Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Milly Boele

Het grootste gedeelte van de Nederlandse bevolking is in deze dagen in rep en roer. Logisch, er is weer eens iemand vermoord in ons land. Helaas gebeurt dit vaker, maar dit keer betrof het een kind dat op klaarlichte dag verdween en zoiets komt niet vaak voor.

Veel ouders realiseren zich nu dat het hen ook kan overkomen en niet alleen meer als hun dochters na een nachtje dansen met de fiets van de disco moeten komen zoals bij Marianne Vaatstra (1999) het geval was.
Nee, het gevaar is veel groter geworden. Midden op de dag wordt er doodgewoon aangebeld door de buurjongen. Iets was tienduizenden keren per dag gebeurd. Aha, dacht Milly, daar hebben we de buurman en zij gaat met hem naar zijn huis om de honden te bekijken. Althans zo wordt gemeld door verschillende kranten. Je moet je toch niet hoeven voor te stellen dat bij elk burenbezoek zoiets gruwelijks kan gebeuren.

Heel veel ouders zullen hun kinderen de eerste tijd nog meer in de gaten gaan houden dan anders. Reken er maar op dat veel kinderen vanaf een jaar of 10 het uitdrukkelijke verbod krijgen van hun (groot)ouders dat er in geen geval de deur wordt open gedaan voor vreemden. Alleen de familie mag de deur passeren en de rest blijft voorlopig daarachter.
Zulke dingen als deze, zorgen er weer eens voor dat het vertrouwen in de medemens alweer een flinke deuk oploopt en zeg eerlijk, het ging al niet zo goed!
Mensen hebben onlangs het vertrouwen in de politiek al opgezegd, hun afschuw geuit in de grijpgrage handjes van de bankmedewerkers, de Katholieke kerk is ook al niet meer te vertrouwen en nu dit.
Wat zeker niet helpt is het feit dat de dader een politieagent is. De deuk die de politie oploopt na een dergelijk incident is niet mals. De priesters kunnen met hun praktijken wel een jaar of 10, 20 doorgaan voordat de maatschappij achter deze feiten komt, maar de politie kan vanaf vandaag al de wonden gaan likken. De politie hoort je beste vriend te zijn. Daar kun je toch midden in de nacht aankloppen om geholpen te worden? Nou niet dus. Zelfs niet eens overdag! Toch moeten zijn collega’s wel eens gedacht hebben wat een vreemde snuiter Sander V wel niet was. Dat kan niet anders.
Iedereen zal wel weer zeggen dat het een aardige lieve jongen was waar niemand last van had. Toch zullen dit mensen zijn die hem nooit hebben onderworpen aan een persoonlijkheidstest. Er moeten duidelijke signalen zijn geweest dat meneer een compleet gestoord mannetje is. Wie denkt nu weg te kunnen komen met een stoffelijk overschot in de eigen tuin? Zou ie er ook een kruisje bijgezet hebben?

Uit de maatschappij halen is de enige oplossing. Helaas is dit weer achteraf geleuter: we zitten er weer mooi mee in de maag.

Schrijver: Harry van der Meulen, 18 maart 2010


Geplaatst in de categorie: misdaad

1.5 met 4 stemmen 168



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)