De Strijd
Ik ging er maar eens even voor zitten. Een programma over de strijd van de arbeiders tegen de gevestigde orde van vroeger genaamd “De Strijd”. Uitgezonden door de VARA. De eerste twee afleveringen had ik gemist.
Erik Dijkstra scheurt op zijn brommertje door Nederland, en af en toe zelfs door het buitenland, langs bekende vroegere strijdtonelen. Soms rijdt ie wat te snel van het ene naar het andere slagveld zodat van veel diepgang nauwelijks sprake kan zijn en er een enigszins versnipperd beeld ontstaat. Toch is het interessant om terug te kijken naar de strijd van “den arbeiders” in voorbije tijden.
Halverwege het programma kreeg ik een wat ongemakkelijk gevoel. Zat ik nu te kijken naar een objectief historisch verslag of naar een vijftig minuten durend PvdA reclamespotje. Na Gerdi Verbeet komen vervolgens Jelle Troelstra, Hans Spekman en Willem Drees voorbij. Dit is toch gewoon NPO en geen betaalkanaal van de PvdA? Ach kom, dacht ik, niet te kritisch zijn en laat je meeslepen door het boeiende verhaal.
Aan het eind vermeldde Gerdi dat er nog veel meer afleveringen zullen worden uitgezonden. Ik zat nog wat na te mijmeren over het feit dat Troelstra “ons” bijna in een socialistische dictatuur had gestort toen mijn mond open viel van verbazing. De uitzending werd direct gevolgd door een reclamespotje van de PvdA waarin verbazingwekkend accuraat de koppeling werd gelegd met de net beëindigde aflevering van de VARA. “De strijd gaat door” werd mij door de PvdA voorgeschoteld. Dit beeld werd versterkt door het tonen van heroïsche beelden van noeste vooroorlogse arbeiders die tegen muren van onbegrip duwden. Dit alles in de juiste rood-witte kleurstelling en SDAP-stijl zodat het naadloos aansloot bij de VARA uitzending. Welke strijd er door moet gaan is mij nog niet geheel duidelijk.
Op de PvdA website wordt expliciet en zonder enige vorm van gêne naar de uitzending verwezen. Je krijgt zelf een boek van Gerdi Verbeet cadeau als je snel lid wordt.
Het lijkt erop alsof de armzalige toestand waarin het PvdA-blazoen tegenwoordig verkeert moet worden opgepoetst met een tiendelige serie bij de publieke omroep waarin op nostalgische wijze naar het strijdbare verleden van de SDAP en daardoor, zo hoopt men blijkbaar, naar een vergelijkbare strijdbare PvdA wordt verwezen.
De PvdA van nu lijkt niet eens op de SDAP van vroeger maar weten de arbeiders veel. Willem Drees, pragmatisch als ie was, wist het wel en hield het, na het opkomen van “Nieuws Links” binnen de partij, voor gezien bij de PvdA maar dat werd wijselijk genoeg niet genoemd.
Reclame prima hoor, als jezelf maar betaalt. Maar wie betaalt dat nu allemaal bij de NPO.
De NPO zegt op haar website:
De publieke omroep ontvangt zijn financiering van de Rijksomroepbijdrage van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.
En ook: De publieke omroep is onafhankelijk van politieke invloeden en de omroepen zijn niet verbonden aan politieke partijen en partijen hebben geen invloed op de inhoud van programma’s van de omroepen.
Goh echt waar dat laatste?
Geplaatst in de categorie: politiek
Mijn vader was een eenvoudige kruidenier en we hadden net genoeg voor onszelf, maar als hij zag dat mensen iets nodig hadden en het niet konden betalen, dan vond hij altijd een manier om het bij hen terecht te laten komen. Dat invoelend vermogen lijkt uit de politieke lichamen te zijn verdreven. En al het denken en polderen van de wereld zal het er niet in terug kunnen brengen...