#metoo
Vrijheid
Het is een hot item vandaag de dag. En misschien terecht. Dat zullen we moeten afwachten, zoals bij iedere hype. Het is voor mij, voor mijn helderheid van geest, belangrijk om het idee scherp te stellen: waar hebben we het eigenlijk over? Oké, mannen (meestal), die over de schreef gaan. Die inbreuk plegen op anderen. Die de ongeschreven regels van onze onafgesproken afspraken overtreden: gij zult anderen niet misbruiken.
Ja, ik denk dat het uiteindelijk om vrijheid gaat. Maar laten we die nuanceren. Als eerste inventarisatie, zoals ze bij me naar voren komen: fysieke vrijheid, psychologische vrijheid, geestelijke vrijheid, spirituele vrijheid, expressieve vrijheid, de vrijheid om met rust te worden gelaten, vrijheid van dwang, van opdringing, van sociale controle.
Niet dat ze allemaal aan de orde zullen komen hier, dat is te veel om te behappen. Wel kunnen we een beter onderlegd begin maken.
Dit ook met in het achterhoofd wat ik daarnet op DWDD zag, waar Matthijs stamelde 'dat hij er waarschijnlijk wel eens over had nagedacht'. Niet dus. Je denkt ergens over na. Of je denkt niet ergens over na. Daar komt geen waarschijnlijk of misschien aan te pas. En waar we de grenzen zagen van de #metoo hype vanwege de opwinding die ontstond over een camerashot dat zich verplaatste van de (prachtige) schoenen, via de (prachtige) benen en de (prachtige) jurk, de (prachtige volle) boezem, de (fraaie) schouders en nek, naar het (fraai geplamuurde en gecoiffuurde) hoofd van een Duitse jongedame tijdens een Duits praatprogramma.
O, o, o, wat waren we weer politiek correct. En politiek verontwaardigd. En het politiek met elkaar eens.
Wanneer willen we nou eens begrijpen dat god zelf die aantrekkingskracht tussen man en vrouw heeft ingebouwd in onze opmaak. Dat de menselijke (en dierlijke) wezens hier voorkomen in twee variaties: de Vrouw en de Man. En dat die twee modelletjes een natuurlijke fysieke affiniteit met elkaar hebben. Als magneten. Als handen. Als ogen. Tot meerdere eer en glorie van de Grote Kracht Der Liefde. Die het Universum bestiert en bekoet.
Maar laat ik niet te lyrisch worden. Daarmee kun je anderen hinderen en beledigen tegenwoordig.
Belangrijk is het om onderscheid te maken tussen wat natuurlijk is en wat niet. Dat is natuurlijk niet politiek correct, maar dat zal me natuurlijk een zorg wezen. In deze grondig verwarde en vervreemde tijd is het innerlijke besef van de gemiddelde mens totaal overspoeld door 'wat je ergens van zou moeten denken'. Ingegeven door allerlei dubieuze rolmodellen en politieke of religieuze overtuigingen die nooit met de natuur in contact zijn geweest.
Laten we een eerste poging doen tot nuancering en scherpstelling.
Fysieke vrijheid: de compromisloze, absolute garantie dat ons lichaam en onze levensruimte niet worden gebruuskeerd. Dat niemand het recht heeft om invasie te plegen, om geweld te doen, aan wat heilig is voor iedere mens, namelijk de intactheid en de onbelemmerde stroming van levensprocessen die in en rond het lichaam plaatsvinden. Tenzij de persoon in volle bewustzijn toestemming geeft tot (wederzijds?) fysiek contact.
Psychologische vrijheid: het recht om te vinden wat je vindt, tot je zelf besluit iets anders te vinden. En daarin in principe serieus te worden genomen. Hierbij hoort ook het incasseringsvermogen om tegenstrijdige ideeën de ruimte te geven die je zelf ook krijgt. Dit laatste gaat misschien wel over het recht om te veranderen.
In dit gebied hoort ook het verbod voor overheden, regeerders, politie, geldwolven, rechterlijke en bestuurlijke instanties om mensen psychologisch, door intimidatie of dreiging of lastigvallen onder stress te zetten van dwingende (vrijheidsberovende) maatregelen.
Geestelijke vrijheid: het recht en de ruimte om je te verdiepen en bezig te houden met datgene wat je interesseert en daarover met respect uit te wisselen met anderen. Respect is de ander te beschouwen en te behandelen als even waardevol en bijzonder als je zelf bent.
Levensruimte vrijheid (Aura): de praktische erkenning van het feit dat iedere mens een krachtveld om zich heen heeft. Dat de intactheid gegarandeerd wordt van deze levensruimte, zonder opdringerigheid of onder druk zetten of invasie in dit gebied van persoonlijke gedachten en gevoelens.
Dit alles, deze eerste greep, deze eerste poging tot ordening en verheldering, in de hoop samen beter te begrijpen waar we ons nu zo druk over maken, en hoe we deze hype kunnen aangrijpen om een stap voorwaarts, opwaarts te maken..
Geplaatst in de categorie: actualiteit
In het derde tekstblok staat 'prachtig' tussen haken. Begrijp ik goed, dat Ton hier zelf een kwalificatie geeft aan het getoonde? Ton sleept verderop zelfs God erbij. Hij (God) heeft de aantrekkingskracht tussen mensen geschapen. 'Ingebouwd in onze opmaak' heet dat. Ook de duiding 'als magneten' wordt gebruikt. Even wordt de schijn gewekt, dat vooral van de mannenkant de vrouw in eerste in instantie als lichaam wordt gezien, en pas daarna als persoon met een eigen identiteit en talenten. Of is dat te ruw gesteld? Tijden veranderen. Jawel, maar toch.
Met Ton zou ik in het moeras van goede en oneigenlijke en vooral publieke discussies een 'stap opwaarts' willen maken. Alleen is dat met behulp van deze bijdrage mij helaas onvoldoende gelukt. Al is de poging van de auteur dapper en te waarderen.