Aso
Haast. Gauw nog even wat kerstinkopen doen. Maar als ik vlak bij het zebrapad ben springt het licht op rood. Ik kijk meteen opzij, ik kan de overkant nog net halen vóór de aanstormende auto’s. Toch stop ik. Te gevaarlijk en over die paar minuten moet ik eigenlijk ook helemaal niet moeilijk doen.
De eerste auto’s razen voorbij, maar moeten al snel afremmen want het is spitstijd en het sneeuwt, dus het verkeer loopt hopeloos vast. Nu trekt een eindeloos lijkende rij auto’s langs, steeds langzamer. Mannen zitten er in die auto’s, bijna allemaal mannen, in hun eentje. Ze kijken niet vrolijk. Willen naar huis of wat dan ook, maar voorlopig komen ze nauwelijks vooruit.
Achter mij stropen de voetgangers zich op en ook aan de overkant wachten steeds meer mensen op hun oversteekmoment. Ik zie een wat ouder echtpaar dat mij vaag bekend voorkomt. Zij met opgestoken haar, nepbontjas en laarzen met hoge hakken. De man naast haar is een beetje het type vrijbuiter. Zijn haar een tikje langer dan normaal, spijkerbroek en een wat versleten jas. Ze kijken naar mij, maar ik ben bij hen blijkbaar nog minder bekend.
Nog even en het licht springt op groen. Maar de rij auto’s blijft tot op het zebrapad staan. We zijn in Nederland, dus dit gaat problemen opleveren bedenk ik mij. Vooral met al die mannen, die hanen, die leeuwen op de weg.
Daar heb je het al. Groen wandelend mannetje, maar de auto die aan mijn kant vlak voor de zebra staat, rijdt gewoon door. Ik doe niks, want dat heeft geen zin. Nederlandse automobilisten, vooral de mannen, zijn nu eenmaal zo. Altijd dat beetje ruimte opeisen, ook als het er niet is. Aan de overkant komt ook nog een auto aan. De bestuurder trapt nog snel even op het gaspedaal en rijdt bijna tegen het echtpaar aan dat net wil oversteken. De man schreeuwt en trapt hard tegen de auto. Zijn vrouw trekt hem naar achteren. Vrouwen zijn in dit soort situaties altijd de sussende partij. “Henk, wat doe je nou”, roept ze, “man, hou op dat heeft toch geen zin”. Ze trekt hem mee de zebra op. Henk kijkt om en steekt zijn vuist op naar de man in de auto. “Asociale klootzak!”
De man in de auto opent zijn portier en wil uitstappen, maar bedenkt zich. Hij schreeuwt een beetje machteloos. “Achterlijke idioot, kom dan eens hier als je durft!” De vrouw trekt nu wat harder aan de arm van de man. Ze passeren mij op de zebra, maar ze herkennen mij nog steeds niet. Ik knik vriendelijk naar de vrouw. Een teken van waardering en instemming.
inbox.comGeplaatst in de categorie: verkeer
Asociaal gedrag
378
Geef je reactie op deze inzending: