Liegen en Leugenaars

(disclaimer: niet geschikt voor zwakken van geest)

Alles wat we vinden, alles wat we denken als reactie op de indrukken die we via onze zintuigen waarnemen, is geprogrammeerd.
Niets van wat we onze eigen gedachten noemen is door onszelf bedacht; al onze opvattingen omtrent wat juist is en wat niet, wat rechtvaardig is en wat niet, wat moreel is en wat niet, zijn door anderen in onze hersenen geplant, zijn door ons geabsorbeerd in onze jeugd door de boeken die we hebben gelezen, de sociale omgeving waarin we zijn opgegroeid en de scholen waar we braaf hebben zitten opletten om de leraren en onze ouders te behagen.

Mensen die zich dit realiseren hebben een kans om te ontsnappen; mensen die dit ontkennen of bestrijden zijn hopeloos verloren. In dit opzicht is iedereen een leugenaar. Een leugenaar ten opzichte van datgene wat de hoop is van de goden die deze wereld hebben gewild: een ecologie waarin de mens de chaos in zijn eigen innerlijk door middel van pure denkkracht en meedogenloze logica bestrijdt, om zichzelf te vormen tot een superieur wezen dat niet langer lijdt onder alle historisch overgeërfde maladieën die de mensheid hebben gekweld: armoede, ziekte, sociale onderdrukking, geweld, jaloezie, emotionele zwakte, depressie, het idee van ongelijkheid, gebrek aan creativiteit, zelftwijfel, gebrek aan wilskracht, achterdocht, en misschien wel alle andere ziektes, die veroorzaakt worden door de educatieve en religieuze systemen van onze maatschappij: het onvermogen om grip te krijgen op ons eigen verstand zodat we het kunnen gebruiken ten dienste van een heldere en daadkrachtige toekomst; om de hersenen in ons eigen hoofd onder de supervisie te plaatsen van de zuivere rede.

Helaas zijn we als volk, als gemeenschap van Westerse beschaafde mensen, verslaafd geraakt aan al de verkeerde dingen, die alleen maar helpen om meer verslaving en domheid te verspreiden, zoals ons opwinden over onzinnige zaken en ons niet opwinden over belangrijke zaken; en het verschil ertussen niet kunnen bepalen.

Dat bleek deze week bij het incident met onze kortste mini-ster van Buza die we ooit hebben gehad: een leugentje van mini-scule afmetingen met maximale gevolgen. De hypocrisie van de rest van de (dit maal niet-betrapte) leugenaars droop eraf, liep langs de mondhoeken van de meesmuilers, doordrenkte eerst het tapijt van de Tweede Kamer en vormde zich toen om tot een vaalgele damp van schijnheilig ectoplasma, waarin iedereen tot z’n middel rondwaarde. Je kon zien dat eenieder zichtbaar was opgelucht dat hij/zij het niet was die deze keer betrapt werd.

Als de wolk van moraliteit waarin we als volk dag en nacht ademen, eten en converseren niet zou bestaan, dan zou iemand misschien kunnen bedenken dat liegen een prijzenswaardige eigenschap kan zijn voor een minister van Buza.

Is het niet zo dat als je na korte tijd de essentie van politiek bedrijven hebt doorgrond, namelijk liegen en bedriegen, dat je de kunst daarvan tot het uiterste geperfectioneerd wilt zien?

Is dat niet waar de Europese Unie over gaat? Hebben we nog steeds geen vrede gesloten met de politieke werkelijkheid? Waarom maken we het onszelf zo moeilijk? Waarom niet simpelweg de moraal door de wc spoelen?
We weten toch wel dat wat we ‘ons gevoel’ noemen niet klopt?
Dat alles wat we voelen veroorzaakt wordt door de indoctrinatie die we hebben genoten onder de dekmantel van formele educatie?
Dat we geen enkel probleem met liegen zouden hebben als we accepteren dat de Olympische Sport van Politiek rondjes draait om de hete brei die wordt geserveerd aan de goedgelovige Jan Salie, en dat het ultieme doel ervan is om de Gouden medaille van Verdiensten uitgereikt te krijgen op de volgende vergadering van de Bilderberg bijeenkomst?
Is dat niet de realiteit van onze politieke werkelijkheid?

Orwell had het goed gezien:
Oorlog is Vrede
Vrijheid is Slavernij
Onwetendheid is Kracht

Politiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1,9 met 8 stemmen 265