Kafka spelen met een Ethiopiër
Een bedremmelde jonge man, hij zou Ethiopiër kunnen zijn, sprak de vrouw aan. Waar hij moest zijn, vroeg hij in krom Nederlands of krom Engels. Hij wees op een beduimelde brief van de gemeente Groningen en op die brief stond het adres van een school.
De verkeerde school, want de vrouw, docent, en de jonge man stonden bij de ingang van het Noorderpoort College in Vinkhuizen, Groningen en niet bij de ingang van het Alfa College enkele straten verderop. De vrouw wilde behulpzaam zijn en pakte de brief.
De brief was geschreven in dichtgetimmerd juristenjargon waar een hoog opgeleide Nederlander met enige moeite uit kon halen dat de jonge man de plicht had zich te melden bij de inburgeringscursus en daarvoor zich onder meer moest bekwamen in NT2 en andere afkortingen. De brief was gericht aan de jonge man, maar hield geen enkele rekening met de taalvaardigheden van de jonge man. Het was ook niet bedoeld dat hij de brief begreep. De opstellers kenden de jonge man ook helemaal niet en interesseerden zich helemaal niet voor de jonge man.
De brief was over het hoofd van de jonge man heen gericht aan een advocaat die de brief eventueel zou kunnen benutten om de jonge man van rechten te voorzien die de gemeenteambtenaar niet wilde afgeven of zou ontheffen van plichten die de gemeenteambtenaar juist wilde opleggen. De gemeenteambtenaar kende de advocaat wel en wist dat hij die elk moment kon tegenkomen. Zij speelden Kafka met elkaar.
En in het midden van dat spel stond de jonge man, bang, in een onbekende stad en een onbekende wereld op zoek naar wat hij moet doen om in leven te blijven.
Geplaatst in de categorie: maatschappij
De onopgesmuktheid van je stijl werkt hier extra vervreemdend..