabetessymptomen zouden herkennen. Zij produceren namelijk Lipitor, een cholesterolverlager, populair bij diabetespatiënten omdat hun ziekte vaak hand in hand gaat met een verhoogd cholesterol.
Lipitor is het paradepaardje van Pfizer en leverde het concern in het derde kwartaal van 2008 een nettowinst op van 2,28 miljard dollar. Daar kun je inderdaad wel 9000 euro aan prijzengeld, excl. 150 euro onkosten voor de juryleden af halen. Zeker wanneer je je in een heel diabolische bui voorstelt dat die miljarden indirect te danken zijn aan de kolommen aan free publicity waarin cholesterolverlagers en diabetes een hoofdrol speelden.
Natuurlijk is de Pfizer Persprijs een onafhankelijke journalistieke prijs. Anders zou de NVJ ‘m niet als vaknieuws op de achtercover van het vakblad hebben gezet. De jury is bij de beoordeling volstrekt onafhankelijk, dat geloof ik ook. Al was het maar omdat de leden die er zitting in hebben, hun brood verdienen in de medische wereld of aan de zijlijn ervan, en alleen daarom al elke schijn van belangenstrengeling bij voorbaat moeten verdedigen. De journalisten die zichzelf nomineren, zijn ook vakbroeders en –zusters die te goeder trouw hun stukken tikten.
Mijn vraag is: hoe geloofwaardig is de journalist die deze prijs accepteert?
Elke journalist die zich bezighoudt met de berichtgeving over voeding en gezondheid weet toch dat geen bedrijfstak zo ondoorzichtig opereert als Pfizer en co? Geneesmiddelenfabrikanten besteden zo’n twee keer meer geld aan marketing en sales dan aan onderzoek en ontwikkeling van nieuwe medicijnen.
Waaraan dan wel? Wel, vooral aan congressen en workshops voor pillenmarketeers, ontdek ik sinds ik als nieuwsgierige journalist lid ben geworden van allerlei Pharma Marketing nieuwsbrieven. Zouden de genomineerden ook eens moeten doen.
Wie zich wil laten bijscholen, kan bijna elk weekend wel terecht bij een cursuscentrum. Vooral E-marketing is hot: hoe infiltreer je in weblogs, op wikipedia, in lotgenotenforums? Stuk voor stuk kansen om medicijn X undercover te promoten als eerstekeusmiddel. Ook als dat (nog) niet zo is.
Alle ins en outs van wervings- en bindingsbeleid bij mols, medische opinieleiders. Onder mols scharen de marketingafdelingen van geneesmiddelenfabrikanten bijvoorbeeld journalisten van publieks- en vakbladen, wetenschappelijke onderzoekers en commissieleden. Leerzame stuff die in ethisch opzicht weinig te maken heeft met de nobele kreet ’samen werken aan een gezondere wereld’.
De enige reden waarom Pfizer zijn naam verbindt aan een persprijs, is omdat het een onderdeel is van een goodwill offensief. Het is een marketingtruck. Het vergroot de naamsbekendheid van de fabrikant. En de goodwill. Bij het publiek, en bij de journalist die straks 5000 euro in de zak steekt.
Als een gezondere wereld bereikt kan worden door een goede, onafhankelijke berichtgeving, dan is het hoog tijd dat de NVJ er een prijs voor in het leven roept.
Tip: lees je eerst in in relevante publicaties op dit gebied (’Slikken’ van Trouw-journalist Joop Bouma is een mooi begin) en overweeg dan je inzending voor de Pfizer Persprijs nog eens.
NB Trouw-journalist Sander Becker en NRC-redacteur Wim Köhler weigerden vorig jaar de nominatie voor de Pfizer Persprijs. Ze wilden hun onafhankelijkheid als journalist niet in het geding brengen.
(villamedia.nl)
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
Pfizer Persprijs
1.563
Geef je reactie op deze inzending: