Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Juichpak

Gisterochtend was ik in de Jumbo voor wat dagelijkse boodschappen en het meisje met de exotische naam vroeg aan mij het volgende: “Spaart u zegels voor het Roy Donders WK-juichpak?” Ze sprak de volzin prachtig uit en de enige reden dat ik zei: “Sorry?” was om haar rode mond nog een keer al die vloeiende bewegingen te zien maken. Maar ik was al aan het lachen. “Het Roy Donders juichpak?” “Nee,” zei ik, “daar ben ik niet van. En als je het me nog één keer vraagt, kom ik hier nooit meer boodschappen doen. Of je moet met me uit.” Maar dat laatste dacht ik alleen maar.

Roy Donders is een rechtstreeks uit New Kids weggelopen filmfiguurtje dat kleding schijnt te maken en iets met styling doet. Hij vertegenwoordigt een stukje Hollandse cultuur waar ik werkelijk niets mee heb. Ik heb ook helemaal niks tégen Roy Donders en zijn juichpak. Als er behoefte bestaat aan dit soort fenomenen dan ben ik zelfs blij voor Roy Donders dat hij die behoeftes mag bevredigen. Hoort u ook al een maar aankomen?

Maar… ik wil er niet mee geconfronteerd worden in mijn supermarkt. (Ik zeg ‘mijn supermarkt’ maar dat is puur omdat de Jumbo het dichtstbij is, en omdat ik caissière Marja ‘ken’ die al meer dan twaalf jaar ‘onderdeel uitmaakt’ van mijn leven en twee overnames heeft overleefd en supersnel is).
Ik doe graag boodschappen als het een beetje rustig is in de winkel. Maar bij het stallen van mijn fiets wordt reeds de kleur oranje in mijn gezicht gespuugd. De Oranjekoorts moet en zal aangewakkerd worden door de middenstand, zeker nu er nog niet eens sprake is van een beetje verhoging. En dan dat plastic hoofd van Roy Donders met zijn juichpak. De hele supermarkt is omgetoverd in een themapark voor juichpakken. Nergens ontkom je eraan. Zegels kun je sparen. Een volle spaarkaart (of twee, weet ik veel) geeft recht op een juichpak, met of zonder bijbetaling, ik weet het echt niet.

Ooit heb ik mijn rekening bij de Postbank laten opheffen toen er een blauwe en een oranje leeuw om mijn aandacht kwamen vragen. Ik kon mij niet meer identificeren met deze giro-instelling die blijkbaar dacht dat ik opgewonden zou raken van een gekleurde, met uitsterven bedreigde diersoort. Op mij werkte het averechts.

Ik moet heel erg lachen om dat hele Roy Donders gebeuren met dat juichpak. Vrienden van me sparen zegels en vragen me zelfs of ik tóch de zegels wil aannemen en ze aan hun wil geven. Dat is lachen straks; het WK kijken in een juichpak van Roy Donders. Natuurlijk wordt dat lachen, met anti-cultuur kun je een hoop lol hebben.
Maar toch. Er wordt mij iets door de visuele strot geduwd en ik ontkom er niet aan. Want de andere supermarkten doen ook mee. Je kunt namelijk niet achterblijven.
Als ik nu de Jumbo ga mijden, en anderen doen dat met mij, is dat alleen maar nadelig voor de banen van Marja en het meisje met de exotische naam. Dat wil ik niet dus heb ik besloten om me de hele klerenzooi te laten welgevallen.
En Roy; dank je wel dat je de aandacht helpt afleiden van het spel van ons nationale elftal. Want daar moeten we het, vrees ik, tijdens dit WK niet van hebben.

Schrijver: Marcel Harmsen, 23 mei 2014


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 5 stemmen 209



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)