Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

#metoo

Vrijheid

Het is een hot item vandaag de dag. En misschien terecht. Dat zullen we moeten afwachten, zoals bij iedere hype. Het is voor mij, voor mijn helderheid van geest, belangrijk om het idee scherp te stellen: waar hebben we het eigenlijk over? Oké, mannen (meestal), die over de schreef gaan. Die inbreuk plegen op anderen. Die de ongeschreven regels van onze onafgesproken afspraken overtreden: gij zult anderen niet misbruiken.

Ja, ik denk dat het uiteindelijk om vrijheid gaat. Maar laten we die nuanceren. Als eerste inventarisatie, zoals ze bij me naar voren komen: fysieke vrijheid, psychologische vrijheid, geestelijke vrijheid, spirituele vrijheid, expressieve vrijheid, de vrijheid om met rust te worden gelaten, vrijheid van dwang, van opdringing, van sociale controle.
Niet dat ze allemaal aan de orde zullen komen hier, dat is te veel om te behappen. Wel kunnen we een beter onderlegd begin maken.

Dit ook met in het achterhoofd wat ik daarnet op DWDD zag, waar Matthijs stamelde 'dat hij er waarschijnlijk wel eens over had nagedacht'. Niet dus. Je denkt ergens over na. Of je denkt niet ergens over na. Daar komt geen waarschijnlijk of misschien aan te pas. En waar we de grenzen zagen van de #metoo hype vanwege de opwinding die ontstond over een camerashot dat zich verplaatste van de (prachtige) schoenen, via de (prachtige) benen en de (prachtige) jurk, de (prachtige volle) boezem, de (fraaie) schouders en nek, naar het (fraai geplamuurde en gecoiffuurde) hoofd van een Duitse jongedame tijdens een Duits praatprogramma.

O, o, o, wat waren we weer politiek correct. En politiek verontwaardigd. En het politiek met elkaar eens.
Wanneer willen we nou eens begrijpen dat god zelf die aantrekkingskracht tussen man en vrouw heeft ingebouwd in onze opmaak. Dat de menselijke (en dierlijke) wezens hier voorkomen in twee variaties: de Vrouw en de Man. En dat die twee modelletjes een natuurlijke fysieke affiniteit met elkaar hebben. Als magneten. Als handen. Als ogen. Tot meerdere eer en glorie van de Grote Kracht Der Liefde. Die het Universum bestiert en bekoet.
Maar laat ik niet te lyrisch worden. Daarmee kun je anderen hinderen en beledigen tegenwoordig.

Belangrijk is het om onderscheid te maken tussen wat natuurlijk is en wat niet. Dat is natuurlijk niet politiek correct, maar dat zal me natuurlijk een zorg wezen. In deze grondig verwarde en vervreemde tijd is het innerlijke besef van de gemiddelde mens totaal overspoeld door 'wat je ergens van zou moeten denken'. Ingegeven door allerlei dubieuze rolmodellen en politieke of religieuze overtuigingen die nooit met de natuur in contact zijn geweest.

Laten we een eerste poging doen tot nuancering en scherpstelling.

Fysieke vrijheid: de compromisloze, absolute garantie dat ons lichaam en onze levensruimte niet worden gebruuskeerd. Dat niemand het recht heeft om invasie te plegen, om geweld te doen, aan wat heilig is voor iedere mens, namelijk de intactheid en de onbelemmerde stroming van levensprocessen die in en rond het lichaam plaatsvinden. Tenzij de persoon in volle bewustzijn toestemming geeft tot (wederzijds?) fysiek contact.

Psychologische vrijheid: het recht om te vinden wat je vindt, tot je zelf besluit iets anders te vinden. En daarin in principe serieus te worden genomen. Hierbij hoort ook het incasseringsvermogen om tegenstrijdige ideeën de ruimte te geven die je zelf ook krijgt. Dit laatste gaat misschien wel over het recht om te veranderen.
In dit gebied hoort ook het verbod voor overheden, regeerders, politie, geldwolven, rechterlijke en bestuurlijke instanties om mensen psychologisch, door intimidatie of dreiging of lastigvallen onder stress te zetten van dwingende (vrijheidsberovende) maatregelen.

Geestelijke vrijheid: het recht en de ruimte om je te verdiepen en bezig te houden met datgene wat je interesseert en daarover met respect uit te wisselen met anderen. Respect is de ander te beschouwen en te behandelen als even waardevol en bijzonder als je zelf bent.

Levensruimte vrijheid (Aura): de praktische erkenning van het feit dat iedere mens een krachtveld om zich heen heeft. Dat de intactheid gegarandeerd wordt van deze levensruimte, zonder opdringerigheid of onder druk zetten of invasie in dit gebied van persoonlijke gedachten en gevoelens.

Dit alles, deze eerste greep, deze eerste poging tot ordening en verheldering, in de hoop samen beter te begrijpen waar we ons nu zo druk over maken, en hoe we deze hype kunnen aangrijpen om een stap voorwaarts, opwaarts te maken..

Schrijver: Ton Hettema, 25 november 2017


Geplaatst in de categorie: actualiteit

2.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 245

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Karel Jong, 7 jaar geleden
Niet direct sterk of bijster origineel om commentaar schrijvers direct af te doen met het advies de column eerst te gaan lezen. Of nog krasser: om te adviseren 'de lijn van de redenering te volgen'. Een dergelijk gesputter veronderstelt weinig kritisch vermogen bij de schrijver zelf. Verwijzen naar Mommers haar column over hetzelfde onderwerp is grappig. Haar bijdrage vind ik namelijk wel goed leesbaar en passen bij criteria voor een column. Moedig voorwaarts!
Ton Hettema, 7 jaar geleden
Het zou mooi zijn als je eerst de column zou lezen, voordat je je commentaar begint te schrijven. En het zou prachtig zijn als je eerst moeite zou doen de lijn van redenering te volgen. Maar het zou helemaal fantastisch kunnen worden als je beseft dat je alleen uit het moeras kunt krabbelen (zie ook column GM) door houvast te hebben aan iets wat niet zelf in het moeras zit. Dit neemt niet weg dat ik je reactie zeer waardeer, beste Karel
Karel Jong, 7 jaar geleden
'Inbreuk maken op anderen'. Dat lijkt mij geen goede definitie, namelijk te vaag. Even verderop staat in de column van Ton: 'Gij zult anderen niet misbruiken'. Wel een andere lading. Bedoeld wordt fysiek misbruiken? Of doelt de auteur ook op aspecten als misbruiken van vertrouwen, stiekem profiteren, of uitbuiten in arbeid? De opsomming van allerlei typen vrijheden is mooi filosofisch en onderstreept kennis. Voor de lastige discussie rond Me Too helpt het voor mij nauwelijks. Meer academisch dan voorlichtend voor mij.

In het derde tekstblok staat 'prachtig' tussen haken. Begrijp ik goed, dat Ton hier zelf een kwalificatie geeft aan het getoonde? Ton sleept verderop zelfs God erbij. Hij (God) heeft de aantrekkingskracht tussen mensen geschapen. 'Ingebouwd in onze opmaak' heet dat. Ook de duiding 'als magneten' wordt gebruikt. Even wordt de schijn gewekt, dat vooral van de mannenkant de vrouw in eerste in instantie als lichaam wordt gezien, en pas daarna als persoon met een eigen identiteit en talenten. Of is dat te ruw gesteld? Tijden veranderen. Jawel, maar toch.

Met Ton zou ik in het moeras van goede en oneigenlijke en vooral publieke discussies een 'stap opwaarts' willen maken. Alleen is dat met behulp van deze bijdrage mij helaas onvoldoende gelukt. Al is de poging van de auteur dapper en te waarderen.
Ton Hettema, 7 jaar geleden
Helaas deel ik je optimisme niet, dierbare Hanneke. Ik denk niet dat mensen in machtsposities ooit sterk genoeg zullen zijn om naar hun geweten te luisteren. Dat hebben ze moeten inleveren om op die machtspositie te komen. Ook de slachtoffers zijn te zwak en te laat voor verbetering. Ik hoop dat ik ongelijk zal blijken te hebben. Dank voor jouw gezichtspunt.
Hanneke van Almelo, 7 jaar geleden
Ik zie #metoo als een stap in de beweging die we met z'n allen maken in de richting van de emancipatie van de individuele mens, en in dit geval de mens die in een gegeven hierarchie "lager" staat: Niemand hoeft genoegen te nemen met onvrijwillig als middel te worden gebruikt ten behoeve van het doel van een ander. Het is goed, denk ik, dat #metoo mensen in machtsposities aan het denken zet. Maar nog beter is het als al die anderen weten waar ze staan, weten waar hun grens ligt en in staat zijn kenbaar te maken dat ze van een overschrijding niet gediend zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)