Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Aandacht graag

Het valt niet altijd mee om het eens te zijn Arnon Grunberg. Hij is mij vaak te cynisch in zijn keuzen voor de heersende orde. Met name die van het kapitalisme en de mens teruggebracht tot marktwezen. Maar vandaag een uitzondering. Arnon schreef ‘Mensen willen gezien worden omdat ze vrezen niet echt te bestaan.’ Als antwoord op ‘levenskunstfilosoof’ Joep Dohmen die ‘de behoefte om gezien te worden ziet als grote kwaal van deze tijd’.

Helaas moet ik meteen op de rem trappen. Arnon beargumenteert met ‘als andere mensen permanent doen alsof je onzichtbaar bent, is dat een belediging’. Vervolgens krijgt ‘het’ exhibitionisme zijn zegen, ‘zolang de behoefte te worden waargenomen met niet al te veel geweld gepaard gaat.’

Hier wordt teveel op één hoop gegooid. En breekt de platte cynicus door, vol ongeloof in iets goeds aan de mens. Daar wil ik voor waken, om zonder rotsvast vertrouwen toch hoop en liefde te koesteren. Grunberg is een geblindeerde voor niet op eigen profijt gerichte gemeenschappelijke belangen. Onze behoeften aan solidariteit dagelijks voelbaar als vormen van polis. De hunkering ernaar zien we steeds overal ter wereld. Helaas steeds onbeholpener. In onze maatschappij verdonkeremaand door hyperindividualisme.

Schijn bedriegt Grunberg! Er schuilt ontzaglijk veel angst en wanhoop achter ons individualisme. Angst om buiten de boot te vallen. In relaties waarin we blijven volgens de geldende codes zolang we het leuk vinden. Steeds doodsbenauwd het later niet leuk te vinden dan de partner. Wanhoop omdat kanalen van solidariteit niet meer kunnen. Geen uitzicht bieden op oplossingen. De markt dirigeert. Het is de buurman of ik. Zoals filosoof Zygmunt Bauman in Filosofisch Magazine 12/2013 formuleerde: ‘de omstandigheden zijn vijandig voor solidaire actie.’

We raken steeds verder in de war. Technologie krijgt schijnbaar vrij spel. Schijnbaar geven we immers vrij omdat we onze sociale instellingen niet vernieuwen gelijk op met mondialisering, kapitalisme en technische vooruitgang. Grunberg gaat daarom voorbij aan hunkering die geen kanalisering krijgt! Ongerichte expressieve gedragingen komen vaak niet uit het niets! Vele zogenaamde exhibitionisten vinden het eigenlijk helemaal niet zo leuk bekeken te worden. Ze ervaren het denk ik vaak als springvlucht naar voren.

Wat Arnon exhibitionisme noemt staat niet zomaar gelijk aan gezien willen worden. Het opvallende exhibitionisme nu uit ook niet zonder meer ‘gebrek aan aandacht’. Wat echt grootschalig ontbreekt is beveiligende aandacht die uitgaat van gezamenlijke instellingen. Het gaat om kwaliteit in het bestaan. Toegevoegde beschaving, solidariteit. Onmisbaar in moderne tijden! Die we wegvallend toch steeds minder vorm geven.

Één uitzondering. Misschien past mijn column wel in Grunbergs exhibitionisme. Ik vraag uw aandacht en vind dat leuk. Als ik erbij stilsta nogal eens niet op echt valide of goede gronden. Gênant, wat u zegt.

Schrijver: Jos Zuijderwijk, 19 juli 2014


Geplaatst in de categorie: economie

4.5 met 6 stemmen 228



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)