Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Waarom bezuinigen op kunst?

Waarom, zo vroeg ik me vandaag af, waarom pakken dictators vrijwel zonder uitzondering eerst de kunsten aan, de schrijvers, de dichters, de toneelspelers, de zangers en soms zelfs de orkesten.
De wereldgeschiedenis laat zien, dat de een na de ander rücksichtslos, zoals de Duitsers zo mooi zeggen, de gevangenis worden ingesmeten, naar kampen afgevoerd of gewoon direct doodgeschoten of uit vliegtuigen gegooid. De kunsten lijken altijd als eerste de klos.

Dat is vreemd, want als kunsten iets niet doen, is het machthebbers van de macht beroven. DE kunsten zijn niet de bron van de revolutie. Het leger is wat dat betreft veel gevaarlijker. Vakbonden kunnen hele landen lam leggen, politieke partijen en religies kunnen mensen inspireren tot geweld, bomaanslagen en machtsgrepen. Kunstenaars doen zoiets niet. Die staan machteloos. Die staan met hun hoofd als de spreekwoordelijke chinees voor de loop van een kanon van een tank.

Waarom beroven de machtige dictators de machteloze kunstenaars van hun leven?

De reden, zo bedacht ik me ineens, zou wel eens kunnen zijn, dat de kunsten niet alleen anderen kunnen inspireren om in het verzet te gaan, nee, de kunsten hebben een nog veel krachtiger wapen. De kunsten zijn een gevaar voor de naaste omgeving van de dictator. Zijn bondgenoten en steunpilaren zouden eens na kunnen gaan denken. Misschien is de dictator bang dat de vijfde colonne in zijn eigen troepen wordt gemotiveerd om in actie te komen. En misschien, misschien zijn de kunsten zelfs nog dichterbij en daarom zo bedreigend voor de dictator.

Alleen de kunsten kunnen de dictator overtuigen dat hij fout bezig is. De kunsten kunnen het geweten van de dictator toespreken. De kunsten kunnen de vijfde colonne in de dictator zelf toespreken; dat zou wel eens de grootste angst van de dictator kunnen zijn. Dictators voelen misschien best aan, dat ze fout bezig zijn en proberen dat glashard te ontkennen, maar dat gaat moeilijk als een kunstenaar, een in wezen weerloos wezen, hem op zijn fouten wijst. Politieke vijanden kan hij wel aan. Een foute religie kan hij desnoods excommuniceren, maar een kunstenaar die hemzelf overtuigt, die kan hij niet aan. De dictator moet voor alles proberen om de mond van de kunstenaar te snoeren, voordat de kunstenaar het geweten van de dictator dat gaat voorkomen. De dictator wil de stem in zijn eigen lijf tot zwijgen brengen en daarom moet hij de boodschapper ervan, de kunstenaar, tot zwijgen brengen.

Waarom, zo vraag ik u af, wil Wilders snoeihard bezuinigen op de kunsten?

Schrijver: Jan R. Lunsing, 21 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: maatschappij

1.8 met 6 stemmen 325



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Fabiola
Datum:
21 oktober 2010
Je bouwt in deze column de volgende ongeldige sluitredening op: Wilders bezuinigt op de kunsten - Dictators doen dat ook - Conclusie: Wilders is een dictator.

Bovendien is het voorstel mede afkomstig van VVD en CDA en moet de hele zaak nog door het parlement.

Verder kan Kunst de Macht wel degelijk van de macht beroven en dat is voor de Macht veel bedreigender dan het leger, want leger en dictatuur zijn altijd twee handen op 1 buik.
Naam:
T. Gendraats
Datum:
21 oktober 2010
Misschien wel omdat dan de kans kleiner wordt dat er weer een cartoonist door tien man van z'n bed wordt geplukt ?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)