Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hoe verzin je het om een kerstkind te zijn

Het is nog maar de vraag of het heeft gesmaakt, mijn schattebout? Krijgen we dat gekeutel over konijnen weer...daar vorig jaar de kip al slachtoffer werd van dezelfde grillige stemming, is het niet aan U, my dear. Want er is niks mis met principes, maar geen beginnen aan als meningen nu al klaar staan en eet U mij vooral niet kwalijk zeg! In principe ben ik dus eigenlijk maar uitgekookt als ik pertinent weiger om kreeft te eten? Is het misschien beter om voor de poes wat leven in de rouwerij te brengen, met een vers nestje muizen of toch maar de brokjes, van konijn? Daar speelt ze ook zo leuk mee, hier op het dakterras.

Dan is het al bijna een doodzonde, want eerlijk waar...van de voedselbank gekregen; een blikje foie gras. Niks daarvan. Mensen praten wel vaker met volle mond en wat ze niet levend kunnen verslinden, wordt gevild bij het leven. Van echt leer. Een echt bontje. Levensecht dood. Net echt, dat engelenhaar.

Dus terecht of niet, voor rede vatbaar als het om dierenexploitatie voor den volle leedvermaeck gaat en dat is iets heel anders, mijn vriend. Twijfel dus nooit meer of het ligt aan mij, altijd al. Nu lach ik erom...dat heb ik dus niet van een vreemde. Mijn vader, dié had pas lange tenen en ik maar dansen erop, de kamer rond. Tegenwoordig gaat kerstmis nooit zo van harte; hij is als de dood voor mij en zij is niet meer. Laat ik dáár nou vrede mee hebben...

Met een mispoes is het natuurlijk niet te doen. Even dacht ik nog inventief te zijn met een cactus of drie, zo'n mini kerstboompje heeft ook wel wat, maar nee...ze vindt ze nog lekker ook. Dit jaar dus een ietwat kale kerst zien door te brengen met haar. Want waar heb je anders familie en vrienden voor? Vergeet het maar. Zie me al aankomen...ik en mijn kerstblues.

Wellicht gaat er nu bij iemand een lichtje branden, dat hou je toch...maar U maakt pas echt indruk met een batterij of honderd aan kitsch in een knipperlichtrelatie die regelmatig alle stoppen doet doorslaan. Het allerlaatste nieuws is nog nooit zo in het nieuws geweest, dit is ongehoord...van afschuw die je wel vaker hoort, het is dan ook de laatste tijd van het jaar...en dat is de kerstverlichting nog maar. Met van die lampjes die er niet meer toe doen, voor morgen heb ik alles eruit geflikkerd.

Schrijver: Monique Methorst, 24 december 2014


Geplaatst in de categorie: kerstmis

4.0 met 5 stemmen 242



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
2 januari 2015
De titel zegt genoeg vind ik. Meer van je gelezen vandaag. Goed werk.
Naam:
Monique Methorst
Datum:
2 januari 2015
Email:
moi636yahoo.com
Vergeten erbij te vermelden dat mijn moeder een kerstkind was, niet ik dus.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)