Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Sudoku

Op mijn manier geloof ik nog heilig in Sinterklaas. Er zijn momenten dat ik twijfelde, onder andere toen ik de leeftijd bereikt had toen ik voor hulp Sinterklaas mocht spelen. Dat was met name op Curaçao het geval toen ik daar drie jaar in successie zijn plaatsvervanger mocht zijn. In mijn onschuld geloofde ik dat ik de oude man een beetje moest helpen omdat hij toch zijn handen vol zou hebben in het Vaderland. Je kunt toch niet overal tegelijk zijn en ook het tijdsverschil zou hem, zeker op zijn leeftijd, kunnen nekken. Ik dus daar naar een soort Sinterklaasfabriek en daar liep de ene na de andere bisschop het tuinpad op en af. Ik geef toe: toen begon ik te twijfelen. Maar na mijn terugkeer in Nederland kwam ik weer op het rechte pad. Vooral toen ik de echte weer op tv zag, zijn vertrouwen inboezemende sonore stemgeluid weer hoorde, en het Sinterklaasjournaal iedere dag volgde, werd ik weer een overtuigd gelovige.
Ik probeer het hele jaar een braaf mens te zijn en de beloning is er dan ook ieder jaar weer naar. Een kleine kleinigheid en een lading chocoladeletters waar ik weer een jaar mee vooruit kan.
Zo ook dit jaar. In een kamer vol grote mensen en 2 kinderen, zongen wij weer dat het een lieve lust was. Gesprekken met de andere volwassenen overtuigden mij er weer van dat er maar drie echte gelovigen in de kamer aanwezig waren: ik en mijn 2 kleindochters.
Ik kreeg dit jaar een magnetisch sudoku bord. Het is een fel rood bord, waarop met witte cijfertjes de oplossing gezocht moet worden. Er was een boekje bij waarin vraagstukken vermeld staan die dan op het bord overgebracht moeten worden.
Het bord heeft een plaatsje gekregen op de WC. Ik heb het zodanig opgehangen dat je vanuit je zit een prima zicht hebt op het bord en je geconcentreerd bezig kunt zijn om een oplossing te vinden. Dit los van het andere waarmee je soms ook geconcentreerd bezig moet zijn als je in dat vertrek zit.
De eerste sudoku die ik op het bord aanbracht was dermate moeilijk dat ik na 2 cijfers op het bord te hebben aangebracht, er een status quo was bereikt. Ik vroeg me af hoe ik deze puzzel tot een oplossing moest brengen. Maar we kregen bezoek en de vrouwelijke gast, bleek na het bezoek van het toilet, mijn problemen te hebben opgelost. Ik zag wat cijfers op plekken die eerst fel rood waren geweest en vroeg me af wat ik nu eigenlijk niet had gezien. Maar ik ging verder waar zij gebleven was. Al gauw bleek mij dat ze toch niet zo deskundig was geweest als ze er uitzag want de sudoku was een rommeltje geworden en ik moest noodgedwongen een nieuwe opzetten.
Ik had in het bedoelde vertrek al weer wat sessies gehad, toen we weer bezoek kregen. En weer vond ik het knap van het bezoek toen bleek dat er al weer wat cijfers waren ingevuld en dat een oplossing gevonden was. Maar wederom bleek toen ik verder ging, dat het bezoek er een rotzooi van gemaakt had. De puzzel leidde tot niets. Ik begon me toen af te vragen of de bezoekers zo maar een cijfertje neerlegden en bij zichzelf hadden gedacht: “We zullen hem eens hebben.”
Ten derde male stelde ik een puzzel op en besteedde weer een aantal sessies in het kleinste vertrek van ons huis. Nu kwam mijn oudste kleindochter mij te hulp. Ze kwam een nachtje logeren en toen ze weer naar huis was bleek zij de oplossing van de puzzel moeiteloos gevonden te hebben. Het vierkantje, links onder, bleek acht maal het cijfer 8 te herbergen. Bewonderend zat ik het kunstwerkje te bekijken. “Tja, zo kan het ook,” dacht ik.
Maar nog was ik er niet uit. Ik stug volhouden weer een nieuwe sudoku uit het boek. Nu lijkt het er op dat ik onregelmatig veel het kleinste kamertje van het huis bezoek maar dat is maar schijn. Na weer een bezoek aan de plee, bleken alle vijfjes op hun kop te staan. “Tja”, zij mijn liefste stralend, “ik heb ze even omgedraaid. Dat maakt toch niets uit he?” Manco was dat de puzzel weer niets opleverde. Er zat weer een fout in. Waarschijnlijk een omgedraaide vijf die net een vakje naar rechts op het bord gezet was. Ach, een kniesoor die daar op let. Het was zo’n leuke actie.
Ik heb net weer een nieuwe sudoku op het bord geplaatst. Maar verdomme, vanavond krijgen we weer visite.

Schrijver: Wim Werker, 12 januari 2010


Geplaatst in de categorie: sinterklaas

3.8 met 6 stemmen 285



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)