Gokken
“Alleen een eigen geldje”, antwoordde mijn vader vaak als ik vroeg of hij nog iets gewonnen had in de Staatsloterij. Maar nog vaker had hij helemaal niets gewonnen. Hij moet een jaar of dertig, veertig meegespeeld hebben, voordat hij tot de conclusie kwam dat het hem toch wel behoorlijk veel geld kostte.
De Chinese man in de sigarenwinkel heeft dat inzicht nog niet. Als ik naar binnen wil gaan om de krant te betalen die ik buiten uit het rek gehaald heb, zie ik al dat ik geduld zal moeten hebben. De Chinees staat aan de toonbank, voorovergebogen. Hij kijkt niet op of om. Achter hem staan twee klanten te wachten. Hun blik is een mengeling van meewarigheid en ongeduld. De vrouw achter de toonbank vertrekt geen spier. Ze loopt naar de kassa, slaat iets aan, loopt dan weer naar de Chinees. Die blijkt kruisjes te zetten op een heleboel papiertjes. Nu kijkt hij even op, geeft de briefjes aan de vrouw en vraagt om een paar loten. “Een rijtje?”, vraagt de vrouw. De Chinees knikt. De vraag van de vrouw was waarschijnlijk overbodig, ze kent haar vaste klanten. De Chinees bekijkt de briefjes zorgvuldig, vraagt dan nog iets aan de vrouw.
Op dat moment komen nog twee klanten de winkel binnen, die nu benauwend klein wordt. Ik kijk naar mijn krantje, het kost 1 euro en 45 cent. Dan kijk ik in mijn portemonnee en vind een euro en een munt van 50 cent.
De Chinees heeft nog steeds geen haast. Ik wel. “Mevrouw, kijkt u eens”, zeg ik terwijl ik naar de balie loop en de munten op de toonbank leg. “Ik geef u vijf cent cadeau voor deze krant. Is dat in orde zo? Dan kan ik tenminste weer verder.” De vrouw kijkt mij verbaasd aan. Knikt dan. Nu weet ik het ook zeker. Gokken kost alleen maar geld.
inbox.comGeplaatst in de categorie: geld
gokken
327
Geef je reactie op deze inzending: