Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Cromwell begrijpen door over Athene te lezen

Onlangs, de trouwe lezer zal het gemerkt hebben, las ik een boek over Cromwell. Eén punt dat me bijzonder raakte was dat deze man oorlogen minutieus voorbereidde, diep nadacht over de strijdwijze, zijn militairen tot op het bot trainde en tijdens veldslagen geniale ingeving stoutmoedig uitvoerde. En vervolgens God dankte. Niet zo van, goddank, al mijn voorbereidingen waren niet voor niets, nee, hij dankte God voor zijn leiding bij de voorbereiding en bij de veldslag. Het belangrijkste wat Cromwell deed, aldus Cromwell, was goedgelovig zijn. Alleen daardoor won hij. God bereidde de oorlogen voor, trainde de militairen en gaf de geniale ingevingen aan Cromwell die vervolgens de dapperheid kreeg om ze uit te voeren. Dat deed God allemaal in ruil voor het juiste geloof.

Zo ongeveer.

Ik vond dat moeilijk te volgen. Maar ik begreep uit het boek, dat Cromwell overtuigd was in de ingrepen van de voorzienigheid en desondanks toch alle voorbereidingen deed. Ik begon het een beetje te begrijpen, toen ik in een ander boek (Life and death of democracy van Keane) over de Griekse democraten las. De democraten van Athene geloofden ook dat hun goden hen zo goedgezind waren, dat ze een goede, in hun geval, democratische regering hadden. De legitimatie van de democratie, zo begrijp ik uit het boek, was niet dat de macht aan het volk was, maar dat de goden het goed vonden. De legitimatie bleef bij de goden. De Griekse democraten hadden dus dezelfde legitimatie als Cromwell en, om een zijstraat te noemen, Louis XIV, de Zonnekoning, dacht ook dat hij de Fransen mocht regeren in naam van God. Keane schrijft zelfs, over de Babyloniërs, dat je een god koos als beschermheer van je stad om onafhankelijk te worden! Als je een sterke god had, won je oorlogen en rijkdom. Als je een slechte keus had gedaan, werd je stad belaagd door overstromingen of een vijandig leger.

Op die manier bezien wordt Cromwell dus beter te begrijpen. Zijn god is dus niet alleen reëel, een brenger van normen en waarden, maar ook aanwezig op het slagveld, of thuis bij het koken.

Schrijver: Jan R. Lunsing, 26 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: religie

0.7 met 10 stemmen 272



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)