Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Cold turkey

Als kalkoen zou ik er een hard hoofd in hebben, de viering van de geboorte van Christus.‘Het zal best in iemands belang zijn dat ik met kerst het loodje leg. Maar ’t is in ieder geval niet mijn belang,’ zou ik denken. Je ligt midden op tafel, om je heen mensen die verwoede pogingen doen om het gesprek gaande te houden en er het beste van te maken.

De ellende begint daarvoor al, met gesim over de datum. Kerstavond, eerste of tweede kerstdag? De afzeggingen. En dan wie doet wat, gaat waar zitten. Moet er echt tussen elke gang gerookt worden? Kan die tv in godsnaam uit! Geen muziek alsjeblieft. Heeft er dan niemand zin om straks even naar buiten te gaan?

Maar nu vlak voor kerstmis 2011 hebben duizenden kalkoenen in één klap bereikt wat alle hiervoor gestorven kalkoenen niet voor elkaar kregen. Een harmonieus samenzijn tussen duizenden mensen. Wildvreemden nog wel. De poespas van het klaarmaken en luisterrijk opdienen is overgeslagen. Nergens voor nodig ook. Met een klap vloog een zwerm kalkoenen uiteen toen in de avondspits de intercity Utrecht-Arnhem bij Maarn de vrachtwagen met duizenden bevroren kalkoenen vol raakte. Al het treinverkeer lag plat.

Wat volgt is een Christmas carol waar Dickens alleen maar van had kunnen dromen. Duizenden forenzen dringen op perrons samen voor een plek in een andere trein. Eén alternatief voert over Amersfoort en via Barneveld Ede-Wageningen naar Arnhem. In de trein een gezelligheid waar Linda – Ik hou van Holland – de Mol jaloers op zou worden. Iedereen is druk met elkaar in gesprek. Geen spoor van de gebruikelijke ergernis over de vertraging. Tussen Barneveld Noord en Lunteren legt een Duitse de principes van het social banking uit aan een arts van het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Een blonde student flirt met een Barneveldse. Etenswaren worden uitgewisseld. Bij een nog langere omleiding had uiteindelijk iedereen samen kerstliederen gezongen. Geheid.

In Ede-Wageningen komt een einde aan het innige samenzijn. Afscheidsgroeten tussen de niet meer anonieme reizigers worden uitgewisseld. In het boemeltje naar Arnhem leest een vrouw hardop de tekst op een reclamebord voor aan haar gesprekpartner aan de telefoon. ‘Morgen zul je het allemaal weer vergeten zijn’ meldt ze, meerdere keren. Lachend.
Kalkoenen kunnen opgelucht ademhalen: er is hoop!

Schrijver: de thuistoerist, 19 december 2011


Geplaatst in de categorie: familie

3.0 met 6 stemmen 253



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
19 december 2011
Email:
moi636yahoo.com
Whahahahha en hij is weer schitterend! Geniale tweede alinea.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)