Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Handelsgeest

Tijdens een vakantie ga ik samen met een vriend op zoek naar een nieuwe camera. Als we gaan windowshoppen staat de verkoper binnen tien seconden naast ons. “Nice cameras, very good quality, not expensive. From which country are you?”
Na enige aarzeling stappen we naar binnen om wat rond te kijken. Als de verkoper vraagt waar we naar op zoek zijn, pakt hij een kleurige doos en zet deze demonstratief voor ons neer. “U boft, deze is net binnengekomen. Precies wat u zoekt”! We kijken naar het prijskaartje en schieten in de lach. Hallo zeg, € 995 en willen direct rechtsomkeert maken. Maar zo makkelijk laat de winkelier ons niet gaan en zegt dat hij Nederlanders 10% korting geeft. Hij heeft ons land een keer bezocht. Vandaar. Als ik duidelijk maak dat we échte Hollanders zijn en dus prijsbewust, krijgen we meteen een big smile en gaat er nog eens 10% van de prijs af. Zitten we toch nog rond € 800 en dat is gewoon te duur, zeggen we tegen elkaar.

Uit ons gesprek maakt de verkoper kennelijk op dat we toch geïnteresseerd zijn en op een andere manier over de streep moeten worden getrokken. Op de toonbank worden demonstratief een extra batterij, een draagtas en een geheugenkaartje neergelegd. “You can make 500 extra pictures!” zegt hij op een manier alsof het een wereldwonder betreft. Als we nog steeds niet toehappen, vraagt hij wat we er dan wél voor over hebben. We stappen niet in de valkuil en zeggen dat we gaan nadenken.

Als we op het punt staan de winkel te verlaten gooit de verkoper het over een andere boeg. Hij kijkt kortstondig naar links en rechts, wenkt ons dichterbij en zegt met omfloerste stem: “Ik ga u nu een laatste aanbieding doen waarvan u zult opkijken. € 600 voor alles! Tenminste, als u belooft het niet verder te vertellen.” Met de mededeling dat we morgen terugkomen begeven we ons richting uitgang. “Morgen kan ik deze prijs niet meer aanbieden. Mijn baas is dan aanwezig en zal dat niet goedkeuren. Als u nu € 10 geeft, dan verstop ik de doos onder de toonbank en kan ik deze speciale prijs nog stiekem voor u reserveren.” Weer doorzien we de truc en nemen glimlachend afscheid. Op internet ontdekken we dat dezelfde camera in Nederland te koop is voor € 395. No deal, dus!

Een paar dagen later bezoek ik dezelfde elektronicazaak om een paar batterijen te kopen. Als ik langs mijn neus weg vraag wat een Mp4 player kost, voert de verkoper een paar berekeningen uit met als resultaat € 75. Ik trek de mondhoeken omlaag en schud mijn hoofd. “Ah, of course,” zegt hij met een blik van herkenning. “You are from Holland! You get 20% discount.” Ik stop met het negatieve hoofdgebaar, maar houd de stand van mijn mond nog in mineur. Vervolgens legt hij er een hoesje naast waarmee het apparaat aan een riem kan worden bevestigd. De aanbieding staat nu op € 60 en ik begin te twijfelen. Als hij zegt dat ik de batterijen cadeau krijg, ga ik overstag.

Zo blij als een kind en trots op mijn koopmanschap ga ik thuis direct aan de slag om muziek op de player te zetten. Even krijg ik de neiging om op internet te kijken wat het apparaat in Nederland kost. Toch maar niet gedaan. De kans bestaat dat het mijn pret zal bederven.

Schrijver: Frans Goossens, 13 december 2016


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.2 met 6 stemmen 148



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
14 december 2016
Hilarisch en leerzaam. Je kunt luxe-artikelen maar het beste in Nederland aanschaffen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)