Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Er is veel meer nodig dan n 1953

Ik ken iemand die schade heeft als gevolg van de gaswinning in het Groninger gasveld. Zij is nogal boos. Al twee keer hebben bouwvakkers het huis wekenlang overgenomen om de scheuren weg te werken en het ziet er naar uit dat ze binnen afzienbare tijd weer langs moeten komen. U kent dat misschien niet, maar het gaat om het leeghalen van de woonkamer. Planken van de vloer en dan blijkt de scheur toch groter en de klus dus toch langer te duren. De muren worden hersteld en moeten daarna natuurlijk ook weer geschilderd. In de slaapkamer erboven hetzelfde.

Het is nogal een ingreep.

Als doekje voor het bloeden kon ze zonnepanelen krijgen. Wil ze niet. Zonnepanelen op het dak zijn immers lelijk. Ze wil liever dubbel glas in de kleine raampjes, duur, maar wel mooi.

Lang geleden stond ik in haar kamer om van haar uitzicht te genieten. Een echt Gronings uitzicht met boerenschuren, weilanden, akkerlanden en dijken. Ik, de stad gewend, genoot. Zo ver kan ik zelden kijken. Maar zij foeterde op de muur van windmolens. Ik moest twee keer kijken en inderdaad, windmolens. Op de dijk. Aan de horizon. Nog nooit zo’n doorzichtige muur gezien, maar zij was boos. Ik was gast en liet het maar.

En toch blijft het knagen. Ze wil geen gas. Trouwens ook geen kolen in de kolencentrales. Ze wil geen windmolens en geen boerenschuren met zonnepanelen. Ze wil eigenlijk helemaal geen boerenschuren en zeker geen veld met zonnepanelen. En ze heeft wel elektrische lampen, een keuken met gasfornuis en verwarming in het huis. Dat knaagt. Ik vind windmolens in de verte mooi – ook de moderne windmolens, en ik ben blij als ik ergens zonnepanelen zie. Niet omdat ik ze mooi vind, maar omdat ik blij ben dat er iemand is die om het klimaat geeft. We moeten wat. Ja echt, we moeten wat. U gelooft dat misschien niet echt, want tot nu toe is het wel goed gegaan, maar nee, echt, we moeten hard aan de slag wil onze beschaving niet in duigen donderen.

Vooruitkijken is tegenwoordig bijna doemdenken. En als je dat beseft, dan ben je bereid het een en ander te accepteren.

Toen Zeeland na 1953 werd drooggelegd was ook niemand tegen hogere dijken.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 8 februari 2018


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.7 met 3 stemmen 128



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan R. Lunsing
Datum:
18 mei 2018
@Ton Hettema: afgezien van enkele mensen die science fiction verwarren met science, is iedereen het er over eens dat er een klimaatverandering bezig is.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
10 februari 2018
Er zijn mensen, zoals ik, die door door alle propaganda van lobbyclubs en klimaatalarmisten heen te kijken en aan de andere kant van de lachspiegel niets substantieels over mens-veroorzaakte-klimaatverandering tegen te komen, zich afzijdig houden van, of protesteren tegen de maatregelen die overheden en particulieren verzinnen om deze gebakken lucht in een soufflé om te toveren. Jij en ik hebben al zoveel van dit soort loeiende sirenes horen langskomen dat we intussen wel weten dat de ambulances gevuld zijn met feestvierende Oxfam hulpverleners..
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
8 februari 2018
En ik ben zo bang dat alle goede, groene voornemens en handelingen niet toereikend zullen zijn om de destructieve gang van zaken op milieugebied een gewichtig halt toe te brengen!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)