Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Help, ik word schizofreen

Volgens mij word ik schizofreen
Ik hoor allemaal stemmen en die stemmen zetten mij op het verkeerde been. Het begon een paar weken geleden, ik hoorde de stem van schaatscoach Gerard Kempers zeggen dat Sven Kramer naar de binnenbaan moest kruisen, maar iedereen zag dat de gedoodverfde schaatskampioen daar juist uitkwam en ik dacht hoe kan het nou dat de winnaar geen winnaar wordt.
Vervolgens hoorde ik een stem die ik haast niet verstond. Ik hoorde Erica Terpstra smoorbezopen en met dubbele tong zeggen dat er iemand “gedisklalifikeerd” was, maar ik dacht dat kan toch niet dat de hoogste sportbestuurder van ons land dronken een interview geeft.
Ik hoorde de stem van Wouter Bos, die na de gemeenteraadsverkiezingen zijn PVDA-aanhang toesprak en vol overtuiging riep dat die rooien gewonnen hadden en ik dacht dat kan toch niet want ik heb net bij NOVA gezien dat ze bijna een derde van hun stemmen zijn kwijt geraakt.
Ik hoorde stemmen van mannen die vertelden dat zij in hun kinderjaren waren mishandeld en misbruikt door hoogwaardigheidsbekleders van de Rooms Katholieke Kerk maar ik dacht dat kan niet want Jezus zei toch “laat de kinderen tot mij komen” en ik kon me niet voorstellen dat dienaren van God hun status misbruikten door kinderen die aan hun zorg waren overgeleverd te mishandelen en te misbruiken.
Ik hoorde stemmen van mannen die (misschien doordat ze tijdens hun kinderjaren door katholieken kennis hadden gekregen van de herenliefde) geen hostie kregen tijdens de mis in de Rooms Katholieke kerk in Den Bosch omdat ze homofiel zijn. Ik dacht dat kan toch niet, want de kerk is er voor iedereen en God houdt toch van ons allemaal evenveel.
Ik hoorde de stem van Wouter Bos weer, die vertelde dat hij de politiek verlaat omdat hij niet genoeg heeft aan één pappadag. Ik dacht dat kan toch niet, hij heeft die drie kinderen toch niet gisteren gekregen en voelt nu ineens zijn vaderlijke plicht roepen. Ik dacht dat hij bang was dat hij zijn geloofwaardigheid had verloren en dat hij en zijn partijleiders de strijd met Geert Wilders niet aan durfden. Ze weten dat door hun softe aanpak de tweespalt in de samenleving alsmaar groter is geworden en dat anarchie dit land te wachten staat want het mag toch duidelijk wezen dat we ons leven niet langer kunnen leiden in angst voor bebaarde mannen, die vol afschuw op ons neerkijken en het liefste vandaag de Taliban-leer aan ons op zouden willen dringen.
Ik hoorde een stem van Jan Peter Balkenende die zei dat hij opnieuw voor het premierschap zou gaan, maar ik dacht dat kan toch niet. Iemand die kabinet in – kabinet uit laat zien dat hij geen premier kan spelen, kan toch niet zo arrogant zijn en zo’n betonplaat voor zijn kop hebben dat hij de aangewezen leider van dit land kan zijn.
Ik hoorde een stem zeggen dat een politieman een meisje van twaalf jaar had vermoord en haar twee tuinen van het huis waar zij waarschijnlijk tot dan gelukkig had gewoond, had begraven en ik dacht dat kan toch niet, de politie is je beste vriend, daar kun je toch gewoon de deur voor open doen en met kinderlijke onschuld op vertrouwen.
Zo hoor ik de hele dag stemmen om me heen, die dingen zeggen die niet kunnen. Ik denk dat ik gek word.

Schrijver: Cees, 28 maart 2010


Geplaatst in de categorie: actualiteit

1.7 met 3 stemmen 176



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)