Sissi op TV
Door de winkelstraat van de grote stad lopen twee mannen.
Eén loopt gebogen, hij is ontslagen, hij weet niet wat de toekomst brengt. Natuurlijk, de komende tijd krijgt hij nog WW en er is altijd nog de bijstand. De AOW en het pensioen zijn ook niet meer ver weg, dus van armoede zal hij niet omkomen. Denkt hij. Maar hij voelt zich uitgekakt door de samenleving. Niemand moet hem meer. Hij kijkt naar de anderen in de winkelstraat. Die hebben allemaal werk, vermoedt hij. Die doen er toe. Zij zullen morgen weer balen van de wekker en niet weten hoe gelukkig ze mogen zijn. Net als hij. Vroeger.
Het is triest dat je iets kwijt moet zijn, voor je weet wat het waard is.
De andere man loopt ook gebogen. Hij heeft zorgen. Zijn kunstproject gaat mis. Hij had van drie overheidsinstellingen miljoenen toegezegd gekregen, maar nu trekt een van de drie zich terug. Het gat in zijn begroting is rampzalig. Hij kan niet verder. Zijn instelling gaat misschien failliet. Natuurlijk, zo weet hij, het is niet zijn eigen bedrijf. Hij zal ook wel weer ergens anders directeur kunnen worden, maar hij baalt wel. Je gaat je er toch mee vereenzelvigen. Het is slecht voor je cv. Een dergelijk groot project zal hij wel nooit meer krijgen. Nu. Hij kijkt naar de anderen in de winkelstraat. Er loopt een man met een somber gezicht. Die zal wel zorgen hebben, maar die zorgen zullen toch niet in de miljoenen lopen. Het lot van zijn medewerkers hangt er ook van af. Dat geeft een naar gevoel. Die man zal dat gevoel niet kennen.
Het is triest dat je iets kwijt moet zijn, voor je weet wat het waard is.
De mannen lopen elkaar voorbij. In gedachten. Nee. ‘Vrolijke kerst,’ denken ze allebei, zonder dat ze weten dat ze hetzelfde denken, ‘alleen maar Sissi op de televisie.’
home.nlGeplaatst in de categorie: maatschappij
Sissi
254
Geef je reactie op deze inzending: