Porseleinkasten
Er zijn nog steeds porseleinkasten waar hij nog niet doorheen is gelopen. Er zijn nog steeds tenen, waar hij niet op heeft gestaan. Maar hij is goed bezig. Er is niemand die die door zoveel porseleinkasten liep en zoveel tenen tot moes stampte.
Ik heb het natuurlijk over Donald. De man die beloofde Amerika weer groot te maken, de man die banen beloofde, jawel, de man die zei op te komen voor de gewone man. Maar dan alleen voor de taal van de gewone man, vrees ik, want zijn eerste succes is een belastingverlaging voor de rijke man en een lastenverzwaring voor de arme Amerikanen. Blank èn zwart. Een uitholling van steun aan door de economie uitgekotste Amerikanen op het platteland en in de steden. Donald is, net als veel presidenten voor hem, de man die de rijke man rijker maakt.
En ondertussen stampt hij op tenen. Vrouwen moet je bij hun poessie grijpen, ze protesteren toch niet, zwarten zijn lui, de Noord Koreanen moeten inbinden en nu verplaatst hij een ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem. Daarmee lost hij een belofte in aan een klein groepje Amerikaanse kiezers.
Waarschijnlijk gaan hierdoor doden vallen. Vooral Palestijnen. Misschien ook Israëliërs. Het kan ook weer terroristen motiveren om aanslagen te plegen in de Verenigde Staten en Europa. En dat allemaal voor een belofte aan een klein groepje Amerikaanse kiezers. De verhuizing van de ambassade maakt de wereld niet mooier en lost geen enkel probleem op.
Maar dat interesseert Donald niet. Hij wil overkomen als een krachtige president en dat kan alleen als hij heel veel vijanden maakt.
Vandaar zijn gang naar deze porseleinkast, dansend op tenen.
Geplaatst in de categorie: geweld
Het is pure provocatie van Donald. Is er niet ergens een poes van een poes, die hem aan MeToo kan linken? (-) Hij is vooral een vastgoedmagnaat, die het leuk vindt om een nieuwe ambassade te laten bouwen, het liefst met de vijf koeienletters TRUMP er bovenop.