Van Goede Wil
Kerstmis 2016
We zijn naar Frankrijk getogen om met de hele familie Kerst te vieren.
Ik moet er maar op vertrouwen dat ergens een wifi verbinding zal zijn.
Zodat ik deze column op tijd naar het wereldwijdeweb kan versturen.
De jaartelling voert ons terug naar de geboorte van de messias, de leraar.
Die de opdracht van de goden had om hier een nieuw signaal te brengen.
Een nieuw tijdperk in te luiden, met nieuwe regels en nieuwe inzichten.
Om de mensheid te laten breken met de oude genetische patronen.
Om te zien of het mogelijk was het nieuwe zaad in de hoofden te planten.
En in de harten, de emoties, het bloed, de geest, de zielen, de spirit-kern.
Gisteravond las ik in Mattheus nog eens het verhaal van de geboorte.
Met Herodes, de Magiërs, Bethlehem, Egypte, kindermoord enzovoort.
Die geschiedenis is bijgeslepen tot een zoet verhaaltje van ossen en ezels.
Engelenscharen die zingend en harpspelend boven de velden zweefden.
Als vredebommetjes-droppende-drones (ik zei nog zo: geen bommetjes).
Bucolische taferelen van herders die met hun schapenkuddes de ster zagen.
Die precies boven de stal bleef hangen waarin het kindeke werd geboren.
En de tedere liedjes die we allemaal graag meezingen (alleen met Kerst).
Gezamenlijk blaten we Stille Nacht als een diep ontroerde mensenkudde.
Terwijl we ons al verheugen op al die ingeslagen heerlijke lekkernijen.
Wat bleef er nog over van de boodschap die daar in de lucht hing?
Die ster-ke, zinderende, stralende, lichtende, ontzaggelijke boodschap?
Van een nieuwe morele, ethische, koers, gebracht door deze wereldleraar?
In parabels, analogieën, toespraken, aforismen, momenten, ontmoetingen.
Waarvan we de verslagen nu nog kunnen nalezen in de 4 evangeliën.
Misschien niet helemaal letterlijk, maar waarheidsgetrouw genoeg.
Zijn we op een nieuw scharnierpunt of breukpunt in de tijd aangekomen?
Zitten we te wachten op een nieuwe verlosser; is het een vervolgverhaal?
Hebben we hoofdstuk één al begrepen en in de praktijk gebracht?
Of is daar door de zwartjurken een gepolijste versie van gemaakt?
Was er te veel ruimte gelaten voor hypocrisie, dubbele moraal, misbruik?
Kerst-mis-bruik? Waren we als collectief er nog niet rijp voor?
Het wereldtoneel is als een wankel vlot geworden in dit nieuwe tijdperk.
Dit tijdperk van twee punt nul, twee punt nul-één-zes, op naar zeven.
Alle ster-acteurs zwalken, struikelen en zakken door het rottende plankier.
De bordkartonnen, doorweekte, gescheurde vlonder van onze beschaving.
Het 2000 jaar oude papyrus: aangevreten, vermolmd, vergaan, onleesbaar.
Het elkaar opdringen van moraliteiten en geboden heeft niet geholpen.
De grote ommezwaai in de mentaliteit en het sentiment is uitgebleven.
Tegenstellingen lijken verscherpt, conflicten en vergeldingen laaien op
Verdraagzaamheid en begrip zijn uitstervende diersoorten aan het worden.
De engelen zijn allang weggevlucht naar onherbergzame oorden.
En toch is er telkens weer een nieuwe dag.
Toch is het 's morgens schoon en fris.
Ligt er dauw op de velden.
Toch worden we elke nacht weer schoongespoeld van gisteren.
De aarde blijft onvermoeibaar haar vruchten produceren.
Mensen zijn overwegend vriendelijk en behulpzaam naar elkaar toe.
De kleuren hebben niet hun pigment verloren.
De contouren, de silhouetten, de vormen, de texturen, de bewegingen, de stromen, de temperaturen, de geuren, de eigenschappen, van alle natuurlijke schepselen en verschijnselen zijn onveranderd wakker en uniek gebleven.
En de wil om een mens van goede wil te willen wezen is onverwoestbaar.
Geplaatst in de categorie: religie
Kerstmis
138
Geef je reactie op deze inzending: