Ministeriële onverantwoordelijkheid
‘Ik ben verantwoordelijk,’ zei staatssecretaris Wiebes, ‘ik ben verantwoordelijk’, en niet veel later zei hij: ‘ik ben verantwoordelijk’. Nu zal hij als VVD-er niet zeer Bijbels onderlegd zijn, ik ook niet, maar misschien kent hij toch het verhaal van die ene Apostel die drie keer voordat de haan kraait ontkent dat hij Jezus kent. Het is dus een goede vraag of Wiebes echt verantwoordelijk is.
Hij is verantwoordelijk voor de belastingdienst. Daar werken duizenden intelligente mensen die nadenken over hoe de belasting het best kan worden geïnd. Daarbij moeten ze zo veel beslissingen nemen, dat zij Wiebes onmogelijk lastig kunnen vallen met elk besluit dat zij nemen. Daarom moet Wiebes erop vertrouwen dat die beslissingen in lijn zijn met het beleid dat hij heeft geformuleerd. Dat is de verantwoordelijkheid van de ambtenaren. Als het de ambtenaren niet lukt om te doen wat Wiebes wil, wordt Wiebes weggestuurd en komt er een nieuwe staatssecretaris – en dat gaat zo door net zo lang tot het de ambtenaren lukt te doen wat de staatssecretaris wil. Dat is de verantwoordelijkheid één van Wiebes.
En dan heeft Wiebes nog te maken met een Tweede Kamer die steeds weer extra regels bedenkt. Die regels zijn niet altijd handig en vragen de ambtenaren vaak een algemene regel te maken met uitzondering op een uitzondering op een regel voor een specifieke doelgroep. Wiebes kan niets aan dergelijke wensen doen. Maar het is wel zijn tweede verantwoordelijkheid.
En tenslotte moet Wiebes ook het coalitieakkoord uitvoeren. Dit akkoord is gesloten tussen Rutte (VVD) en Samsom (PvdA) en omvat een serie wensen met onder meer een forse bezuinigingsoperatie. Ook hier is Wiebes voor verantwoordelijk (drie), hoewel hij bij de onderhandelingen niet aan tafel zat en niet kon aangeven of het uitvoerbaar was. Maar goed, hij hoeft de baan niet te nemen.
Maar wat dan? Komt er dan een staatssecretaris die wel de verantwoordelijkheid heeft? Natuurlijk niet. Ook dan zit er een man of vrouw die in zijn eentje moet doen alsof hij de baas is van een organisatie met duizenden mensen die doen alsof hij hun baas is. Die overigens volstrekt afhankelijk zijn van al die mensen die min of meer eerlijk hun belastingformulieren invullen.
Kortom: Wiebes is een aardige, integere man. Althans, zo komt hij op mij over, maar hij kan nauwelijks verantwoordelijk worden gehouden voor de gang van zaken bij de belastingdienst. Maar hij blijft zeggen dat hij verantwoordelijk is en dat moet hij ook. Want als hij dat niet doet, dan doen we niet meer alsof en kan iedereen doen wat hij wil.
Dan zijn we nog veel verder van huis.
home.nlGeplaatst in de categorie: politiek
belastingdienst
122
Geef je reactie op deze inzending:
en wat dat woord betekent
en of het wel van verantwoordelijkheid getuigt om iets op je te nemen waar je niet verantwoordelijk voor bent (geweest)
en dat je daar niet zomaar met terugwerkende kracht de verantwoordelijkheid voor kan nemen
zonder dat je weet wat al die baasjes bij de betalingsdienst in hun kleine koninkrijkjes
allemaal uitspoken
onder jouw of een van je opvolgers' verantwoordelijkheid..