Torenpoepers in tuigdorpen
Het jaar is weer voorbijgevlogen. Mijn buurman haalt zelfs zijn kerstverlichting niet meer binnen als de feestdagen voorbij zijn. Ook in augustus, bij 25 graden, trekken de herten hun slee gedwee het dak op. De kerstverlichting gaat uit na Nieuwjaar, maar de taferelen blijven. Een sliert gedoofde lichtjes dwarrelt uit de dakgoot, een vage kerstster ontsiert de voordeur.
Op het einde van het jaar wordt traditioneel ook het woord van het jaar bekendgemaakt. Tuigdorp is het geworden in Nederland. In Vlaanderen stoeprokers en torenpoeper. We besparen nu ook al op onze klinkers.
Het was Geert Wilders die dit jaar de tuigdorpen introduceerde. Hij stelde voor om mensen die maar al te vaak overlast plegen (vreemdelingen, je hoorde het hem zo mompelen) weg te steken in wooncontainers die dan weggemoffeld werden in een of ander dorp. En dan de gaskraan opendraaien, je hoorde het hem zo denken.
In Vlaanderen werd het woord van het jaar stoeprokers, een nieuwe mensensoort nu er bijna nergens nog binnen mag gerookt worden. De jongeren kozen voor torenpoeper, nadat Ilse Uyttersprot, de burgemeester van Aalst, gefilmd werd toen ze bovenop een toren de liefde bedreef, rechtstaand, uitkijkend over haar stad, weinig genietend van wat er haar achter gebeurde. In Nederland zou een torenpoeper iets heel anders betekenen: iemand die naar het toilet gaat in een gebouw van meer dan 4 verdiepingen. Nederland loopt vol torenpoepers.
Geplaatst in de categorie: actualiteit
preis de Heer, in de Hoge, in de....!