Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Sinterclaus

Zo kwam het dat iedereen geëvacueerd werd uit het winkelcentrum en in de grootste verwarring samentroepte op de parking. Sommige ouders bedekten met trillende handen de ogen van hun jongste kinderen. Net daarvoor waren twee mannen van middelbare leeftijd met elkaar op de vuist gegaan. Het was onschuldig begonnen, met enkele verwijten over en weer, gevolgd door eens aan elkaars baard te trekken en de andere een duw te geven om te zien of hij wankel genoeg was om te vallen. De evacuatie werd pas ingezet toen de ene een pistool uit zijn zak nam en op de andere richtte.

De spanning steeg toen de ene dezelfde winkel binnenkwam als waar de andere al zat, met een kind op zijn schoot en geflankeerd door zeven negers. Toen de twee elkaar in het vizier kregen, waren het vooral de vele aanwezige kinderen die niet meer wisten waar ze het hadden. Eerst dachten ze dat het broers waren, omdat ze goed op elkaar leken en nagenoeg dezelfde kleren droegen, maar toen de ene de andere begon te verwijten voor stielbederver en commerçant en de andere het bange kind van zijn schoot duwde om recht te kunnen staan en met luide stem te zeggen dat hij zich moest haasten dat hij terug op zijn slee zat, terug naar de Noordpool, waar hij voor zijn part mocht doodvriezen, dachten ze al snel dat er meer aan de hand was.
De winkelmanager zette de ongepaste muziek af en probeerde tussenbeide te komen, maar de twee stonden toen al aan elkaars baard te trekken, tot de elastiek van de ene het begaf, waarop hij hem in paniek rond zijn oren draaide om toch niet helemaal door de mand te vallen. Tijdens het geduw en getrek dat daarop volgde, zei de ene - terwijl hij met één hand zijn baard voor de zekerheid vasthield - dat hij het recht had om er nu al te zijn en dat de andere weer zes weken te vroeg was, dat hij elk jaar vroeger kwam en dat het maar eens gedaan moest zijn. Met de hand waarmee hij net ervoor nog een kinderhoofdje had geaaid, greep hij nu, voor de ogen van tientallen onschuldige kinderen, naar de jingle balls van de andere en zei dat als hij pijnloos naar de uitgang wou, hij maar best gewillig volgde. ‘Hohoho’, antwoordde de andere met een stem die ooit dieper was, waarna hij zich losrukte en hem verweet voor leugenaar, profiteur, dronkaard, Spanjaard en Turk. Even dachten de ouders nog dat het opgezet spel was, dat de winkelmanager twee goedkope acteurs had ingehuurd die een spektakel ten tonele brachten, kwestie van niet elk jaar hetzelfde te doen en ook eens aan het vertier van de ouders te denken, maar net toen nam die met de kapotte elastiek een pistool uit een bruine zak en richtte daarmee naar zijn belager. Niemand had gezien dat het een speelgoedpistool was en dus vluchtte iedereen naar buiten, ook de Kerstman, die zich sindsdien in november nooit nog ergens vertoond heeft.

Schrijver: Johan De Smet, 18 november 2012


Geplaatst in de categorie: sinterklaas

4.6 met 25 stemmen 353



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Monique Methorst
Datum:
18 november 2012
Email:
moi636yahoo.com
Hilarisch, weer een mooie geschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)