”God gevonden!”
“…Hij leefde al die tijd in Frankrijk maar had zijn baard afgeschoren en was daardoor onherkenbaar. Zijn woonplek lag verborgen in een paradijselijke tuin en was vanaf de weg niet te zien. Hij had geen lichamelijke klachten maar zat naar eigen zeggen wel onder zijn streefgewicht. Ook aan Hem was de crisis niet voorbij gegaan...”
Stel: Dit bericht is echt. Hoe zou het verder gaan?
Hij zou net als een mogelijk schilderij van van Gogh worden getaxeerd op echtheid en waarde. Twee jaar lang zou hij worden onderzocht; huidschilfers, een laserbehandeling, koolstofdatering, en in eerste instantie als onecht worden bestempeld. Nieuw onderzoek zou aan het licht brengen dat hij de Ware is. We zouden Hem tentoonstellen en er zouden honderd miljoen mensen per jaar naar Hem komen kijken. Of Hij zou in een privécollectie verdwijnen, al vraag je je af wat deze ‘collectie’ dan behelst.
Er zou merchandise ontwikkeld worden: Godstickers, Godplacemats, Godt-shirts en als hoogtepunt de Godmok.
Er zouden Gods uit 3D-printers komen rollen. Niet van echt te onderscheiden.
God zou zich moeten verantwoorden bij het Internationaal Strafhof in Den Haag wegens het niet voorkómen van armoede en genocide. En bij gebrek aan bewijs vrijgesproken worden.
Hij zou in een quiz moeten opdraven. Als gast bij Wie Ben Ik zou Hij zich met een glimlach staande moeten zien te houden tussen de anus- en piemelgrappen van het vaste homo-panel. Waarna Hij zijn truc met de bliksem zou demonstreren.
Zijn testikels zouden worden gemeten en het enorme formaat zou de gebrekkige relatie met zijn zoon verklaren.
Hij zou een eigen musical krijgen. De waarschijnlijke titel: Ik Geloof in Jou of: Jij Gelooft in Mij.
En net als Mandela zouden we doodsbang zijn om Hem kwijt te raken. Want wie eenmaal is verschenen, kan daarna ook weer verdwijnen.
Nee je hoopt dat God toch maar liever niet gevonden wordt.
Geplaatst in de categorie: humor