Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Aura (reactie op column van Ton Hettema)

“De aura is de naam die wordt gegeven aan een verondersteld energieveld dat, volgens verschillende esoterische stromingen, mensen en ook andere levende wezens zou omgeven” las ik op wikipedia.

Als je ook de ongelovigen wilt vangen in je auraweb dan zou je in het begin van je column juist niet moeten vermelden hoe je dat op slinkse wijze met omtrekkende bewegingen wel even zult doen. Maar...gelukkig ben ik een nieuwsgierige veelvraat en consumeer ik gewoon stug door van het gene dat mij voorgeschoteld wordt.

Ter zake: Ik heb een aantal kritische noten. Niet om iemand opzettelijk voor de kop te stoten maar puur omdat het mij prikkelt dat sommige denkbeelden en opvattingen niet stroken met mijn beleving en vooral waarom en hoe mensen tot die denkbeelden komen. En dan mag er een gezonde discussie ontstaan vind ik.

Je column lezende dacht ik: ja allemaal mooi en wel maar dit is toch ook op een meer “down to earth” manier te verklaren. Wanneer je over het over trillingsgetallen gaat hebben die in verschillende omstandigheden hun invloed op de mensen uitoefenen heb ik de neiging af te haken. Je plaats dan een onzichtbaar en onmeetbaar (maar misschien ben je het daar niet mee eens) iets buiten de mens dat ons allen in de tang houdt. Het lijkt erop alsof je (men) wellicht in je (zijn) onderbewuste een soort “god” wilt scheppen om het verlangen naar afhankelijkheid te bevredigen. Het verlangen dat veel mensen hebben naar “een iets” of naar “er is meer”. Deze laatste zinnen zijn uiteraard amateuristisch gepsychologiseer maar zo borrelde dat even op bij me.

Mijn verklaring: Als mensen onder bepaalde, zelf gekozen, omstandigheden samen zijn kan er een saamhorigheidsgevoel ontstaan omdat men geheel of gedeeltelijk hetzelfde beleeft en/of nastreeft (voetbalstadion, bibliotheek, kerk, festival, etc.). Het schept een band men gaat zich hierdoor vrijer in zijn uitlatingen gedragen omdat de “vijand” niet aanwezig is en er geen direct gevaar is dat men wordt aangevallen om die uitlatingen. Remmingen vallen enigszins weg en men hoeft niet zo op zijn hoede te zijn. In vele opzichten blijft de mens nog een kuddedier. Weer teruggeworpen in de “vijandige” wereld gedraagt men zich behoedzamer en gaan de rem er weer op. Dit gedrag komt volgens mij gewoon voort uit het individu dat reageert op zijn omgeving en staat los van veronderstelde trillingsgetallen of aura’s die zich buiten het individu zouden bevinden.

Ik ben het wel redelijk eens met je gevolgtrekkingen over “makkelijke” afspraken en beloftes die in groepsverband worden gemaakt maar zie geen relatie met veronderstelde aura’s en trillingsgetallen.

Of is dit te nuchter geredeneerd?

Schrijver: Gaffelbaard, 9 december 2015


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 674

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Ton Hettema, 9 jaar geleden
Beste Gaffelbaard, nuchterheid is m.i. een praktische houding om geen stappen over te slaan in een onderzoekend denkproces op weg naar meer of beter inzicht in de werkelijkheid van de werkelijkheid. Het vertrouwen dat mensen stellen in de waarnemingen van door hen gefabriceerde meetapparatuur is m.i. een rare bocht in het denken. Misschien veroorzaakt door het uitstervende besef van de methodes tot mogelijke verfijning en optimalisatie van de latente, inherente perceptievermogens van de mens (en vertrouwen in de magische bio-elektro-magnetische machinerie waarin hij/zij leeft). Wie geen aura's kan waarnemen, zal afhankelijk zijn van tweedehands bronnen om het bestaan ervan te verifiëren. En afhankelijk van de (tweedehands) informatie die hij/zij tot zich neemt zal ie een oordeel of overtuiging vormen. Alle geloof c.q. scepsis in de wereld zal zich in zijn aura ophopen wanneer de vooroordelen in zijn denkmachine domineren over de directe waarneming die (geactiveerd door onbevangen te registreren) alleen in staat zal zijn de -in de aura van onze collectieve illusie aanwezige- scepsis te pareren. Maar verwar openheid en ontvankelijkheid niet met dweperigheid of zweverigheid. Nuchterheid is een goed onderzoeksgereedschap. Dank voor je reactie
En ook gij dank Gabriela.
Gaffelbaard, 9 jaar geleden
Bedankt voor je reactie Gabriëla. Je laatste drie zinnen kan ik mee instemmen. Ik wil “dingen” graag meetbaar hebben (mijn eigenwijsheid) voor er al te veel waarde aan te hechten. Voor zover ik weet zijn aura’s en chakra’s niet echt op een wetenschappelijke meetbaar. Maar “wetenschap” is ook niet altijd heiligmakend besef ik. Dat er warmtevelden (infrarood-straling) rondom mensen hangen is duidelijk. Verder is er echter niet veel objectief te meten als ik de literatuur mag geloven. Als aura’s al fysiek worden waargenomen worden kan dit vaak verklaard worden door het optreden van bepaalde processen in het meetproces van het oog (nabeelden, optreden van complementaire kleuren etc.) en heeft dit weinig met energievelden of iets dergelijks te maken. Maar ik laat me graag overtuigen.
Gabriëla Mommers, 9 jaar geleden
Kijk, Gaffelbaard, het zit zo: alles is energie. Jij bent energie, ik ben energie, de bijtjes en de bloemetjes zijn energie, en ja, zelfs seks is energie - en geen klein beetje! Al die energie gaat rond, positief, negatief, en omdat we wandelende brokjes energie zijn, doet iedere 'ontmoeting' met een andere brok energie ons wat. Het energieveld om ons, en om alle andere levende dingen heen, heet aura. De chakra's in Joanans verhaal zijn onze energieknopen. Het trillingsniveau in Tons verhaal geeft een zeker frequentie aan, zoals een radiofrequentie. Allemaal heel goed te snappen zonder spiritueel te zijn. Want allemaal te verklaren vanuit de natuurkunde. Denk aan kwantumfysica. Met klankschalen, bijvoorbeeld, kun je een klank in een ruimte brengen die een bepaalde frequentie/trilling doet uitgaan, wat vervolgens iets doet met het chakra van een persoon in die ruimte, en dat kan weer de kleuren/frequentie van de aura veranderen. Van onrustig (rode kleuren) naar bijvoorbeeld rust (groene en blauwe kleuren). Daarom is het ook goed om veel de natuur in te gaan, omdat daar veel groen is, en daar wordt een mens rustig van. Of een strandwandeling, want het blauw van het water geeft ook rust. Er is nog veel meer over te zeggen, want dit is maar een tipje van de sluier van een heel interessant onderwerp. Jouw invalshoek is overigens - volgens mijn visie op de 'waarheid' - net zo waar. Want er zijn altijd meer waarheden over ieder onderwerp te bedenken, meer benaderingen die allemaal hun eigen waar-heid/waar-de hebben. En zo hebben we allemaal onze eigen-wijsheid.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)