Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Museum Melkweg

Wat is de uiterste houdbaarheidsdatum van jouw popidool, favoriete band of muziekstroming? Helaas is er geen keuringsdienst van waren die hierop toeziet, want poppodia worden overspoeld met overjarige muziek die eigenlijk maar beter niet meer geconsumeerd kan worden. Popmuziek is een consumptieartikel, megasterren en obscure bands zijn ‘brands’ en wat kun je daar beter mee doen dan de marktwaarde hiervan tot het gaatje uitmelken? Internet, globalisering en lage vliegtarieven halen de laatste obstakels weg om bands zolang er langs natuurlijke weg geen eind aan komt overal te laten spelen. Fans kunnen hun favoriet overal achterna reizen.

Zelfs de muziekstromingen die zich het hardst afzetten tegen dit marktdenken ontkomen er niet aan. 1 februari vond in de Melkweg het Grauzonefestival plaats. Voor de eerste keer, maar het kan een serie worden, want ook festivals neigen naar een eeuwig leven. Grauzone was een Zwitsers cultbandje uit de beginjaren tachtig. Deze band was afwezig, maar de naam is sterk genoeg om de lading van dit festival te dekken met een programma dat de vernieuwende (postpunk )muziek uit die tijd centraal stelt. En zo raakte ik er – tegen beter weten in – ook verzeild.

Wat je vervolgens meemaakt stemt niet vrolijk. Anders dan dertig jaar geleden, weet je precies wat je kunt verwachten. De liedjes staan bij de bezoekers in het geheugen gegrift. Destijds werden ze vol overtuiging gespeeld om fans te veroveren of, omdat veel muzikanten wilden vernieuwen, om uit te dagen, te verrassen of te provoceren. Nu moet er aan verwachtingen voldaan worden. De setlist is in beton gegoten, nummers worden op de automatische piloot gespeeld, het lekkerst voor het laatst. De bezetting is, wat wil je ook na 30 jaar, zelden nog de bezetting van weleer. De uptempo doemmuziek van Echo & the Bunnymen, de ijzige funk van a Certain Ratio, de anti-establishment punk van Zounds en de gereanimeerde Neue Welle van Fehlfarben: de Melkweg als museum. Nieuwe bandjes zijn weggemoffeld in een achterafzaaltje.

Maar sluit een vervolg beslist niet uit. Neopunks, -postpunks, -gothics en neo-new wavers uit alle delen van Europa bevolken het gebouw. Er is een heuse markt waar je alsnog je postpunkattributen kon kopen. Ik vrees dat het nog wel even doorgaat. De trend, om muziek die ooit exclusief van jouw en van hét moment was om te vormen tot een niet aan plaats of tijdgebonden fenomeen voor alle generaties, is niet meer te stoppen. Het beste bewijs daarvan is de documentaire ‘This band is só gorgeous. Sham 69 in China.’ Geen van de oorspronkelijke bandleden zit in 2010 nog in de band, so what? De vijftigers worden door Chinezen die hun kleinkinderen hadden kunnen zijn als hun punkhelden ontvangen.

Gelukkig kunnen we ook met onze kinderen naar bands waarvan de bandleden onze kinderen hadden kunnen zijn. Afgelopen zaterdag waren dat Jacco Gardner en Traumahelicopter in Merleyn in Nijmegen. Gardner grijpt in zijn muziek terug op de (technische) vernieuwingen in de popmuziek uit 1966 en 1967. Traumahelicopter doet het met een heel elementaire versie van garagerock uit dezelfde periode. Deze bands doen het goed op dit moment. Internet en vaders platenkast zijn één grote schatkist met archeologische vondsten. Als nieuwlichters daar iets creatiefs mee doen, hebben we de originelen – niet meer nodig. In ieder geval niet meer live. Zelf zullen ze de stekker er niet snel uit trekken. Wij kunnen wel de levende fossielen dan met een gerust hart links laten liggen.

Schrijver: de Thuistoerist, 11 februari 2013


Geplaatst in de categorie: muziek

2.9 met 7 stemmen 302



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Len Cornelis
Datum:
11 februari 2013
Prikkelende dagcolumn, waarbij 'fossielen' in de popmuziek in het berghok worden gezet. Geen probleem, als provocatie. Maar wat is eigenlijk het bezwaar als Oude Zakken nog live optreden? Mits zij nog op toon zijn en ambachtelijk presteren. In dat geval mogen De Voorbeelden toch nog wel langs komen op een podium?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)