Open brief aan Droefzuiger en Zuurbrand

Bovengenoemde heren scheppen er, in columns en reacties, regelmatig en onbeschaamd genoegen in om mijn generatie op een zure en pathetische wijze te bekladden door gebruik te maken van platvloerse clichématige retoriek waarmee ze ongetwijfeld de bedoeling hebben om het eigen onvermogen en falen niet over het voetlicht te hoeven brengen door bij elke vorm van vermeende ongerechtigheid hun wijsvingertje onverwijld en belerend op te steken naar die verrekte oudjes.

Ik heb mijn fileermes eens duchtig geslepen al zal er geen bot blootgelegd kunnen worden bij beide ruggengraatloze heren. Slechts week vlees zal als overjarige pudding van reeds ontbindend kraakbeen worden afgeschraapt.

Laat ik beginnen bij de jeugd, de groep van tien tot vijfentwintig jaar tegenwoordig, die jullie veertigers en vijftigers in een lamlendige toestand in onze samenleving hebben gedumpt. Als ik met mijn e-bike, netjes bellend want zo zijn wij opgevoed, voorbij zo’n horde sociaal gedegenereerde pubers wil zoeven kunnen ze niet het fatsoen opbrengen om ook maar een klein stukje van hun onrechtmatig geclaimde fietspaddomein op te geven. En waarom niet! Ze weten niet dat erbuiten henzelf en hun vage gelijkgestemde facebook- en whatsappvrienden nog andere wezens op deze planeet vertoeven.
Als ontzielde zombies bewegen ze zich voort, hun glazige ogen verkleefd met hun iPhones en de oren, als met een navelstreng, onlosmakelijk verbonden met hun levenselixer. Je zou maar eens moeten missen dat Sanne haar nagels rood laat lakken bij de pedicure of dat Daan met een holle kies bij de tandarts zit. Ze zouden het nauwelijks overleven. En dat is jullie aan te rekenen, vertwijfelde losers van een verloren tussengeneratie.

Vrijheid, blijheid en gemakzucht tijdens de opvoeding. Lijfstraffen afgeschaft want je zou het tere kinderzieltje voor altijd kunnen traumatiseren. In plaats van een flinke klap voor de kop of een schop onder de kont stinkende wonden veroorzaken met jansalieachtige opmerkingen als: “ach moet dat nu echt zo” of “ papa en mama vinden dit niet zo leuk”. Zogenaamde vrije expressie en het ontwikkelen van sociale vaardigheden en creativiteit stonden en staan hoog in het vaandel. Nou je ziet wat er van terecht is gekomen. Heel veel rechten maar het woord plicht kunnen ze niet eens spellen. Jullie hebben ons een jeugd nagelaten met de collectieve creativiteit van kikkerbreinen en het sociale vermogen van autistische hagedissen. Maar schuldig voelen doen jullie je niet uiteraard. Nee allemaal de schuld van de babyboomers. Kijk het vingertje gaat reflexmatig alweer de lucht in.

En jullie eigen generatie? Dat is natuurlijk ook onze schuld want een beetje zelfreflectie zit er niet in. Wij hebben jullie uiteraard zo gemaakt. Nee natuurlijk hebben we dat niet. Jullie hebben je willens en wetens laten meesleuren door de niet-aflatende storm van linkse waanbeelden die vernietigend binnen jullie generatie woedde en woedt. In feite verkeren jullie in een amechtige doodstrijd. Jaloers kwijlend wordt er besmuikt gekeken naar de verworvenheden van onze generatie die na veertig jaar of meer standvastig zwoegen eindelijk het karig pensioentje en AOW elke maand zomaar bijgestort ziet krijgen op hun rekening zonder er een poot voor te hoeven uitsteken. Ja dat steekt enorm. Vooral die zuurbrandende onzekerheid of jullie ooit dat gelukzalige stadium ook zullen bereiken heeft jullie getransformeerd tot droefgeestige hypochonders die angstig bespeuren hoe het zompig moeras reeds aan de voeten begint te zuigen.

Zo dat was een lekkere ontlading en intussen is mijn e-bike weer opgeladen. Ik voel me opeens twintig jaar jonger. Ik ga nog een stukje. Eens kijken of ik nog wat jeugd van de weg kan blazen.

Generaties Kloof Her Kloof Heren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 16 stemmen 262