Een man is geen vrouw
Een van de meest ergerlijke dingen die een vrouw een man kan aandoen, althans mijn vrouw mij, is een vraag te stellen over iets wat ik niet alleen niet weet, maar ook niet kan weten en waarvan ik vind dat zij zou moeten weten dat ik het niet weet.
Wat voor weer is het morgen? Wie gaat de Tour de France winnen? Wat voel je als er te veel CO2 in de lucht zit? Wie is de president van Malawi? Dat soort vragen.
Dat ik mij zo erger is terug te voeren op het verschijnsel dat vrouwen graag samenwerken en mannen graag het antwoord weten. In een gesprek tussen vrouwen kunnen vrouwen elkaar dit soort vragen rustig stellen en niemand vindt het vreemd. Eventueel gaan ze samen op zoek naar een oplossing, de vragensteller verlangt niet eens altijd meteen een antwoord.
Mannen vragen elkaar dit nooit. Je vraagt iemand alleen iets als je denkt dat hij het weet. Een gesprek tussen mannen bestaat overigens uit heel weinig vragen. De ene man poneert een stelling en de ander poneert een stelling. Die kan strijdig zijn, maar is meestal aanvullend en bevestigend. Een gesprek tussen mannen is een uitwisseling van wat ze weten en soms beiden al weten. Men vraagt niet naar wat voor weer het morgen zal zijn.
‘Wat een rotweer, hè?’ ‘Gisteren was het ook al rotweer.’ ‘Klopt, je kunt het weer goed voorspellen door te zeggen dat het weer de volgende dag hetzelfde is als vandaag.’ ‘Morgen is het vast ook rotweer.’ ‘Natuurlijk.’
Zo voorspellen mannen elkaar het weer. Niemand zegt wat. Niemand is afrekenbaar. VVD-minister Opstelten is een echte man.
Hij heeft mazzel dat mijn vrouw geen journalist is.
Geplaatst in de categorie: huwelijk
Weet je zeker dat je vrouw deze niet geschreven heeft? Erg graag gelezen.