Diepe spijt en berouw

Berouw. Minister Asscher betuigt diepe spijt en berouw over de manier waarop Nederland is omgegaan met de menselijke waardigheid. Veel Surinamers en Antillianen vinden het goed zo. Excuus hoeft niet meer.

Morgen is er natuurlijk weer een groep die wel excuses gaat eisen, maar daar wil ik het niet over hebben. Ik wil het over de spijt en het diepe berouw hebben.

Toen ik het hoorde dacht ik, beste mijnheer Asscher, wat heeft u dan gedaan om spijt en berouw over te hebben? Heeft u slaven opgekocht, in schepen geduwd, de Oceaan overgevaren, ze weer verkocht en het geld opgestreken? Of heeft u ze gekocht, voor u laten werken op uw land, zweepslagen toegediend, verkracht en wat al niet? Waar heeft u spijt van? Waar heeft u uw diepe berouw over?

Ik zag hem daar in Amsterdam staan tegenover al die Nederlanders waarvan een deel zich in folkloristische Surinaamse of Antilliaanse kledij gehuld had, kleren die de slaven nooit droegen en al helemaal niet toen ze uit Afrika gehaald werden. Ik zag hem staan en proberen al die mensen recht in de ogen te kijken en ik geloof werkelijk dat hij probeerde te menen wat hij zei, spijt en diep berouw.

Maar waarvan?

Ik ben een Nederlander. Ik kom niet uit Suriname, maar net als Gerrit Komrij uit Winterswijk.
De ene tak van mijn familie komt uit Drenthe en ik kan daardoor vrij zeker zijn, dat die tak nooit één cent aan de slavenhandel heeft verdiend.
De andere tak komt oorspronkelijk uit Frankrijk en als die tak geld heeft verdiend aan de slavenhandel, dan is dat aan de Franse slavenhandel. De kans dat mijn voorvaderen geld hebben verdiend aan de slavenhandel, of er aan hebben meegewerkt, is niet zo heel groot. Spijt of diep berouw.

Maar als mijn voorvaderen er wel geld mee hadden verdiend of er zelfs rijk van waren geworden, wat is dan nog mijn aandeel? Wat had ik kunnen doen om het te voorkomen? Had ik, als zaadje in een eitje in een zaadje in een eitje, als erfopvolger kunnen bellen en vragen of ze er alsjeblieft subiet mee zouden willen stoppen? Moet ik spijt hebben, dat ik die voorvaderen niet tijdig heb ontvriend? Moet ik berouw hebben dat ik hun graven niet schend? Wat spijt? Wat diep berouw?

Ik kan ook wel proberen in te voelen hoe erg het allemaal is. Maar het lukt niet. De enige manier om er mee op te houden is niet nog meer spijt, diep berouw, herstelbetalingen (aan wie?), excuses, bladen in geschiedenisboeken zwart noemen en verder te gaan met de Nederlanders die er nu zijn. De zwarten. De witten. En al die anderen die op enig moment in de geschiedenis door militairen, door verkrachters, door brandstichters, door kapitalisten, door slavendrijvers in alle soorten en maten, door hooligans, door messentrekkers, al die anderen die ook ooit onrecht is aangedaan. Voorouders die voorouders onrecht aandeden, in groepen of alleen. Met al die mensen moeten we verder.

Erken elkaar als gelijken. Nu en hier.

Laat niemand met spijt en diep berouw door het stof kruipen. Veroordeel alle misdadigers in alle tijden, erken de verschrikkingen. Maar doe niet alsof jij er iets aan hebt kunnen doen.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 4 juli 2013

janrlunsinghome.nl

Asscher slavernij ha slavernij handel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 4 stemmen 193