Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

S gevaarlijker dan IS

Eén van de belangrijkste sluipmoordenaars, misschien wel de belangrijkste, is S. S is verkrijgbaar in kiloverpakking bij dealers overal in Nederland, maar erger nog, S zit in een steeds toenemend aantal producten. S zit in jam. S zit in honing. S zit in brood. Zelfs groenten worden zo gekweekt dat ze steeds meer S bevatten.

Jaarlijks sterven duizenden mensen aan S. Terrorisme is een lieverdje vergeleken bij S. Ziekenhuizen liggen vol slachtoffers: hart- en vaatziekten, obesitas en aanverwante kwalen. Mensen zakken door hun knieën, happen naar adem, suiker – want daar gaat het om – is een gif dat wereldwijd meer slachtoffers maakt dan president Assad.

Toch wordt suiker niet verboden. Suiker, mits met mate genuttigd, is lekker en levert ons energie. De definitie van gif is hier dan ook niet zozeer dat het gaat om een gevaarlijk stof, maar een stof die door overmatig nuttigen gevaarlijk is. Maar dan ook direct levensgevaarlijk. Heel veel van onze welvaartsziekten hangen samen met het overmatig nuttigen suiker. In donuts. In chocola. In slagroom. In Mona-toetjes. In potten erwtjes of rode kool.

Maar hoewel presidenten bij het minste of geringste de oorlog verklaren: war on drugs, war on terrorism, doen ze dat niet met suiker. Suiker wordt niet op een verboden lijst geplaatst. Suiker wordt niet verdacht gemaakt. Het enige wat we doen is op verpakkingen zetten hoeveel suiker ergens in zit. En hoeveel van zijn bondgenoot: broertje vet.

Laatst hoorde ik het weer. De consument heeft de macht om dit gevaar te keren. MAAR DAT HEEFT DE CONSUMENT NIET! Er is bijna niets meer te koop zonder suiker en bijna alles wat in de reclame voorkomt bevat suiker. Dagelijks worden we overspoeld met televisie- en internetberichten dat we iets moeten kopen omdat het lekker, energiek en gezond is, MAAR HET BEVAT de sluipmoordenaar SUIKER!
Wij – consumenten – zijn beïnvloedbaar en worden willens en wetens gedrild om suiker te kopen. Niet zozeer suiker, maar producten met suiker.

Tot we er aan sterven.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 9 juli 2015


Geplaatst in de categorie: maatschappij

3.5 met 4 stemmen 163



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan Borst
Datum:
9 juli 2015
Lang geleden hadden wij het T.V programma Vreemde vogels en dan in ons landje.
Hierin werd eens een Fries geïnterviewd in zijn dorpscafeetje, de man was in de 90 jaar en had dat bereikt door iedere dag een pond suikerklontjes (alleen suikerklontjes) te eten en deze weg te spoelen met een oude klare.
Nooit ziek werkte nog steeds beresterk, dus ja.....uitzonderingen bevestigen de regel maar......
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
9 juli 2015
P.S.

Ondanks alles wat ik in mijn vorige reactie gezegd heb, en reagerend op de titel van je column: ik heb nog steeds liever een pondje suiker in mijn voorraadkast dan een gestoorde terrorist.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
9 juli 2015
Honing moet even van je verdachtmakende lijstje af. Honing is een prima suikervervanger, veel gezonder dan het gekristalliseerde witte poedertje. Alles met mate natuurlijk. Jam is tegenwoordig gelukkig ook zonder toegevoegde suiker te krijgen. Dan zit er alleen de vruchtensuiker in, net als bij vruchtensappen zonder toegevoegde suiker. Ook hier is alles met mate weer de sleutel.

Het gekristalliseerde witte spul wordt inderdaad bijna overal aan toegevoegd. Het klopt wel dat de consument de macht heeft, maar de consument is lui. Om er wat aan te doen moet je etiketten lezen en gezonde keuzes maken. Producten die je dan niet meer koopt, verdwijnen op een gegeven moment uit de handel, of ze passen de ingrediënten aan.

Ik zie het op dit moment gebeuren met producten die eerst het gif natriumglutaminaat gebruikten (smaakversterker, vetsin, E621, veel mensen worden er ziek van maar niet iedereen is zich daarvan bewust).
Al jaar en dag doe ik boodschappen met een leesbril op mijn neus, ik lees ALLES op de verpakking voor ik het koop, en ja, dat kost wat tijd, maar het voorkomt een hoop troep in je lijf. En ik ben blijkbaar niet de enige die het doet. Kon ik eerst geen soep uit blik eten, tegenwoordig kan dat bij sommige merken weer wel.

Ook let ik op suiker en de evenzo ongezonde plaatsvervangende zoetstoffen. Van sorbitol en andere tollen zit je uren op de toilet, en aspartaam verlaagt je serotonine, ook niet aan te raden, want daar wordt je dus depressief van. Ik koop nog liever iets met suiker dan met laatstgenoemde zoetstof. Maar ik kies meestal voor gewoon zonder suiker of als ik echt zoet wil, dan ga ik voor honing of de nieuwe zoetvervanger stevia, een natuurlijk product van een zoet plantje.

Ik snap je gevoel van onmacht, maar als we met zijn allen het anders willen, dan veranderen de producten wel. Moeten we wel proberen de verleiding van de reclame te weerstaan en dat is inderdaad een hele klus!
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 juli 2015
Ik mag een suikerbiet zijn als je niet groot gelijk hebt, want dat heb je. Vooral in frisdranken en energiedrankjes stoppen ze torenhoge bergen suiker. Door de energiewerking wil je er alsmaar meer van, net als harddrugs. Bovendien maakt het veel mensen agressief. Het is dope voor de armen en de supermarktdealers misbruiken deze harddrug volop. Je wordt er ook nog eens dommer van, omdat het je in een tredmolenroes houdt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)