Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

K3

De papadag moest nog worden uitgevonden. Maar ook ik stond ooit voor de vraag of ik met mijn dochter in de marketingfuik van K3 zou zwemmen. Het was een lastige afweging. Niets overtreft het gedweep van meisjes met hun idolen. De meiden van K3 waren voor zover ik weet de eerste artiesten die zo massaal de gemiddelde leeftijd van hun publiek tot een absurd lage leeftijd konden laten zakken. Mijn dochter was in de ban van het trio.

Ooit - lang voor de indrukwekkende carrière van Kathleen, Karen en Kristel en later Josje - richtten wij vaders onze pijlen op wilde zwijnen en vijandige stammen. Onze strijd zag er aan het begin van de 21-ste eeuw iets anders uit. Nu moest ik - opgezadeld met een punkfilosofie en de kennis uit 'No logo' van anti-marketing goeroe Naomi Klein - het opnemen tegen het offensief van dit massavernietigingswapen uit het duivelse assortiment van de Vlaamse tv-terreurganisatie Studio 100. Studio 100 is bekend van andere wapens die onder de conventie van Geneve zouden moeten vallen: Samson en Gert en Kabouter Plop. K3 had met gemak ook Zyklon K kunnen heten.

Het was een hopeloze strijd. Onze huishouding Kadrieficeerde in rap tempo met K3 cd's, K3 video's, K3 posters, K3 schrijfblokjes, -linealen, -gummetjes en -pennen. Ik sluit niet uit dat we ook K3 kokosbrood gegeten hebben, van K3 bordjes en sap dronken uit K3 bekers. Maar er zijn grenzen. De K3 fiets is er nooit gekomen. En het zal rond het zesde levensjaar van onze dochter geweest zijn, dat mijn vrouw een telefoontje kreeg van een ouder van een van haar vriendinnen. De hartsvriendin. K3 trad op. In ons eigen Gelredome.

Dit was het rijexamen van het vaderschap! Ze wist zelf nog van niets. Of ze mee mocht. Of, zo stelde mijn vrouw voor, wil jij met haar gaan? Eindelijk was ik niet de Hansworst die bij de bevalling sullig met natte doekjes staat te deppen, het transport bij de kleutergym verzorgt, of bij de schoolpoort zijn kind bij de moedermaffia toch aan een speelafspraakje helpt. Nee, dit was serious business. Hier kon papa het verschil maken.

Het antwoord was nee. Zoals je je dochter op latere leeftijd ook niet bij de eerste de beste player achter op de scooter wil zien, zo stak ik een stokje voor deze eerste concertervaring. Ze heeft het lang niet geweten. Haar eerste keer werd acht jaar later uiteindelijk het optreden van Justin Bieber. Ze was toen oud genoeg om zich te laten verleiden. Mij had ze er zeker niet voor nodig. Ook daar ben ik niet rouwig om.

Voor wie het nieuws ontgaan is: K3 in de huidige samenstelling is niet meer. Gelukkig hebben we thuis het K3 broodtrommeltje nog. Ik neem er mijn boterhammen in mee naar het werk. Je ziet de ouderdomsverschijnselen aan de meiden op het trommeltje. Zoals in het echte leven. Maar daar heeft Studio 100 geen boodschap aan. K3 blijft eeuwig jong.

Schrijver: de Thuistoerist, 23 maart 2015


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.7 met 7 stemmen 354



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
23 maart 2015
Ik heb als grijze bierbuikgorilla zelfs nog een optreden van 'Doornroosje' meegemaakt (een gratis kaartje met iets gewonnen geloof ik) en volgens mij zongen ze daarin het lied 'Toveren'. Of tenminste één van hen.
Ik was tijdens mijn midlife-crisis smoorverliefd op Kathleen en ik vond het vreselijk dat zij het vrolijke trio verliet, ook al was Josje een prima invalster.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)