Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hare Majesteit gevoelig op de plaat

Wat leeft in onze cultuur klinkt steeds meer bij Amsterdams CS samen. Men shopt festijnen overal naar rond het Oosterdok. Lang traject maar het sluitstuk is reeds bekend. Een plaat over dat waterplein en ze halen Oerol van Terschelling.

Tijd voor een werkbezoek aan Poetry International. Openingsfeest in de Rotterdamse Schouwburg 13 juni, de 40e verjaardag. Uniek plein en uniek gebouw – dat zit voor de houdbaarheid in de pocket.
De entree is ongewoon hartelijk, ook theatraal beleefd. Mogelijk gemaakt door architect Wim Quist uit 1982. Vakwerk deze constructie die aanzet tot prettig klimmen. Bij stemmig grijs als basiskleur een opvallend beeldspoor. Vraagt een aparte visite. We klimmen steeds hoger tot tweede balkon links. Daar blijkt het opperste genot gecentreerd. Rond Mick en Enny van de School der Poëzie. Dames die innemend wuiven.

Het licht gaat uit voor Hare Majesteit. Minzaam neemt zij ons eensgezind applaus in ontvangst. Daarna krijgen dichters uit tal van windstreken het woord. Vlekkeloos in vertaling geprojecteerd.
Scapino danst uniek Rotterdams. “Heden zijn wij het meest aanbeden beest: feestvarken” spreekt L.F. Rosen. Enfin u weet ervan. Ook van Gert Vlok Nel de Zuidafrikaanse tokkelpoëet. De Haagse Kift vertolkt hoogst romantisch divers. Vanuit de nok volg ik ademloos dit poëtisch totaalspektakel zonder weerga.

Na afloop staat beneden de champagne koud. Vlotte jongelui met oog voor mijn extreme droogstand reiken overvloedig aan. Terwijl een linnen hemeltent met gebroken witte compartimenten mijn blik vangt. Ik treed nader en kijk in één, en daar staat een schone toverfee die lieflijk en bevallig wenkt. Eenmaal binnen zegt ze me ‘luister.’

Ik sluit onmiddellijk mijn ogen vanwege haar afleidende feeënbeauty, en hoor ‘Onopgeëist’. Een prachtgedicht (van Vikram Seth uit India) dat ze vol gevoel opzegt. Het grijpt mij aan door de ontroerende verwoording van wat ik - met ik geef toe soms wat oponthoud - altijd al dacht. Het eindigt met de regels:
‘In onbekende armen rustend weten
Dat dit dus alles is; dit ’t moet heten” *

Ik sla geëmotioneerd de ogen op herpak mezelf en verlaat de tent.
Buiten komt Ineke Holzhaus op me afhollen. Die heeft 40 jaren geluidsopnamen nagevlooid voor de Cd-box Poetry International zojuist gepresenteerd. Volgens directeur Bas Kwakman kwam ze na maanden eenzame opsluiting knap van de wereld boven.
Die Quist zei het al 'Zien en gezien worden is hier de basis’. Rug gerecht en mijn armen slaan spontaan om Ineke terwijl ik zeg ‘Och arme meid zo lang en zo heel alleen in diepe kelders’.

Ze duwt me abrupt terug en zegt lachend ‘Wie denk je dat ik ben. Happetapper ik ben van Don Kiegotuh’.
Ze heeft gelijk – excuus Ineke - dit is Barber van de Pol, fameus hispanologe, vertaalster van o.a. Cervantes’ Don Quichot en Cortazars Rayuela of het Hinkelspel. Beroepsinlever noemt ze zich. Even twijfel maar nee ik vraag niet naar haar drievoudige geboortenstatus. DNBL, kunstbus.nl/literair en boeken.vpro.nl geven drie verschillende jaargangen. Een mystificante.
Ik zeg ‘Weet ik toch Barber. We zaten toch een tijd in dezelfde schuit. Dat gevoel dat blijft. Hoe ga je?’

Ze kijkt verbluft maar wordt helaas weggetrokken en ik hoor een bekende stem achter me. Ik draai me om.
Nee maar, het kapsel van De Koningin. Wat een verrassing. Ontspannen in gesprek met nota bene mijn drie favo-dichters vandaag: de voorname en charismatische Palestijn Mourid Barghouti, de subtiele Iraakse Dunya Mikhail, de humoristische spiritueel Bei Dao uit Beijing.
Formidabel, onze vorstin toont interesse in poëzie en beweegt zich bewonderenswaardig los tussen ons gewone mensen.

Even later vertrekt ze, misschien op zoek naar een hapje. Juist toen kon ik de verleiding niet weerstaan. Ze kwam recht op mij af en knip deed mijn apparaat. Hare Majesteit keek me even vol ergernis aan, zuchtte even en sprak 'het was zo heerlijk rustig.'
Evenwel nog zonder zicht op onderstaand fotoresultaat.




* Gedichten door studenten van de Toneel Academie Arnhem. Uit 40 jaar Poetry International. Ik trof Ilke Paddenburg zo zag ik thuis.


Zie ook: http://2009.poetry.nl/rea...0097&parent2=1008610086&editio

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 20 juni 2009


Geplaatst in de categorie: fotografie

2.3 met 12 stemmen 1.258



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)