Tegenpartij
Vandaag is het de laatste keer dat we in het oude België wakker geworden zijn. Morgen wordt alles anders. Als alle stemmen geteld zijn, zal blijken dat alle traditionele partijen achter het gordijn van het stemhok een ferme kaakslag gekregen hebben. En dus komt er misschien wel een rechts front aan de macht, met N-VA, Lijst De Decker en Vlaams Belang. Het front zal streven naar de onafhankelijkheid van Vlaanderen en het land opsplitsen in 2 deelstaten, Vlaanderen en Wallonië. En Brussel is voor mensen aller lande, een beetje zoals nu.
Deze week heb ik op de valreep mijn eigen partij opgericht, de VDP, voluit ‘Van de Partij’. De naam is al even inhoudsloos als mijn programma, kwestie dat de vlag de lading dekt. Ik werd uitgenodigd voor diverse TV-debatten en men kondigde mij aan als 'Vanavond is ook Meneer De Smet van Van de Partij van de partij.'
Waarop ik van wal stak: ‘Bent u zenuwachtig, meneer de presentator, dat u zo stottert? Misschien kunt u gewoon terzake komen? Wat is dat toch in dit land, dat zelfs presentatoren al niet meer kunnen spreken zonder te stotteren, en dat in prime time, voor honderdduizenden kijkers waarvan er volgens recente peilingen 32% nog niet weet voor welke partij ze gaan stemmen en dat terwijl ik moet vaststellen dat u mijn én hun kostbare tijd zit te verspillen door te beginnen stotteren, wat u mits een goede voorbereiding perfect had kunnen vermijden. Misschien kunt u gewoon uw eerste vraag stellen, want daarvoor ben ik hier.’
En ondertussen is de mij toegewezen spreektijd voorbij en heb ik het toch maar mooi niet over mijn eigen partijprogramma moeten hebben, want dat heb ik niet, een eigen partijprogramma, al zal niemand ontkennen dat ik met mijn interventie toch een goede beurt heb gemaakt. De mensen zien dat graag, op tijd en stond wat kritiek. Straks zal blijken dat mij dat toch een zetel of zeven zal opleveren. Niet slecht voor een eenmanspartij.
Vernieuwend is mijn aanpak niet, want ik doe hetzelfde als de andere partijen. Ik breek af wat zij de laatste jaren hebben gerealiseerd en de komende jaren willen realiseren, zo moet ik tenminste niet op mijn eigen programmapunten ingaan. Want die heb ik niet, of moet ik het blijven zeggen?
Zo ben ik tegen Leterme als eerste minister, tegen Leterme als politicus tout court, ik ben tegen besparingen, want de economie moet weer aangezwengeld worden en er zijn al genoeg besparingen, ik ben tegen nieuwe belastingen, tegen de uitstap uit kernenergie, tegen de opruk van extreem rechts, maar ook tegen de stijgende criminaliteit, die – laat ons eerlijk zijn – toch voor een groot deel veroorzaakt wordt door de toestroom van mensen uit landen waar de drempel tot geweld net iets lager ligt dan bij ons – al zal dat ook hier niet lang meer duren, want ook wij moeten ons aanpassen – , ik ben tegen langer werken, tegen een mes in mijn rug als ik ’s avonds over straat loop en tegen rechters die tegen dronken doodrijders niets méér zeggen dan dat ze in het vervolg wat voorzichtiger moeten zijn. En zo ben ik nog tegen van alles, ik weet zelfs niet allemaal wat, maar noem het en ik ben er tegen.
Iedereen kan dus voor mij stemmen, al heb ik liefst tegen mij. Het stembiljet vindt u hieronder. En mij weldra in een ander land.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
verkiezingen
637
Geef je reactie op deze inzending: